Τα πανό του Εργατικού Κόμματος κυματίζουν στον άνεμο στο λιμάνι του Λίβερπουλ. Είναι ήδη φθινόπωρο στην πόλη – προπύργιο της εργατικής τάξης στη Θάλασσα της Ιρλανδίας, που φιλοξενεί το συνέδριο των Εργατικών. Πολιτικά, ωστόσο, το κλίμα είναι μάλλον εύκρατο για τους Εργατικούς και τον αρχηγό του κόμματός τους, Κιρ Στάρμερ.
Το κόμμα, το οποίο πριν από 25 χρόνια, υπό τον Τόνι Μπλερ, είχε κερδίσει μια ιστορική νίκη, εγκαινιάζοντας και μία νέα εποχή στην ιστορία της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη, έχει βρει ξανά τον εαυτό του μετά από χρόνια εσωτερικού πολέμου χαρακωμάτων και παρουσιάζεται αρμονικό προς τα έξω.
Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά για τη συντηρητική βρετανική κυβέρνηση. Η στερλίνα έχει υποχωρήσει σε χαμηλά επίπεδα – ρεκόρ έναντι του αμερικανικού δολαρίου μετά την ανακοίνωση των τεράστιων φορολογικών ελαφρύνσεων προς όφελος των οικονομικά ισχυρότερων, τα οποία αυξάνουν το δημόσιο χρέος.
Η Τράπεζα της Αγγλίας δεν αποκλείει περαιτέρω αυξήσεις επιτοκίων για να τεθεί υπό έλεγχο ο πληθωρισμός. Οι τράπεζες αποσύρουν προσφορές δανείων με σταθερό επιτόκιο.
Εσωκομματικά πυρά προς τη Λιζ Τρας;
Ήδη κυκλοφορούν φήμες στο Γουέστμινστερ ότι η νέα πρωθυπουργός της Βρετανίας Λιζ Τρας, που αντικατέστησε τον επιρρεπή στα σκάνδαλα Μπόρις Τζόνσον μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, θα μπορούσε σύντομα και εκείνη να ανατραπεί από το ίδιο της κόμμα.
Οι πρώτες επιστολές, με την οποία μέλη της παράταξης αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους, λέγεται ότι έχουν ήδη παραληφθεί από την αρμόδια επιτροπή του κόμματος. Μέχρι στιγμής μόνο λίγοι πιστεύουν ότι τα πράγματα μπορούν να φτάσουν ως εκεί.
Αλλά οι Εργατικοί είναι έτοιμοι να αδράξουν την ευκαιρία τους από καιρό. Το νέο Κοινοβούλιο πρέπει να εκλεγεί το αργότερο μέχρι τον Ιανουάριο του 2025.
Αλλά στη βρετανική πολιτική, η βουλευτική περίοδος σπάνια ολοκληρώνεται και οι «Κόκκινοι» δεν χρειάζεται να φοβούνται νέες εκλογές αυτή τη στιγμή. Ο 60χρονος Στάρμερ φαίνεται πλέον πολύ πιο χαλαρός από ό,τι στο παρελθόν.
Διαβάστε τη συνέχεια στην DW