Μια φάμπρικα αποζημιώσεων με πολλά μηδενικά στήνεται το τελευταίο διάστημα στον κρατικό μηχανισμό από κομματικά στελέχη που είτε παραιτήθηκαν είτε τους ζητήθηκε να παραιτηθούν για να αντικατασταθούν από πρόσωπα της επιλογής των νέων υπουργών.
Οι αλλαγές στην διοίκηση κορυφαίων κρατικών εταιρειών συνοδεύτηκαν ως επί το πλείστον με αξιοζήλευτα πακέτα αποζημιώσεων, ισότιμα του ιδιωτικού τομέα, φορτώνοντας με πρόσθετα βάρη ακόμη και οικονομικά ασθενείς εταιρείες όπως είναι για παράδειγμα η ΔΕΗ.
Είναι μάλιστα αξιοπερίεργο πώς τα συμβόλαια των κρατικών μάνατζερ προβλέπουν αντίστοιχες ρήτρες παρά τα γεγονός ότι οι επιλογές σε θέσεις ευθύνης και διοίκησης είναι αυστηρά κομματικές και επομένως η θητεία είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένη.
Μάλιστα όπως αναφέρουν έμπειρα στελέχη της αγοράς μέχρι σήμερα ήταν νομοτέλεια όταν αλλάζει η κυβέρνηση οι διοικήσεις των κρατικών εταιρειών να θέτουν στον εκάστοτε υπουργό την παραίτησή τους. Σήμερα, όχι μόνο δεν παραιτούνται (βλ. ΔΕΔΔΗΕ) αλλά και αποχωρούν με φουσκωμένους τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους.
Η υπόθεση Παναγιωτάκη
Στις 10 Ιουλίου, δύο μέρες μετά τις εθνικές εκλογές ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ κ. Μανόλης Παναγιωτάκης υπέβαλλε την παραίτησή του στον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη.
Ωστόσο από την ΔΕΗ έφυγε σχεδόν 1,5 μήνα αργότερα με γενναία αποζημίωση (πληροφορίες κάνουν λόγο για περίπου 100.000 ευρώ), η οποία μάλιστα συνοδεύτηκε και με χορήγηση προσωπικού ασφαλείας. Σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Παναγιωτάκης θεωρώντας ότι η ΔΕΗ και ο ίδιος προσωπικά έχουν στοχοποιηθεί από την οικονομική κατάρρευση της εταιρείας, ζήτησε με την αποχώρησή του από την διοίκηση προσωπικό ασφαλείας για ένα χρόνο.
Το αίτημα μάλιστα υπέγραψε και ο σύμβουλος ασφαλείας του κ. Παναγιωτάκη (πρώην απόστρατος της Αστυνομίας) με σχετικό εσωτερικό έγγραφο, στο οποίο πιστοποιούσε ότι ο πρώην διοικητής αποτελεί εν δυνάμει στόχο.
Τελικά το διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΗ αποφάσισε να ικανοποιήσει μονομερώς το αίτημα του κ. Παναγιωτάκη καλύπτοντας την απαίτησή του για ένα τρίμηνο.
Αντίστοιχα, μεγάλο μπόνους για να αποχωρήσει από την ΔΕΗ έλαβε και στενός συνεργάτης της τέως διοίκησης επίσης διορισμένος από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Παναγιωτάκης είχε αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν στις απολαβές του λέγοντας ότι αν και ο νόμος έχει απελευθερώσει τους μισθούς των μελών του διοικητικού συμβουλίου, ο ίδιος αμειβόταν με το πλαφόν του μισθού που έχουν οι γενικοί διευθυντές της ΔΕΗ (4.630 ευρώ). Υπενθυμίζεται ότι η θητεία του κ. Παναγιωτάκη ανανεώθηκε από το Υπερταμείο το καλοκαίρι του 2018 με διάρκεια έως το 2021.
Στο νέο επικεφαλής της ΔΕΗ κ. Γιώργο Στάσση, πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει προσφερθεί ένα πολύ μεγάλο πακέτο αποδοχών (πληροφορίες κάνουν λόγο για ετήσιες αποδοχές 200.000 ευρώ συν 100.000 μπόνους), θέμα το οποίο θα κληθεί να επικυρώσει η γενική συνέλευση των μετόχων.
Μάλιστα το ζήτημα των μισθολογικών περιορισμών της Επιχείρησης αναμένεται να αναθεωρηθεί και στο νέο νόμο για την ΔΕΗ, με τον οποίο το ΥΠΕΝ, σκοπεύει να βγάλει από τα δεσμά του δημοσίου την λειτουργία της εταιρείας. Το βασικό επιχείρημα της ΔΕΗ είναι ότι η πολιτική των μνημονίων και το πλαφόν έχουν ισοπεδώσει τις αμοιβές των εργαζομένων. Επικαλούνται μάλιστα μελέτες που αποδεικνύουν ότι το μέσο προσωπικό αμείβεται με μισθούς πάνω από την αγορά ενώ τα διευθυντικά και ανώτατα στελέχη υποαμείβονται.
Οι διεκδικήσεις στο ΔΕΔΔΗΕ
Σκληρή μάχη για το ύψος της αποζημίωσης δίνει τον τελευταίο 1,5 μήνα και ο κ. Στέφανος Οκταποδάς, διευθύνων σύμβουλος του ΔΕΔΔΗΕ. Βάσει της σύμβασης που είχε υπογράψει το στέλεχος της θυγατρικής της ΔΕΗ, προβλεπόταν αμοιβή 120.000 ευρώ τον πρώτο χρόνο και 180.000 ευρώ το δεύτερο. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Οκταποδάς διεκδικούσε αποζημίωση στα επίπεδα των 200.000 ευρώ, η οποία τελικά θα προσγειωθεί σε χαμηλότερα επίπεδα.
Την παραίτηση της διοίκησης του διαχειριστή διανομής ηλεκτρικής ενέργειας είχε ζητήσει από τον περασμένο Αύγουστο η κυβέρνηση, με αφορμή το περιστατικό με την πτώση του ελικοπτέρου στον Πόρο. Έκτοτε η εταιρεία παραμένει ακέφαλη καθώς το διοικητικό συμβούλιο παραιτήθηκε όχι όμως και ο διευθύνων σύμβουλος (ανάλογη στάση τήρησε και ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος κ. Αθανάσιος Μισδανίτης).
Ενδεικτικό στοιχείο των αξιώσεων αλλά και των όρων των χρυσών συμβολαίων που συνάπτουν πλέον τα κομματικά στελέχη, αποτελεί και η περίπτωση του διευθύνοντος συμβούλου του ΑΔΜΗΕ κ. Μανούσου Μανουσάκη. Σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης χωρίς υπαιτιότητά του, η εταιρεία οφείλει να του καταβάλει ως εύλογη αποζημίωση όλες τις μεικτές αμοιβές συν τα μπόνους απόδοσης που αντιστοιχούν στον χρόνο μέχρι τη συμβατική λήξη της σύμβασης. Αυτό σημαίνει ότι εάν αντικατασταθεί ο κ. Μανουσάκης θα εισπράξει περίπου τους μισθούς τριών ετών – δηλαδή περί τα 450.000 ευρώ.
Με ένα διόλου ευκαταφρόνητο πακέτο αποζημίωσης αποχώρησε κατά πληροφορίες πρόσφατα από το ΔΣ της ΔΕΗ και ο τέως Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος κ. Δημήτρης Τζαννίνης.
Την δική του μάχη έδωσε μέχρι τέλους και ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ κ. Δημήτρης Τζώρτζης για να παραμείνει στο τιμόνι της εταιρείας, αρνούμενος επί εβδομάδες να ικανοποιήσει την βούληση του πολιτικού του προϊσταμένου να παραιτηθεί. Η σύμβασή του, όπως άλλωστε και του Προέδρου προέβλεπε πενιχρή αποζημίωση (15.000 ευρώ).