Στη Σύνοδο Κορυφής των μεσογειακών χωρών της ευρωζώνης στην Αθήνα την περασμένη Παρασκευή αναφέρεται η εφημερίδα FAZ, σημειώνοντας ότι «ο Ιταλός πρωθυπουργός οδηγείται σε συγκρούσεις με τη γερμανική κυβέρνηση από τη στιγμή που την Παρασκευή εμφανίστηκε στο πλευρό του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και άλλων τεσσάρων πρωθυπουργών χωρών της νοτίου Ευρώπης».
Με τη δήλωση «εναντίον μιας Ευρώπης των κανόνων, των τεχνικών λεπτομερειών, των δημοσιονομικών και της λιτότητας ο Ρέντσι επανέλαβε ουσιαστικά ό,τι έχει πει ο ίδιος επανειλημμένως και επί ιταλικού εδάφους. Τα ίδια λόγια δίπλα στον Τσίπρα όμως στέλνουν ένα μήνυμα με πολύ περισσότερους αποδέκτες: με τον τρόπο αυτό ο Ρέντσι σηματοδοτεί την έναρξη μιας στενής συνεργασίας η οποία δεν αναμένονταν στο προοίμιο της ελληνικής συνόδου των ευρωπαϊκών μεσογειακών κρατών».
«Πλέον γινόμαστε κίνημα»
Όπως σχολιάζει η FAZ, τα διπλωματικά και αρμονικά λόγια δίπλα στη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ στο Βεντοτένε αλλά και στο Μαρανέλο «απώλεσαν τη σημασία τους. Όπως εκτιμούν ιταλοί δημοσιογράφοι που συνόδευαν τον πρωθυπουργό τους, στην Αθήνα ο Ρέντσι βρήκε το πραγματικό του πρόσωπο. Κατά την επιστροφή ήταν πολύ ικανοποιημένος που πλέον και ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ εντάχθηκε στην ομάδα των νοτίων χωρών, αναφέρει η Corriere della Sera. Ο Ρέντσι είπε επ΄ αυτού: «Τώρα είμαστε πολλοί και μπορούμε να φέρουμε αναστάτωση». H Republicca τον επικαλείται με τα εξής λόγια: «Πλέον γινόμαστε κίνημα και η Ιταλία παίζει κεντρικό ρόλο σε αυτό». Οι Γερμανοί πιέζονται πλέον, φέρεται να πρόσθεσε ο Ιταλός πρωθυπουργός».
Σύμφωνα με την FAZ, το Σαββατοκύριακο ο Ματέο Ρέντσι επανέλαβε τη θέση του. Η Ευρώπη χρειάζεται μια νέα αρχή όσον αφορά τις αξίες της, όπως είπε. Στο γερμανικό μοντέλο των κανόνων ο Ρέντσι φέρεται να αντιτείνει το όραμά του περί μιας «Ευρώπης των ιδεωδών, της κοινωνίας και της ομορφιάς». Σε αυτό το πλαίσιο ο Ρέντσι και η κυβέρνησή του θέλουν να βάλουν τώρα (…) τη Γερμανία στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Η Γερμανία έχει εντέλει ένα εμπορικό πλεόνασμα ύψους 80 έως 90 δισ. ευρώ, όπως λένε. «Εάν τηρούσε τους κανόνες κατά γράμμα, θα έπρεπε να επενδύσει το πλεόνασμα αυτό και να αναθέτει έργα σε ευρωπαϊκές και ιταλικές επιχειρήσεις. Δεν μπορείς από τη μια να μην σέβεσαι τους κανόνες και από την άλλη να δημιουργείς προβλήματα σε εκείνους που ζητούν ευελιξία».