Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο ενέκρινε την συμφωνία για τους επικαιροποιημένους δημοσιονομικούς κανόνες, και μάλιστα με ευρεία πλειοψηφία.
«Επικαιροποιημένοι δημοσιονομικοί κανόνες» είναι ο επίσημος χαρακτηρισμός για το νέο πλαίσιο δημοσιονομικής πειθαρχίας που θα διέπει τις διαδικασίες για τη μείωση του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους στα κράτη-μέλη.
Δεν ήταν καθόλου εύκολη η συμφωνία στο νέο δημοσιονομικό πλαίσιο, καθώς έπρεπε να συμβιβαστούν δύο αντικρουόμενα αιτήματα: Από τη μία πλευρά οι χώρες του Βορρά ήθελαν να διατηρηθούν συγκεκριμένοι και ενιαίοι για όλους δημοσιονομικοί στόχοι, ώστε να μην προκληθεί η εντύπωση ότι ανήκει στο παρελθόν η δημοσιονομική πειθαρχία που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας. Από την άλλη πλευρά οι χώρες του Νότου επέμεναν ότι χρειάζεται μεγαλύτερη ευελιξία, ώστε οι προσπάθειες για μείωση του χρέους να μην στραγγαλίζουν την οικονομική ανάπτυξη.
Έτσι, οι κύριοι στόχοι του Συμφώνου Σταθερότητας (όπως το ανώτατο όριο 60% του ΑΕΠ για το δημόσιο χρέος) δεν χαλαρώνουν. Παραμένει ασφαλώς και η «απειλή» της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος για τους παραβάτες. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, θεσπίζονται ρήτρες που προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία, όπως η δυνατότητα για μία προθεσμία τριών επιπλέον ετών, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι ενός «εθνικού σχεδίου» για τη μείωση του χρέους. Επίσης, «μετά από αίτημα ενός κράτους-μέλους» το Συμβούλιο θα μπορεί να χορηγεί άδεια για μία «απόκλιση» από το χρονοδιάγραμμα για την επίτευξη των στόχων.
Κατ’ αρχήν παραμένει λοιπόν η δέσμευση για δημοσιονομική πειθαρχία και προφανώς αυτό είναι το μήνυμα που ήθελαν να στείλουν στις αγορές οι ευρωπαϊκές χώρες με υψηλή πιστοληπτική ικανότητα. Το ερώτημα είναι βέβαια, πώς όλα αυτά συμβιβάζονται με την ανάγκη (που ουδείς αμφισβητεί) να απελευθερωθούν πόροι για κρατικές επενδύσεις ευρείας κλίμακας σε κρίσιμους τομείς, όπως ο εκσυγχρονισμός της βιομηχανίας, η πράσινη μετάβαση και η ψηφιοποίηση.
Διαβάστε τη συνέχεια στη DW