Θετικής υποδοχής φαίνεται ότι έτυχε η εκδήλωση ενδιαφέροντος ομάδας επενδυτών για την εξαγορά περιουσιακών στοιχείων της πτωχευμένης Shelman.
Η πρόταση για την απόκτηση του ιστορικού εργοστασίου ξυλείας στην Κομοτηνή που ανέστειλε τη λειτουργία του τον Μάιο του 2014, Έγινε ομόφωνα δεκτή από το συμβούλιο των πιστωτών κάνοντας βάσιμες τις ελπίδες για άνοιγμα του εργοστασίου .
Όπως αναφέρουν εκπρόσωποι των εργαζομένων, οι πιστωτές της εταιρείας έλαβαν την έγκριση από το Πρωτοδικείο Αθηνών για την εκποίηση του εργοστασίου της Κομοτηνής, που παραμένει κλειστό εδώ και δύο χρόνια, αφού πρώτα έλαβαν επίσημη πρόταση από ενδιαφερόμενους επενδυτές.
Όπως αναφέρουν οι εργαζόμενοι της βιομηχανίας, η πρόταση που υπέβαλε στο συμβούλιο πιστωτών ο σύνδικος πτώχευσης πέρασε με τη σύμφωνη γνώμη όλων των πιστωτών, μεταξύ τους και η Τράπεζα Πειραιώς.
Το θέμα επαναλειτουργίας της Shelman είχε τεθεί από το περασμένο καλοκαίρι σε συνάντηση που είχε γίνει μεταξύ των εργαζομένων της επιχείρησης με τον γενικό γραμματέα Βιομηχανίας Γ. Τόλιο κατά την περιοδεία του δεύτερου στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής. Όπως είχε αναφέρει τότε, υπάρχει ενδιαφέρον από Έλληνες επενδυτές που διαθέτουν «επιχειρηματικό σχέδιο» για επανεκκίνηση της βιομηχανίας, σύμφωνα με το οποίο σε πρώτη φάση προβλέπεται η λειτουργία δύο μονάδων (νοβοπάν και μελαμίνης) με αρχικά 120-140 απασχολούμενους.
Ωστόσο, είχε προσθέσει, χρειάζεται να προχωρήσουν άμεσα οι προβλεπόμενες διαδικασίες εκκαθάρισης (εκτιμήσεις παγίων, πλειστηριασμοί κ.ά.).
Υπενθυμίζεται ότι για τη Shelman ενδιαφέρον είχε επιδείξει στις αρχές του 2014 πολυεθνική εταιρεία τουρκικών συμφερόντων, συγκεκριμένα ο όμιλος Castamonou, ωστόσο τότε το θέμα δεν είχε προχωρήσει. Εκτιμάται ότι στο σχήμα των επενδυτών που ενδιαφέρονται για την απόκτηση της μονάδας συμμετέχουν τουρκικά αλλά και ελληνικά κεφάλαια.
Η Shelman είχε κηρυχθεί σε πτώχευση τον Ιούνιο του 2014, καθώς η Δικαιοσύνη έκανε δεκτή την αίτηση που είχαν καταθέσει 65 εργαζόμενοι με την οποία ζητούσαν να χρεοκοπήσει η εταιρεία. Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα της εταιρείας είχε επιτείνει η κατάρρευση της οικοδομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, οι ραγδαίες εισαγωγές προϊόντων απομίμησης ξύλου και η αυξανόμενη κυριαρχία του αλουμινίου. Ως μέτρο άμυνας, ο όμιλος μείωνε διαρκώς τις τιμές πώλησης των προϊόντων του, παρότι το κόστος παραγωγής αυξήθηκε, γεγονός που προκάλεσε συσσωρευμένες ζημιές και υψηλά χρέη, άνω των 140 εκατ. ευρώ.
Τον Μάιο του 2014, η βιομηχανία ξυλείας κηρύχθηκε σε καθεστώς πτώχευσης, με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, απόφαση που άνοιξε το δρόμο για τον πλειστηριασμό των στοιχείων ενεργητικού της εταιρείας (κινητή και ακίνητη περιουσία) με στόχο την ικανοποίηση των υποχρεώσεων των πιστωτών.
Η εταιρεία που ιδρύθηκε το 1962, έφτασε να φτάσει να χρωστά περισσότερα από 140 εκατ. ευρώ, με τις οφειλές προς ασφαλιστικούς οργανισμούς, προσωπικό και εφορία να αγγίζουν τα 13,5 εκατ. ευρώ, ενώ στις τράπεζες οφείλει 112,9 εκατ. ευρώ, ποσό που αφορά ομολογιακό και κοινοπρακτικό δανεισμό.