Μετά από 16 χρόνια απόλυτης κυριαρχίας της Άνγκελα Μέρκελ, η Χριστιανική Ένωση βυθίζεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και το SPD γίνεται το ισχυρότερο κόμμα με 25,7 %, ωστόσο όλα σχεδόν εξαρτώνται από τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους του FDP.

Μπορεί το βράδυ των εκλογών και οι δύο βασικοί ανθυποψήφιοι, Όλαφ Σολτς και Άρμιν Λάσετ να δήλωσαν έτοιμοι να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού, αλλά τις διαδικασίες θα ορίσουν τα δύο επόμενα κόμματα (Πράσινοι και Φιλελεύθεροι), τα οποία θα ξεκινήσουν μάλιστα και άμεσα τις συνομιλίες.

Βάσει των προγνωστικών οι πιθανοί κυβερνητικοί συνασπισμοί, τουλάχιστον αριθμητικά και όχι πολιτικά, μπορεί να είναι ο λεγόμενος “φωτεινός σηματοδότης” δηλαδή “κόκκινο – πράσινο – πορτοκαλί” ανάμεσα σε Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινους και Φιλελεύθερους, υπό προϋποθέσεις ο μεγάλος συνασπισμός ανάμεσα σε Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες με το SPD να θέτει τους κανόνες και ο συνασπισμός “Τζαμάικα” ανάμεσα σε Χριστιανοδημοκράτες, Πράσινους και Φιλελεύθερους .

Ο ηγέτης του FDP Κρίστιαν Λίντνερ επιβεβαίωσε την προτίμησή του για συνασπισμό με την  Χριστιανική Ένωση και τους Πράσινους. “Η εγγύτητα μεταξύ της Ένωσης και του FDP είναι μεγαλύτερη”, δήλωσε χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τις πρώτες δημοσκοπήσεις ο Όλαφ Σολτς παραμένει δημοφιλέστερος του Αρμιν Λάσετ για τη θέση του Καγκελαρίου, ωστόσο ο συνασπισμός Τζαμάικα με επικεφαλής το CDU / CSU προηγείται ελαφρώς, έναντι του “φωτεινού σηματοδότη”.

&

nbsp;

Όπως δείχνει ο εκλογικός χάρτης της Γερμανίας οι Σοσιαλδημοκράτες κυριάρχησαν στο βορρά της χώρας, οι Χριστιανοδημοκράτες στον βιομηχανικό νότο, οι Πράσινοι κέρδισαν ορισμένες πόλεις και η ακροδεξιά “Εναλλακτική για τη Γερμανία” έλαβε τα μεγαλύτερα ποσοστά της στην Σαξονία.

Εκτός από τους βασικούς συμβιβασμούς και τις υποχωρήσεις που πρέπει να γίνουν από όλα τα κόμματα σε μια μεγάλη σειρά θεμάτων, από την οικονομία, το ρόλο του γερμανικού στρατού σε διεθνείς αποστολές, το κόστος ζωής και φυσικά η προστασία του περιβάλλοντος, αναμένεται να υπάρξει και έντονο παρασκήνιο για τα σημαντικά υπουργεία, όπως αυτό των Οικονομιών και του Περιβάλλοντος, τα οποία θα διεκδικήσουν σχεδόν σίγουρα, οι Φιλελεύθεροι και οι Πράσινοι.

Το χειρότερo αποτελέσμα της κατέγραψε και η Αριστερά συγκεντρώνοντας 4,9%, κάτω δηλαδή από το όριο του 5%, που απαιτείται για να εκπροσωπηθεί στη Βουλή, ωστόσο θα λάβει έδρες καθώς μια από τις προϋποθέσεις για την είσοδο ενός κόμματος στο Bundestag είναι η απευθείας εκλογή τριών βουλευτών ενός κόμματος.

Η πλειοψηφία στη Bundestag θα αλλάξει σημαντικά, όπως και ο αριθμός των βουλευτών που αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο φθάνοντας τους 735. Συγκριτικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει 705 μέλη.

H κατανομή των εδρών ενδέχεται να είναι η ακόλουθη: SPD 206 έδρες, CDU / CSU 196 έδρες, Πράσινοι 118 , Φιλελεύθεροι (FDP) 92,  AfD 83 , Linke 39, ενώ το δανικό μειονοτικό κόμμα SSW από το Σλέσβιχ-Χόλσταϊν θα βρεθεί για πρώτη φορά στην ομοσπονδιακή Κάτω Βουλή.

Ουδείς μπορεί να πάει με βεβαιότητα το πόσο θα διαρκέσουν οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης, ή ακόμα εάν η Άνγκελα Μέρκελ απευθύνει πρωτοχρονιάτικο διάγγελμα για το 2022, καθώς το 2017 χρειάστηκαν 172 ημέρες για τον σχηματισμό κυβέρνησης Μεγάλου Συνασπισμού ανάμεσα σε Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες.

Συνήθως το ισχυρότερο κόμμα καλεί τα μικρότερα για συνομιλίες. Στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας όμως υπήρξαν περιπτώσεις στις οποίες το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα όρισε τον καγκελάριο. Ο Βίλι Μπραντ έγινε καγκελάριος ενός σοσιαλ-φιλελεύθερου συνασπισμού το 1969, αν και το SPD ήρθε δεύτερο, ενώ κάτι παρόμοιο συνέβη και με τον  Χέλμουτ Σμιτ το 1976 και το 1980.

Διαβάστε ακόμη

Όλα για τη ΔΕΗ, ο εφοπλιστής Δ με μισό δισ. ευρώ κάνει τον Αστέρα «Διαμαντούπολη» και οι Άραβες ονειρεύονται 800άρες για το ξενοδοχείο

Εφορία: Οι 4 προθεσμίες που λήγουν την ερχόμενη Πέμπτη

Ποιες τάσεις στα ταξίδια βλέπει η διοίκηση της Aegean για το επόμενο διάστημα