Μαχητής της ζωής. Όσοι γνώριζαν καλά τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο, τον βιομήχανο και εφοπλιστή που άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή, έτσι τον χαρακτηρίζουν. Τι κι αν η σπάνια αρθρίτιδα που είχε τον ταλαιπώρησε από τα νιάτα του, ποτέ δεν το έβαλε κάτω. Ίσα ίσα τον πείσμωσε να «γυρίσει τον κόσμο τούμπα», να πειραματιστεί, να εμπλακεί σε επίπονες διαδικασίες για να καταφέρει κάτι που κανείς γιατρός δεν περίμενε. Να φθάσει τα 76 χρόνια ζωής…
«Από την πρώτη στιγμή δεν το έβαλα κάτω. Πέρασα μια ολόκληρη ζωή παλεύοντας για να βγω από την ασθένεια. Επισκέφθηκα τους πιο εξειδικευμένους γιατρούς σε όλο τον κόσμο. Δοκίμασα φάρμακα που την εποχή εκείνη ήταν απαγορευμένα γιατί δεν είχαν ακόμη δοκιμασθεί. Ταξίδεψα κρυφά από όλους μόνος μου με έναν σκαραβαίο στην Ελβετία και έκανα εγχείρηση για να μου βάλουν βίδες τιτανίου, την εποχή που ήταν ακόμη απαγορευμένες στην Αμερική. Γενικά ήμουν άφοβος απέναντι στην ασθένεια και αυτό με αντάμειψε. Οι εγχειρήσεις αυτές και τα φάρμακα με ανακούφισαν σημαντικά και διευκόλυναν τη ζωή μου», εξιστορούσε πέρυσι στην Καθημερινή.
Το τέλος του αναμφισβήτητα ολοκληρώνει και ένα Κεφάλαιο της σύγχρονης βιομηχανικής ιστορίας του τόπου. Μίας ιστορίας όπου το όνομα Αγγελόπουλος και Χαλυβουργική κατέχει ξεχωριστή θέση στην περίοδο της ανοικοδόμησης της Ελλάδος. Η Χαλυβουργική στην ακμή της απασχολούσε 2.500 τεχνεργάτες και οι Αγγελόπουλοι αποτελούσαν τους μεγαλύτερους ιδιώτες παραγωγούς χάλυβα διεθνώς. Οξύμωρο βέβαια το γεγονός που ο θάνατος του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου συμπίπτει και με την πιο δύσκολη περίοδο της οικογενειακής Βιομηχανίας, η οποία βουτηγμένη στα χρέη, έχει πλέον τα φουγάρα της… καθαρά περιμένοντας την κίνηση που θα κάνουν οι πιστωτές της! Μία εξέλιξη, που μαζί με την δικαστική διένεξη με τα παιδιά του Γιώργο και Παναγιώτη, θα ρίξουν βαριά σκιά στα ύστερα του δίδοντας «τροφή» για κουτσομπολιό στους κοσμικούς κύκλους
Ανεξαρτήτως όμως της υπόθεσης θα αποδείξει ο ίδιος για ακόμα μία φορά ότι δεν θα αφήσει να πέσει τίποτα κάτω όταν εμφανίζεται ο κίνδυνος να χάσει τον έλεγχο των πραγμάτων. Κάτι εξάλλου που είχε επαναλάβει χρόνια πριν στην διένεξη που είχε με τον αδελφό του, Θεόδωρο λίγο καιρό μετά το γάμο του τελευταίου με την Γιάννα Δασκαλάκη, όπου χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια ώστε να αποκατασταθεί η επικοινωνία των δύο ανδρών.
Ένοιωθε όμως και τη μεγάλη υποχρέωση του ονόματος. Αν και ο ίδιος είχε αναγνωρίσει ήδη απ’ τη δεκαετία του ’90 ότι η χαλυβουργία στην Ελλάδα οδεύει προς συρρίκνωση μη μπορώντας να ανταγωνιστεί τις νέες παγκόσμιες δυνάμεις εξ ανατολών σε μία διεθνοποιημένη αγορά, θα δώσει την υπόσχεση στο νεκροκρέβατο του πατέρα του Παναγιώτη, στις αρχές του 2000, ότι θα κάνει μία μεγάλη προσπάθεια ανάκαμψης της Χαλυβουργικής. Οι μεγάλες επενδύσεις που έγιναν τότε όμως για τον εκσυγχρονισμό της Χαλυβουργικής θα αποδεικνύονταν η θηλιά που έσφιξε στο ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης, όταν οι πωλήσεις θα καταρρεύσουν…
Ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος είχε μιλήσει αποκλειστικά στο «ΘΕΜΑ» με αφορμή την έκδοση λευκώματος που εξέδωσε ως φόρο τιμής στη μνήμη του παππού του, εθνικού ευεργέτη και πατριάρχη της οικογένειας, Θεόδωρου Αγγελόπουλου.
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr