Πολιτική διαμάχη με φόντο τις επόμενες δημοτικές εκλογές στην πόλη του φωτός πυροδότησε μία δήλωση της δημάρχου του Παρισιού Αν Ινταλγκό η οποία είπε ότι θέλει να κρατήσει τους Ολυμπιακούς δακτυλίους στερεωμένους στον Πύργο του Άιφελ, έτσι ώστε το «εορταστικό πνεύμα» των επιτυχημένων Αγώνων του 2024 να διατηρηθεί πολύ μετά την ολοκλήρωσή τους».
Οι αντίπαλοί της, ωστόσο, βλέπουν μια προσπάθεια να κολλήσει μια «προεκλογική αφίσα» σε ένα από τα πιο εμβληματικά μνημεία του κόσμου ενόψει των επόμενων δημαρχιακών εκλογών το 2026, οι οποίες θα φέρουν την Αν Ινταλγκό αντιμέτωπη με την Ρασίντα Ντατί, την απερχόμενη υπουργό Πολιτισμού και νυν δήμαρχο του διαμερίσματος όπου ο Ο Πύργος του Άιφελ βρίσκεται.
Ο Νταβιντ Αλπάντ, ένας δεξιός δημοτικός σύμβουλος του Παρισιού και σύμμαχος της Ντατί, κατηγόρησε την Αν Ινταλγκό λέγοντας ότι «Έχει δείξει μεγάλο πολιτικό οπορτουνισμό» και πως «Ο Πύργος του Άιφελ δεν φτιάχτηκε για να κρεμάει τίποτα και τα πάντα πάνω του».
Η διοργάνωση του «Παρίσι 2024» διαφημίστηκε στο γαλλικό κοινό με την υπόσχεση να είναι οι «πιο πράσινοι στην ιστορία» και με τη δέσμευση να χρησιμοποιήσει κυρίως προϋπάρχουσες υποδομές για λόγους βιωσιμότητας και για να αποτρέψει το κόστος να ξεφύγει εκτός ελέγχου.
Πολλοί από τους προσωρινούς χώρους χτίστηκαν στην καρδιά της πόλης, έτσι εμβληματικά μνημεία όπως ο Πύργος του Άιφελ έγιναν μέρος του σκηνικού για εκδηλώσεις όπως η τελετή έναρξης ή το beach volley, σημειώνει το Politico.
Ποιοι αντιδρούν και γιατί
Μετά τους Αγώνες, αυτές οι προσωρινές δομές, όπως οι ολυμπιακοί κύκλοι υποτίθεται ότι θα κατέβουν. Επίσης,,το Central Paris θα «επιστρέψει», ως επί το πλείστον, σε αυτό που ήταν.
Το στρατόπεδο της Αν Ινταλγκό έχει μέχρι στιγμής δεχθεί κριτική, οπως τα τυπικά και συνηθισμένα παράπονα των Παριζιάνων, οι οποίοι είναι διαβόητοι για την απέχθειά τους για οποιαδήποτε αλλαγή στη γαλλική πρωτεύουσα.
Οι πυραμίδες του I.M. Pei έξω από το Λούβρο βάφτηκαν (!) μετά την εγκατάστασή τους τη δεκαετία του 1980, και ακόμη και ο ίδιος ο πύργος, τον οποίο έχτισε ο μηχανικός Gustave Eiffel για την Παγκόσμια Έκθεση του 1889, είχε αρχικά αντιδράσεις από αρχιτέκτονες και κατοίκους. Ο μυθιστοριογράφος Γκυ ντε Μοπασάντ το είχε ονομάσει «γιγαντιο άχαρο σκελετό» και λέγεται ότι του άρεσε να τρώει μόνο εκεί μεσημεριανό , επειδή ήταν το μόνο μέρος στο Παρίσι από το οποίο δεν μπορούσε να το δει.
Σήμερα, περισσότερο από έναν αιώνα αργότερα, ο Πύργος του Άιφελ είναι ένα σχεδόν παγκοσμίως αγαπημένο μνημείο, συνώνυμο της Γαλλίας και ένα από αυτά που πολλοί, συμπεριλαμβανομένων των απογόνων του Άιφελ, θέλουν να μείνει ανέγγιχτο:
«Τα δαχτυλίδια σπάνε εντελώς το σχέδιο του μνημείου… δεν σέβεται το έργο του προγόνου μας», είπε στο POLITICO ο Ολιβιέ Μπερθελότ-Άιφελ, δισέγγονος του Gustave Eiffel.
Η διακόσμηση του Πύργου του Άιφελ δεν είναι χωρίς προηγούμενο. Έχει χρησιμοποιηθεί για τη μετάδοση πολιτικών μηνυμάτων, όπως υποστήριξη προς την Ουκρανία, και για εμπορικούς σκοπούς, τουλάχιστον μία φορά από τη Citroën. Αλλά αυτές οι εγκαταστάσεις ήταν πάντα προσωρινές.
Ακόμη, αυτή είναι η πρώτη φορά που η οικογένεια του Άιφελ παίρνει δημόσια θέση κατά των σχεδίων που σχετίζονται με τον Πύργο του Άιφελ, είπε ο Μπερθελότ-Άιφελ.
Σε μια συνέντευξη στο Ouest France ανακοινώνοντας τα σχέδιά της, η δήμαρχος της γαλλικής πρωτεύουσας, είπε ότι η απόφαση είναι δική τους, καθώς ο πύργος ανήκει στην πόλη του Παρισιού — εφόσον εγκριθεί από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία προστατεύει αυστηρά το σημείο που εκτίθεται τα ολυμπιακό σύμβολο.
Η υποψήφια Ρ.Ντατί υιοθέτησε μια διπλωματική προσέγγιση στη διαμάχη, φαινομενικά πρόθυμη να αφήσει άλλους να πάνε στην επίθεση. Λίγο μετά την ανακοίνωση της Αν Ινταλγκό, η απερχόμενη υπουργός Πολιτισμού σημείωσε στο X ότι ο Πύργος του Άιφελ είναι «ένα προστατευόμενο μνημείο» που μπορεί να τροποποιηθεί μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις και μετά από εκτίμηση επιπτώσεων.
«Σε αντίθεση με ό,τι λέει, δεν είναι η μόνη που αποφασίζει», δήλωσε ο Ζυλιέν Λακάζ , πρόεδρος της Ενωσης «Sites & Monuments», της παλαιότερης ένωσης προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς της Γαλλίας.
Ο Ζ. Λακάζ είπε ότι ο πύργος θα πρέπει να παραμείνει το σύμβολο της Γαλλίας και αντέκρουσε την πρόταση της Αν Ινταλγκό ως τρόπο προβολής του εαυτού της, κολλώντας στον Πύργο του Άιφελ σαν «παράσιτο» ώστε να μπορεί να «εκμεταλλευτεί τη φήμη του… για να πει ότι αυτά είναι τα παιχνίδια μου».
Όποια και αν είναι η τελική απόφαση, οι σημερινοί δακτύλιοι από χάλυβα 30 τόνων θα πρέπει να κατέβουν καθώς είναι πολύ βαρείς για να παραμείνουν μόνιμα εκεί. Η Αν Ινταλγκό, η δήμαρχος του Παρισιού, είπε ότι η πόλη σχεδιάζει να τα αντικαταστήσει με νέα, ελαφρύτερα.
Διαβάστε ακόμη
Στα 650 εκατ. ευρώ η έκδοση της Τράπεζας Πειραιώς
Από Νοέμβριο τα δωρεάν απογευματινά χειρουργεία – Τι συζήτησαν σε σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου
Βουλή: Άρση ασυλίας για Eλενα Ακρίτα και Δημήτρη Μπιάγκη
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ