Μετά από την πρωτοφανή, για τη σύγχρονη πολιτική και όχι μόνο, ιστορική της απόφαση η Γερμανία δείχνει με απτές αποδείξεις πως – τουλάχιστον – το Δημοκρατικό τόξο της χώρας έχει κατανοήσει απόλυτα την κρισιμότητα των στιγμών αλλά και όσων διακυβεύονται, τόσο για το ίδιο το Βερολίνο όσο και για τον κοινό ευρωπαϊκό χώρο.

Η κατάργηση του «δημοσιονομικού» φρένου στη Γερμανία δεν είναι μία απλή κίνηση, καθώς στο πρόσφατο παρελθόν έχει υπάρξει τροχοπέδη τόσο για την ίδια ανάπτυξη της χώρας όσο και για την ενίσχυση της ίδιας της Ένωσης. Η δημοσιονομική κρίση της ευρωζώνης, με τη δική μας χώρα στη δίνη της, είναι το πιο πρόσφατο και συνάμα κατανοητό σε εμάς παράδειγμα για το πόσο δύσκολο ήταν πριν από μόλις μερικά χρόνια να υπερκεραστεί ο συγκεκριμένος «σκόπελος».

Πριν από έναν μήνα κανένας δεν μπορούσε να προδικάσει τις εξελίξεις που πλέον έρχονται με ταχύτητες που όμοιές της ίσως ολόκληρος ο πλανήτης να μην έχει βιώσει στον αιώνα που διανύουμε. Η αλλαγή στάσης της Ένωσης απέναντι στα όσα επέλεγε να αντιμετωπίζει με απόσταση όμως είναι ένα πραγματικό – ίσως και το μόνο – μήνυμα που ως ήπειρος θα λάβουμε τα επόμενα τέσσερα χρόνια από την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Όταν ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ σήκωνε σε γερμανικό έδαφος το θεσμικό του δάχτυλο κάνοντας επίθεση σε όσα για τη Γερμανία και την Ευρώπη θεωρούνται «ιερά», δεν είχε δεδομένα αντίληψη του αντίκτυπου και των αποτελεσμάτων που θα παρήγαγε η κίνησή του. Ο Βανς με μία αμερικανική «σφαλιάρα» έφερε στο προσκήνιο για τους διαχειριστές της τύχης των Ευρωπαίων όλα τα κακώς κείμενα μέσα σε μερικά λεπτά.

Ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος δεν μας έκανε σοφότερους, αλλά μέσα από την προσβλητική του (θεσμικά) στάση κινητοποίησε τα αντανακλαστικά των ισχυρών της ανατολικής όχθης του «υπέροχου Ωκεανού» (κατά Τραμπ) που μας χωρίζει. Την ίδια ημέρα που η Μπούντεσταγκ ενέκρινε ένα πανίσχυρο οικονομικό και πολιτικό εργαλείο, το οποίο ο Μερτς θα είναι ο τυχερός που θα το αξιοποιήσει-αλλά και αυτός με τη μεγαλύτερη ευθύνη των τελευταίων τριάντα τουλάχιστον ετών- στο Βερολίνο βρέθηκε και ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν.

Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr