Ήταν συχνά καθυστερημένος στα ραντεβού του ο Εμανουέλ Μακρόν και σε αυτούς που είχαν επιχειρήσει να του υποδείξουν έναν άλλο ρυθμό, είχε απαντήσει με τη φράση που έμεινε στα χρονικά: «Θα παραμείνω ο μετρ των ρολογιών, θα πρέπει να το συνηθίσετε. Έτσι έκανα πάντα».
«Maitre des horloges», έτσι αυτοπροσδιορίστηκε ο Μακρόν σε σχέση με το περιβάλλον του. Ήταν τον Απρίλιο του 2017, μόλις έναν μήνα πριν λάβει το χρίσμα για την πρώτη του θητεία στην προεδρία της Γαλλίας, και στα χρόνια που πέρασαν δεν άλλαξε.
Με τα ρίσκα και τις αποφάσεις του ξάφνιασε συχνά το περιβάλλον του, που στα επτά χρόνια της προεδρίας του διευρύνθηκε στο σύνολο του γαλλικού λαού. Επιστέγασμα της «μακρονικής» αυτής νοοτροπίας, είναι η διάλυση της Βουλής προσφάτως, που άφησε άναυδο ακόμα και τον ίδιο τον πρωθυπουργό του, που ομολόγησε ότι δεν ήταν καν ενήμερος.
Έτσι, μετά την ήττα στις ευρωεκλογές και με το επιχείρημα ότι «έπρεπε να δώσει τον λόγο στον γαλλικό λαό», αποφάσισε να ρυθμίσει τον μετρητή στο μηδέν, να κουρδίσει εκ νέου τα ρολόγια του, ελπίζοντας ότι η νέα εκλογική διαδικασία θα του δώσει την πολυπόθητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και αρμονία.
Έκρινε ότι έπρεπε να λειτουργήσει άμεσα, παρά την κρισιμότητα του χρόνου έναν μήνα πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Παρά την περίπλοκη και φιλόδοξη οργάνωση στον τομέα της ασφάλειας που απαιτείται και, επίσης, παρά τη συχνή ενημέρωση από το Υπουργείο Εσωτερικών για τη διάλυση ομάδων με επιθετικά σχέδια αποσταθεροποίησης των Αγώνων.
Αναγκαστικά ο γαλλικός λαός τον ακολουθεί, και «με την ψυχή στο στόμα» περιμένει να δει τι θα δώσουν οι κάλπες τις δύο επόμενες Κυριακές. Σήμερα, λίγες μόνο ώρες πριν από τον πρώτο γύρο, το μόνο που θεωρείται βέβαιο είναι ότι ο «αφέντης του χρόνου», που έχει δηλώσει ότι θα παραμείνει έως το 2027, θα υποχρεωθεί να συγκατοικήσει με πρωθυπουργό που θα αναδείξουν οι κάλπες.
Και οι πιθανότητες είναι να προέρχεται από τα δύο ακραία μπλοκ είτε της Ακροδεξιάς (RN) είτε της Αριστεράς (NFP), του οποίου η σύσταση ξάφνιασε τελικά και τον ίδιο.
Διαβάστε τη συνέχεια στην DW