Η Κομισιόν διαβίβασε στα κράτη – μέλη προς διαβούλευση το σχέδιο πρότασης για το νέο προσωρινό πλαίσιο κρατικών ενισχύσεων για την υποστήριξη της οικονομίας λόγω της εξάπλωσης του COVID19, βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της ΣΛΕΕ, σοβαρές διαταραχές στην οικονομία της ΕΕ.
Το νέο προσωρινό πλαίσιο θα παράσχει στα κράτη – μέλη τη δυνατότητα να θέσουν σε εφαρμογή άμεσες επιχορηγήσεις, ή να αποδώσουν φορολογικά πλεονεκτήματα έως 500.000 ευρώ ανά επιχείρηση. Επιπλέον δίδεται η δυνατότητα να παράσχουν επιδοτούμενες κρατικές εγγυήσεις για τραπεζικά δάνεια, και να παρέχουν επιδοτούμενα επιτόκια.
Σε ό,τι αφορά την ενίσχυση προς τον τραπεζικό τομέα για παράσχει ρευστότητα στους καταναλωτές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, το προσωρινό πλαίσιο καθιστά σαφές ότι μια τέτοια ενίσχυση είναι άμεση ενίσχυση στους πελάτες των τραπεζών και όχι στις ίδιες τις τράπεζες.
Η Κομισιόν καθιστά σαφές ότι το νέο Πλαίσιο δεν αντικαθιστά αλλά συμπληρώνει την εργαλειοθήκη των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις και προκρίνει την παροχή αποζημιώσεων σε όσους επλήγησαν ιδιαίτερα σκληρά.
Η Κομισιόν προειδοποιεί ότι “αν θέλουμε να ελαχιστοποιήσουμε τις μόνιμες απολύσεις και τις ζημίες στον τομέα της ευρωπαϊκής αεροπορίας, είναι απαραίτητη η ανάληψη επείγουσας δράσης”. Δηλώνει δε έτοιμη να συνεργαστεί αμέσως με τα Κράτη Μέλη για να βρει λύσεις για την αεροπορία. Σημειώνει ότι μπορεί να χορηγηθεί αποζημίωση στις αεροπορικές εταιρείες σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 2 στοιχείο β) της ΣΛΕΕ για τις ζημιές που υπέστησαν λόγω της επιδημίας COVID-19, ακόμη και αν έχουν λάβει ενίσχυση διάσωσης τα τελευταία δέκα χρόνια.
Η εκτελεστική αντιπρόεδρος Μαγκρέτ Βεστάγιερ δήλωσε σχετικά ότι “η διαχείριση των οικονομικών επιπτώσεων του COVID-19 απαιτεί αποφασιστική δράση”, τονίζοντας ότι πρέπει να δράσουμε γρήγορα και με συντονισμένο τρόπο”.
Αναλυτικά, σύμφωνα με το έγγραφο που η Κομισιόν απέστειλε στα κράτη – μέλη, προβλέπονται τα εξής:
– οι κυβερνήσεις μπορούν να ενθαρρύνουν τις τράπεζες να διατηρήσουν το δανεισμό της πραγματικής οικονομίας μέσω κρατικών ενισχύσεων,
– οι τράπεζες θα χρησιμοποιούν ως κανάλι για να δανείζουν στις επιχειρήσεις ή να αντισταθμίσουν τις ζημίες που προκλήθηκαν από την εμφάνιση του ιού.
– προβλέπεται κρατική στήριξη όπως επιδοτήσεις μισθών ή αναστολή εταιρικών φόρων ή φόρων προστιθέμενης αξίας και οι εισφορών κοινωνικής πρόνοιας
– προβλέπονται κρατικές ενισχύσεις για να στηρίξουν αποζημιώσεις καταναλωτών για ακυρώσεις υπηρεσιών ή εκδηλώσεων.
– προβλέπεται ότι οι άμεσες επιχορηγήσεις ή οι επιδοτήσεις φόρου ή πληρωμής δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 500.000 ευρώ ανά εταιρεία.
– οι κυβερνήσεις πρέπει να δημιουργήσουν συγκεκριμένο πρόγραμμα βοήθειας με καθορισμένο προϋπολογισμό.
– η βοήθεια μπορεί να πάει μόνο σε εταιρείες που αντιμετώπισαν προβλήματα μετά το Δεκέμβριο του 2019 ως αποτέλεσμα της εμφάνισης του ιού.
– η ενίσχυση δεν μπορεί να στηρίξει δραστηριότητες που σχετίζονται με τις εξαγωγές και δεν μπορεί να ευνοήσει τα
εγχώρια έναντι των εισαγομένων εμπορευμάτων.
– για τον τομέα της γεωργίας, η ενίσχυση δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 62.500 ευρώ ανά επιχείρηση και τις 75.000 ευρώ για την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια.
– για τις κρατικές εγγυήσεις για δάνεια για μικρές επιχειρήσεις, οι κυβερνήσεις μπορούν να μειώσουν το 50% του ετήσιου ασφαλίστρου για νέες εγγυήσεις. Οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις μπορούν να λάβουν έκπτωση 15%. Η εγγύηση
περιορίζεται σε δύο έτη και δεν μπορεί να υπερβαίνει το 90% του δανείου.
– το δάνειο δεν μπορεί να υπερβαίνει το διπλάσιο του ετήσιου μισθολογίου της εταιρείας, το
μπορεί να αυξηθεί για να καλυφθούν οι ανάγκες ρευστότητας για τους επόμενους 18 μήνες
για μια μικρή επιχείρηση ή 12 μήνες για μια μεγάλη επιχείρηση.
Η Εκτελεστική Αντιπρόεδρος Μαγκρέτ Βεστάγιερ δήλωσε σχετικά:
«Η διαχείριση των οικονομικών επιπτώσεων της επιδημίας COVID-19 απαιτεί αποφασιστική δράση. Πρέπει να δράσουμε γρήγορα. Πρέπει να δράσουμε συντονισμένα. Οι κανόνες της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις παρέχουν στα κράτη μέλη τα εργαλεία για την ανάληψη ταχείας και αποτελεσματικής δράσης.
Έχουμε δύο κοινούς στόχους: Πρώτον, οι επιχειρήσεις να έχουν ρευστότητα ώστε να συνεχίσουν να λειτουργούν ή να παγώσουν προσωρινά τις δραστηριότητές τους εάν χρειαστεί, και η στήριξη αυτή να φτάσει στις επιχειρήσεις που τη χρειάζονται. Δεύτερον, η στήριξη των επιχειρήσεων σε ένα κράτος μέλος να μην υπονομεύει την ενότητα που χρειάζεται η Ευρώπη, ιδίως κατά τη διάρκεια μιας κρίσης. Διότι πρέπει να μπορούμε να βασιζόμαστε στην ευρωπαϊκή ενιαία αγορά για να βοηθήσουμε την οικονομία μας να αντιμετωπίσει την επιδημία και να ανακάμψει στη συνέχεια.
Υπό αυτό το πρίσμα, η Επιτροπή θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν πλήρως την ευελιξία που προβλέπουν οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτή την πρωτοφανή κατάσταση.
Την Παρασκευή, η Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία περιγράφονται οι διάφορες ήδη υπάρχουσες δυνατότητες. Επίσης, ανακοίνωσα ότι επεξεργαζόμαστε ένα νέο προσωρινό πλαίσιο που θα συμπληρώνει τις υπάρχουσες δυνατότητες. Το πλαίσιο αυτό βασίζεται στο άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της ΣΛΕΕ για την άρση σοβαρής διαταραχής της οικονομίας. Από την Παρασκευή, τα μέτρα που αναγκάστηκαν να λάβουν τα κράτη μέλη για να επιβραδύνουν την εξάπλωση της επιδημίας COVID-19 έχουν καταστήσει το έργο αυτό ακόμη πιο επιτακτικό και αναγκαίο.
Γι’ αυτό επιταχύναμε την εργασία μας και χθες το βράδυ στείλαμε ένα σχέδιο πρότασης για να λάβουμε τις απόψεις των κρατών μελών και να βεβαιωθούμε ότι είναι κατάλληλο για τον επιδιωκόμενο σκοπό. Θα εφαρμοστεί σε όλη την Ένωση.
Στόχος μας είναι το νέο προσωρινό πλαίσιο να θεσπιστεί εντός των προσεχών ημερών. (…) Το νέο προσωρινό πλαίσιο θα επιτρέψει στα κράτη μέλη
i) να θεσπίσουν καθεστώτα άμεσων επιχορηγήσεων (ή φορολογικών πλεονεκτημάτων) ύψους έως 500 000 ευρώ ανά εταιρεία,
ii) να παρέχουν επιδοτούμενες κρατικές εγγυήσεις για τραπεζικά δάνεια,
iii) να επιτρέπουν δημόσια και ιδιωτικά δάνεια με επιδοτούμενα επιτόκια. Τέλος,
iv) το νέο προσωρινό πλαίσιο θα αναγνωρίζει τον σημαντικό ρόλο του τραπεζικού τομέα για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της επιδημίας COVID-19, δηλαδή για τη διοχέτευση ενισχύσεων στους τελικούς καταναλωτές, ιδίως στις μικρoμεσαίες επιχειρήσεις.
Το προσωρινό πλαίσιο καθιστά σαφές ότι οι εν λόγω ενισχύσεις αποτελούν άμεσες ενισχύσεις για τους πελάτες των τραπεζών και όχι για τις ίδιες τις τράπεζες. Και παρέχει καθοδήγηση σχετικά με τον τρόπο ελαχιστοποίησης τυχόν αχρεωστήτως καταβαλλόμενων εναπομενουσών ενισχύσεων προς τις τράπεζες σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ.»