Η Κριστίν Λαγκάρντ γνωρίζει από πολιτική. Γνωρίζει και από ισορροπίες. Ως επικεφαλής της Ευρωπαϊκης Κεντρικής Τράπεζας θα πρέπει να αξιοποιήσει στο έπακρο τις γνώσεις της και να αξιοποιήσει πλήρως τους ελιγμούς που έχει μάθει, προκειμένου να πετύχει τη μεγαλύτερη άσκηση ισορροπίας στην μέχρι σήμερα καριέρα της: Τις αντίρροπες τάσεις στην Ευρωζώνη για το μέλλον του ευρώ.
Λιτότητα ή δημοσιονομική χαλάρωση; Φθηνό ευρώ ή άνοδος επιτοκίων;
Είναι γνωστό ότι η Λαγκάρντ έρχεται ως υπέρμαχος της χαλαρής νομισματικής πολιτικής που καθιέρωσε στην Ευρωζώνη ο Μάριο Ντράγκι – δηλαδή φθηνό ευρώ με πολύ χαμηλά επιτόκια. Όμως η νομισματική πολιτική έχει μείνει από πυρομαχικά. Τώρα, για να αποφευχθεί η ύφεση, θα πρέπει να ρίξουν χρήμα στην οικονομία οι κυβερνήσεις (αφού έχουν τη δυνατότητα να το δανεισθούν ουσιαστικά δωρεάν). Εκεί θα φανεί η αξία της Λαγκάρντ, στο αν θα καταφέρει να τις πείσει. Το ότι δεν είναι οικονομολόγος αλλά δικηγόρος πολιτικός και εσχάτως… διπλωμάτις θεωρείται προσόν της προς αυτή την κατεύθυνση.
Ως διπλωμάτις λοιπόν γνωρίζει ότι πρέπει να ξεκινήσει δείχνοντας σεβασμό προς την άλλη πλευρά. Ποιός καλύτερος τρόπος από το να τιμήσεις τον εμπνευστή της πολιτικής λιτότητας στην Ευρωζώνη, την ακριβώς αντίθετη πολιτική που θέλει η ίδια να προωθήσει;
Έτσι πρωί πρωί η κυρία Λαγκάρντ ανήρτησε το ακόλουθο τουίτ στο λογαριασμό της.
“Ήταν τιμή μου να παραδώσω στον φίλο μου Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το βραβείο “Ερεν-Βικτώρια”. Λίγοι έχουν κάνει τόσο πολλά για την Ευρώπη και το Ευρώ. Η δέσμευσή του, η ζωντάνια του και η προσήλωσή του στην υψηλή πολιτική είναι πηγή έμπνευσης”
I was honoured to present my friend Wolfgang Schäuble with the “Ehren-Victoria” award. Few have done so much for Europe and the euro. His commitment, rigour and statesmanship are a source of inspiration. pic.twitter.com/gbJuFtCLUn
— Christine Lagarde (@Lagarde) November 5, 2019
Η κίνηση έχει υψηλό συμβολισμό. Δείχνει ότι είναι διατεθειμένη να συνεργαστεί με όλες τις πλευρές. Δείχνει σεβασμό στις Γερμανικές ανησυχίες, καθώς ταξίδεψε στο Βερολίνο από τη Φρανκφούρτη μετά την πρώτη της μέρα στη νέα θέση. Αν και κατά τη βράβευση δεν έκανε αναφορά στο τοξικό για τους Γερμανούς θέμα της χαλαρής νομισματικής πολιτικής, το ότι αναγνωρίζει δημόσια – κι από την πρώτη μέρα – τη συνεισφορά Σόιμπλε της επιτρέπει να ισχυριστεί σε ένα (Γερμανικό) κοινό ότι η ίδια δεν είναι δογματική: τότε, η πολιτική του Σόιμπλε, της λιτότητας, ήταν κατάλληλη αλλά σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει και οι χώρες, με πρώτη τη Γερμανία, θα πρέπει να προσαρμοστούν.
Οι ακροβατισμοί δεν είναι δύσκολοι για την ίδια: παλιοί γνώριμοι με το Σόιμπλε, συνάδελφοι υπουργοί οικονομικών, έχουν συγκρουστεί στο παρελθόν για τη λιτότητα αλλά κι έχουν συνεργαστεί στενά.
Με αυτή της τη χειρονομία η Λαγκάρντ προσπάθησε να κερδίσει φίλους στο Βερολίνο. Θα φανεί πολύ σύντομα αν θα της φανούν χρήσιμοι.