«Αυτή είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου!», λέει με ένα μικρό γέλιο να αχνοακούγεται από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Εχουν περάσει λίγα λεπτά από τότε που ανακοινώθηκε το deal για την ΙΟΝ και η πρώτη ερώτηση προς τον κ. Σπύρο Θεοδωρόπουλο δεν μπορούσε να είναι άλλη από το «πώς καταφέρατε και τους πείσατε;».
Οι μέτοχοι της ΙΟΝ εδώ και δεκαετίες είχαν στυλώσει τα πόδια τους και δεν συζητούσαν το θέμα της πώλησης καθιστώντας την ιστορική σοκολατοβιομηχανία ως την πολύφερνη αλλά και δύσκολη «νύφη» που δεν δίσταζε να απορρίπτει τους επίδοξους μνηστήρες – όσο μεγάλοι και αν ήταν! Ηταν μάλιστα και η κατηγορηματική διάψευση εκ μέρους της ΙΟΝ προ περίπου ενάμιση μήνα στις πληροφορίες περί επικείμενης συμφωνίας που ενίσχυε τον αστικό μύθο ότι ακόμη και η νέα γενιά, οι κληρονόμοι υπό την κυρία Τίνα Κωτσιοπούλου, κρατά κλειστές τις πόρτες…
Να όμως που και deal έγινε… και σε ελληνικά χέρια μένει η σοκολατοβιομηχανία και πλέον αρχίζει να δημιουργείται ένα αφήγημα περί συγκρότησης ενός ομίλου τροφίμων-«εθνικoύ πρωταθλητή» από τον κ. Θεοδωρόπουλο, που θα διεκδικήσει μερίδια σε ξένες αγορές. Αυτό άλλωστε ο ίδιος ξέρει πολύ καλά να το κάνει, όπως αποδείχθηκε με την εξέλιξη της Chipita, του δημιουργήματός του που πέρυσι τέτοιον καιρό συμφωνούσε να πουλήσει στη Mondelez International, σε μια συμφωνία ύψους 2 δισ. δολαρίων!
«Στην πραγματικότητα ήταν μία σχετικά γρήγορη διαδικασία, ολίγων μηνών», λέει ο κ. Θεοδωρόπουλος στο «ΘΕΜΑ». Μια διαδικασία που καθυστέρησε λίγο, όπως παραδέχεται, μετά την αρχική διαρροή στα ΜΜΕ για τις προχωρημένες συζητήσεις των δύο πλευρών.
Τι ήταν όμως αυτό που έκανε την κυρία Κωτσιοπούλου, κληρονόμο των μετοχών πλειοψηφίας και πρόεδρο της ιστορικής σοκολατοβιομηχανίας, να πει τελικά το «ναι» όταν έχουν προηγηθεί τόσα «όχι»;
«Πρώτα απ’ όλα δεν ήθελαν να μπει κάποιος ξένος στην εταιρεία. Προτιμούσαν να είναι Ελληνας αυτός που θα την αγοράσει. Επειτα με την οικογένεια Κωτσιοπούλου και όλους τους μετόχους της ΙΟΝ μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες και αρχές, κάτι που θεωρώ ότι έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να φθάσουμε στη συμφωνία», απαντά ο κ. Θεοδωρόπουλος. «Η προσήλωση και η πίστη μας στην ποιότητα, ο σεβασμός στους εργαζομένους και τους πελάτες μας, το όραμα για ανάπτυξη σε διεθνές επίπεδο… Οι κοινές μας αντιλήψεις ήταν αυτές που μας έφεραν τόσο κοντά», προσθέτει.
Και η αλήθεια είναι πως και ο ίδιος με αυτές τις αρχές πορεύτηκε, κάτι που του πιστώνουν όλοι οι συνεργάτες και συνέταιροί του. Γι’ αυτό εξάλλου και φρόντισε να απομακρυνθεί στο τέλος από το μεγάλο εγχείρημα της Vivartia και της συγκρότησης «εθνικού πρωταθλητή» στον χώρο των τροφίμων, όταν ο συνέταιρός του Δημήτρης Δασκαλόπουλος αποχώρησε και τη θέση του πήρε η MIG του Ανδρέα Βγενόπουλου.
«Χτίσαμε επί πολλά έτη μια εξαιρετική συνεργασία με τον Σπύρο», έλεγε μόλις τον περασμένο μήνα στο Ριάντ η Λούμπνα Ολαγιάν, επικεφαλής του γνωστού ομίλου Olayan, ενώπιον δεκάδων επιχειρηματιών από την Ελλάδα και τη Σαουδική Αραβία που συμμετείχαν στο Ελληνοσαουδαραβικό Επιχειρηματικό Φόρουμ. Στο περιθώριο του φόρουμ εξηγούσε στο «ΘΕΜΑ» πως ο συνεταιρισμός με τον κ. Θεοδωρόπουλο στην Chipita ήταν ένας από τους λόγους που ο όμιλος ακολούθησε στη χώρα μας διαφορετική στρατηγική. «Εχουμε μία στέρεα βάση 75 ανθρώπων στην Αθήνα και παρόλο που συνήθως στο εξωτερικό κινούμαστε απλώς ως επενδυτές, νιώσαμε τόσο σίγουροι ώστε να αναπτύξουμε και δραστηριότητα», έλεγε νωρίτερα στο ακροατήριο η κυρία Ολαγιάν, η οποία από την πώληση της Chipita έλαβε ως μεγαλομέτοχος κάπου 1,12 δισ. ευρώ (υπολογίζεται ότι ο κ. Θεοδωρόπουλος έλαβε περίπου 182 εκατ. ευρώ και 98 εκατ. ευρώ μοιράστηκαν οι υπόλοιποι μικρομέτοχοι Αχιλλέας Φώλιας, Μαίρη Χατζάκου, Λορέντζο Φρέρης κ.ο.κ.).
Αυτή την εμπιστοσύνη που ένιωθε τόσα χρόνια η κυρία Ολαγιάν στο πρόσωπο του κ. Θεοδωρόπουλου την ένιωσε πλέον η κυρία Κωτσιοπούλου αλλά και οι υπόλοιποι μέτοχοι της ΙΟΝ ώστε να του εμπιστευτούν την εταιρεία που θεωρούν παρακαταθήκη των προγόνων τους αλλά και μέλος της «οικογένειάς» τους.
Το παρασκήνιο
Οι πληροφορίες θέλουν οι συζητήσεις να ξεκίνησαν από τους μικρομετόχους, εξαδέλφια της κυρίας Κωτσιοπούλου, που όμως συνολικά ελέγχουν σημαντικό ποσοστό. Σημειώνεται πως συνολικά είναι έξι οι μέτοχοι-κληρονόμοι, πολλοί εκ των οποίων δεν έχουν σχέση με τη σοκολατοβιομηχανία, όπως ένας εξάδελφος που δραστηριοποιείται στον χώρο των ιδιωτικών ΚΤΕΟ στην Τρίπολη. Αφού λοιπόν εξασφάλισε τη δική τους συγκατάθεση για πώληση του μεριδίου τους με μια αποτίμηση της σοκολατοβιομηχανίας περίπου 10 φορές τα EBITDA (τα οποία στην τελευταία χρήση ήταν 19 εκατ. ευρώ), αναζήτησε μέσω της Alpha Bank χρηματοδότηση. Η κυρία Κωτσιοπούλου φέρεται να είναι η τελευταία που είπε το «ναι», με την τελική αποτίμηση της ΙΟΝ να αυξάνεται κοντά στα 250 εκατ. ευρώ, όπως λέγεται, ώστε να ανακοινωθεί τελικά την περασμένη εβδομάδα πως ο κ. Θεοδωρόπουλος θα λάβει σε πρώτη φάση το 45% του μετοχικού κεφαλαίου της ΙΟΝ με option, για την οποία ο ίδιος δεν προσδιορίζει πότε θα ενεργοποιηθεί, να λάβει το πλειοψηφικό μερίδιο. Πληροφορίες, πάντως, αναφέρουν ότι ο ίδιος θα αποκτήσει επιπλέον 30% της σοκολατοβιομηχανίας μέσα στην επόμενη χρονιά, χωρίς μάλιστα να αποκλείεται σε βάθος χρόνου να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο.
Προκειμένου να ενισχυθεί αυτό το αίσθημα της εμπιστοσύνης συμφωνήθηκε επίσης η διοίκηση της ΙΟΝ υπό την κυρία Κωτσιοπούλου να μην αλλάξει, αν και είναι πασιφανές πως τα σχέδια για το εξωτερικό θα τα δουλεύουν από κοινού.
Η νέα Chipita;
Και αυτή ίσως είναι και η «αιχμή» αυτού του deal. Είναι κάτι το οποίο ο κ. Θεοδωρόπουλος έχει επεξεργαστεί στο μυαλό του εδώ και χρόνια. Εξάλλου αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που χτυπούσε την πόρτα των μετόχων της σοκολατοβιομηχανίας. Το είχε κάνει ήδη μία φορά μέσω της Vivartia, αλλά και μία το 2016, μέσω της Chipita, λίγο μετά τον θάνατο του Ιωάννη Κωτσιόπουλου, του ισχυρού άνδρα της ΙΟΝ, και τη διαδοχή του από την ανιψιά του Τίνα. Θεωρούσε τότε ότι με το δίκτυο συνεργατών και διανομέων που είχε καταφέρει να στήσει σε όλο τον κόσμο θα ήταν πολύ εύκολο να μεταφέρει και τα προϊόντα της ΙΟΝ μαζί με αυτά της Chipita.
Μπορεί εκείνο το φλερτ τελικά να μην καρποφόρησε και η Chipita να πουλήθηκε προ τριών μηνών, εν τούτοις είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως ο κ. Θεοδωρόπουλος έχει το know how και τα μέσα να επιδιώξει ο νέος όμιλος που δημιουργεί να ακολουθήσει τα πατήματα της Chipita, που από μια μικρή, τοπικού χαρακτήρα εταιρεία, εξελίχθηκε σε έναν όμιλο με παρουσία σε 50 χώρες, 13 εργοστάσια και πολλούς τοπικούς partners ανά τον κόσμο.
Το μεγάλο σχέδιο και το μπαράζ εξαγορών
Και αυτό βέβαια θα το επιδιώξει για το σύνολο του ομίλου που πλέον σχηματίζει, ενός ομίλου εταιρειών με «μαγιά» πωλήσεων άνω των 400 εκατ. ευρώ, όπως έλεγε ο ίδιος σε συνδαιτυμόνες του, που διαρκώς διευρύνεται με ένα μπαράζ συμφωνιών από το περασμένο καλοκαίρι και έπειτα, οι οποίες είτε έχουν ανακοινωθεί ήδη είτε αναμένεται να ανακοινωθούν το επόμενο χρονικό διάστημα.
Μέχρι στιγμής, οι εταιρείες που έχει συγκεντρώσει, δηλαδή η αλλαντοβιομηχανία Νίκας, η Wonderplant, που δραστηριοποιείται στον χώρο της υδροπονικής καλλιέργειας, η εταιρεία αλλαντικών Εδεσμα και η αντίστοιχη έτοιμων φαγητών και σαλατών Αμβροσία, η Ελληνικοί Χυμοί (από κοινού με την EOS Capital του Απόστολου Ταμβακάκη), που κυριαρχεί στην παραγωγή PL χυμών, και η Chipita Foods -ελέγχεται από τους παλαιούς μετόχους της Chipita και περιλαμβάνει διάφορες συμμετοχές όπως αυτή της κοινοπραξίας με την Britannia Industries στην Ινδία-, πραγματοποιούν τζίρο άνω των 160 εκατ. ευρώ. Σε αυτή την πράξη δεν περιλαμβάνεται το 21,5% της ΜΕΒΓΑΛ, που έλαβε το περασμένο καλοκαίρι, η πρόσφατη απόκτηση του 45% της ΙΟΝ αλλά και η εταιρεία φυτικών τυριών ΚΡΕΜΕΛ, με την οποία πληροφορίες αναφέρουν πως έχει υπογράψει MoU για τη μετοχική του είσοδο.
Σημαντική λεπτομέρεια στην υλοποίηση του εγχειρήματος είναι πως όλες οι επιχειρήσεις που έχει αποκτήσει μέχρι στιγμής είναι απολύτως υγιείς οικονομικά, ενώ και η Νίκας, που επίσης έχει στην ιδιοκτησία του, φαίνεται να έχει εξυγιανθεί.
Σε αυτή τη νέα επιχειρηματική του προσπάθεια ο κ. Θεοδωρόπουλος έχει μαζί του γνωστούς επιχειρηματίες με τους οποίους έχει συμπορευτεί στο παρελθόν, όπως τον κ. Θέμη Μακρή. Ο τελευταίος, μαζί με τον ίδιο και τους Μαρία Γεώργαλου, Ιλεάνα Αντύπα, Γιάννη Παπαχρήστο, Σωτήρη Φώλια, Αντώνη Θεοδωρόπουλο, Αγγελική Οικονόμου, Νίκη Σμυρνή, Κατερίνα Μαγγανά και Αρτεμη Ντούσια απαρτίζουν το πρώτο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας Βespoke SGA Holdings, που ιδρύθηκε στις 16 Μαρτίου, λίγο πριν από την ανακοίνωση εξαγοράς του 45% της ΙΟΝ.
Το όνομα της εταιρείας, που έχει έδρα στην Κηφισιά, δεν είναι τυχαίο, μια και bespoke σημαίνει «κατά παραγγελία», κάτι που φτιάχνεται ή παραγγέλλεται ειδικά για την περίσταση, κάτι custom made. Το μετοχικό κεφάλαιο της νέας εταιρείας ανέρχεται σε 140 εκατ. ευρώ, το οποίο καλύπτεται κατά 1,4 εκατ. ευρώ από τον κ. Θεοδωρόπουλο (1% του μετοχικού κεφαλαίου) με το υπόλοιπο 99% (138, 6 εκατ. ευρώ) να το βάζει η εταιρεία S.A.G. Investments & Holdings Limited, συμφερόντων του, που έχει έδρα την Κύπρο. Σημειώνεται πως ποσό 35 εκατ. ευρώ καταβλήθηκε σε μετρητά κατά τη σύσταση της εταιρείας, ενώ τα υπόλοιπα 105 εκατ. ευρώ θα καταβληθούν, επίσης σε μετρητά, σε τέσσερις δόσεις ύψους 26,25 εκατ. ευρώ (μία κάθε χρόνο μέχρι το τέλος του 2026).
H «βαρύτητα» της ΙΟΝ στον νέο όμιλο
Η βαρύτητα που θα έχει η ΙΟΝ σε αυτόν τον όμιλο που σχηματοποιείται πλέον θα είναι πρωταγωνιστική. Τόσο λόγω του ισχυρού προφίλ που έχει καταφέρει να χτίσει η σοκολατοβιομηχανία στην Ελλάδα ακολουθώντας τις αρχές της οικογένειας Κωτσιοπούλου που την κατέστησαν leader στην ελληνική αγορά με ένα μερίδιο στη λιανική κοντά στο 35%, όσο και λόγω των ίδιων των οικονομικών μεγεθών της.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας ΙΟΝ Α.Ε. Εταιρεία Βιομηχανίας και Εμπορίου Κακάο και Σοκολάτας, όπως είναι η πλήρης επωνυμία της εταιρείας, ο ενοποιημένος κύκλος εργασιών το 2020 ανήλθε σε 118,9 εκατ. ευρώ, οριακά αυξημένος σε σύγκριση με τα 118,8 εκατ. ευρώ του 2019 και ας έλειπαν εκείνη τη χρονιά η εστίαση και ο τουρισμός από την αγορά! Η καθαρή κερδοφορία έφτασε στα 8,73 εκατ. ευρώ, με τους κληρονόμους-μετόχους να υπολογίζουν ένα μέρισμα κοντά στα 3,5 εκατ. ευρώ, αφού πάγια πολιτική είναι το μεγαλύτερο μέρος των κερδών να μένει στο ταμείο.
Γι’ αυτό εξάλλου και το σύνολο της καθαρής θέσης του ομίλου στις 31 Δεκεμβρίου 2020 ήταν 77,29 εκατ. ευρώ. Για όλα αυτά εξάλλου πάντα παρέμενε στόχος επίδοξων «γαμπρών».
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυρία Κωτσιοπούλου έχει απορρίψει άλλες τρεις συγκεκριμένες προτάσεις που της είχαν γίνει για την πώληση της ΙΟΝ από το 2016 και μετά, όταν ανέλαβε πλήρως τα ηνία της εταιρείας μετά τον θάνατο του θείου της Γιάννη.
Ωστόσο παράγοντες της αγοράς έλεγαν στο «ΘΕΜΑ» πριν από ενάμιση μήνα, όταν και είχε γίνει η διάψευση των διαπραγματεύσεων με τον κ. Σπύρο Θεοδωρόπουλο, ότι αργά ή γρήγορα η κυρία Κωτσιοπούλου θα έπρεπε να σκεφτεί το μακροπρόθεσμο μέλλον της ιστορικής σοκολατοβιομηχανίας που διάγει το 92ο έτος ζωής καθότι και η ίδια είναι 61 ετών ενώ δεν διαφαίνονταν διάδοχη κατάσταση. Μάλιστα εντεταλμένος σύμβουλος της εταιρείας παραμένει ο κ. Βασίλης Κοτταρίνος, στενός συνεργάτης του Γιάννη Κωτσιόπουλου, παρά τα 83 του χρόνια!
Μια «πλούσια» διαδρομή
Τα θεμέλια της εταιρείας μπήκαν το 1930 όταν μια παρέα φίλων δημιούργησε ένα εργοστάσιο παραγωγής σοκολάτας στην οδό Πειραιώς, στο Νέο Φάληρο. Φιλοδοξία τους ήταν να γίνουν σοκολατοποιοί. Το πρώτο καταστατικό της εταιρείας ΙΟΝ Α.Ε. δημοσιεύτηκε στο υπ’ αριθμόν 267/23.9.1930 φύλλο της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως. Η εταιρεία πήρε το όνομά της από το βότανο ίον το εύοσμον, κοινώς τον μενεξέ.
Το 1935 ενώθηκαν με την εταιρεία ΝΑΣΚΟ A.E. που έφτιαχνε καραμέλες και άλλα ζαχαρωτά και ανήκε στους επιχειρηματίες Νασιόπουλο και Κωτσιόπουλο.
Ο τελευταίος, όμως, απέδειξε πως έχει ένα μεγάλο όραμα καταφέρνοντας μετά από μερικά χρόνια να εξαγοράσει τις μετοχές των περισσότερων συνεργατών του και να αποκτήσει τον έλεγχό της.
Τα θεμέλια του σημερινού μεγέθους της ΙΟΝ, ως μιας από τις μεγαλύτερες ελληνικές βιομηχανίες σοκολατοειδών και ζαχαρωδών προϊόντων, τοποθετούνται μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μάλιστα τον καιρό του Εμφυλίου, εν έτει 1947, η ΙΟΝ μπόρεσε γρήγορα να ανακάμψει, χάρη κυρίως στο πιο εμβληματικό προϊόν της, τη σοκολάτα αμυγδάλου, η οποία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1947 μεγαλώνοντας έκτοτε γενιές και γενιές.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 ο Ιωάννης Κωτσιόπουλος (ανιψιός του τότε ιδιοκτήτη) μπαίνει στην επιχείρηση μαζί με τον στενό του φίλο και εξάδελφο Γιώργο Καρκαζή. Αρκάδες και οι δύο, από τα Λιθοβούνια ο πρώτος και από τις Ρίζες Τεγέας ο δεύτερος, έρχονται στην Αθήνα, σπουδάζουν μαζί Οικονομικές Επιστήμες και αναλαμβάνουν την ευθύνη ανάπτυξης της εταιρείας, φέρνοντάς την ισχυρή στον 21ο αιώνα. Πρόκειται ουσιαστικά για το δίδυμο που άλλαξε την ιστορία των βιομηχανοποιημένων γλυκών στην Ελλάδα.
Αρχικά δημιουργείται (1956) η εμπορική εταιρεία Αδελφοί Ι. Κωτσιόπουλοι, η οποία αναλαμβάνει την αποκλειστική διάθεση των προϊόντων τόσο της ΙΟΝ όσο και της ΝΑΣΚΟ. Με έδρα στον Πειραιά (Λουδοβίκου 22) και το πρώτο της κατάστημα στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας (Αθηνάς 43 Γ) η νεοσύστατη αυτή εταιρεία θέτει τις βάσεις του σημερινού δικτύου πωλήσεων και διανομής της εταιρείας.
Μία από τις πρώτες κινήσεις τους είναι η αφομοίωση εκ μέρους της ΙΟΝ της ΝΑΣΚΟ Α.Ε. Με αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσει τη σημερινή της μορφή, με παραγωγή ευρείας γκάμας ζαχαρωδών και σοκολατοειδών προϊόντων. Σταδιακά έρχεται και η επέκταση της εταιρείας σε νέους κλάδους ζαχαρωδών όπως γκοφρέτες, candy bars και σοκοπάστες.
Αφενός με τις επιχειρηματικές τους κινήσεις, αφού εξαγόραζαν τη μία μετά την άλλη τις ελληνικές εταιρείες σοκολάτας και ζαχαρωτών, όπως η Ιντέρια και η Mabel, αφετέρου παρουσιάζοντας στην αγορά ιδιαίτερα προϊόντα, όπως πάστα φουντουκιού με κακάο, σοκολάτες Break, σοκοφρέτα, το σοκολατάκι με το ολόκληρο φουντούκι στην πράσινη συσκευασία, την περίφημη Noisetta που όλοι έφαγαν κάποια στιγμή με μανία, το Derby, τις καραμέλες Baloo, φυσικά τις ΙΟΝ Αμυγδάλου και Γάλακτος και πολλά άλλα προϊόντα.
Από το ’60 και το ’70 οι Κωτσιόπουλος και Καρκαζής δίνουν έμφαση στο μάρκετινγκ και φτιάχνουν διαφημίσεις που μένουν αξέχαστες στον Ελληνα καταναλωτή.
Σταθμό στην εξέλιξη της ΙΟΝ αποτελούν οι σημαντικές επενδύσεις στην Αρτα, με τη δημιουργία γραμμής παραγωγής γκοφρέτας. Επίσης η απόκτηση της εταιρείας ΙΝΤΕΡΙΑ Α.Ε., που παράγει το προϊόν με το εμπορικό σήμα Nucrema, έδωσε στην ΙΟΝ τη δυνατότητα εισόδου στην αγορά σοκοπάστας.
Αργότερα η απόκτηση της σοκολατοποιίας Mabel (1999), η οποία εξειδικεύεται σε εποχικά/εορταστικά προϊόντα (πασχαλινά & χριστουγεννιάτικα), σε σοκολατίνια και άλλα σοκολατοειδή, προσφέρει ένα ακόμα βήμα εξάπλωσης και ανάπτυξης της εταιρείας στον κλάδο της.
Το 1988 ένα μέρος των μετοχών της ΙΟΝ (24,5%), που βρισκόταν εκτός ελέγχου των Κωτσιόπουλου και Καρκαζή, πουλήθηκε στη διεθνή σοκολατοποιία Kraft Jacobs Sushard (KJS), μητρική της σοκολατοποιίας Παυλίδου και θυγατρική της Philip Morris.
Μία δεκαετία αργότερα, οι μετοχές επέστρεψαν, αφού οι δύο βασικοί μέτοχοι (Γιάννης Κωτσιόπουλος και Γιώργιος Καρκαζής) κατάφεραν, μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις, να αγοράσουν τις μετοχές της ΙΟΝ από την πανίσχυρη πολυεθνική που τις είχε αποκτήσει, προς μεγάλη έκπληξη της αγοράς που δεν πίστευε πως οι Ελληνες ιδιοκτήτες θα μπορούσαν να αντέξουν στην πίεση της KJS.
Κωτσιόπουλος και Καρκαζής επιμένουν ελληνικά, με τον πρώτο να απαντά στο κατά καιρούς ενδιαφέρον που έδειχναν ξένες πολυεθνικές για την εταιρεία:
«Ρωτήστε τους πόσα θέλουν να τους εξαγοράσουμε εμείς. Η ΙΟΝ δεν πωλείται». Ο ίδιος συνεργάστηκε, ωστόσο, με άλλες ελληνικές επιχειρήσεις όπως όταν, για παράδειγμα, θέλησε να εισέλθει στην αγορά του παγωτού, κάτι το οποίο έκανε αρχικά συνεργαζόμενη με τη ΔΕΛΤΑ και στη συνέχεια με την Κρι-Κρι.
Η εξαγωγική της δραστηριότητα αναπτύχθηκε σταδιακά, με στόχο κυρίως τις χώρες της Αμερικής, της Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης, του αραβικού κόσμου, αλλά και την Ιαπωνία, την Κίνα και την Αυστραλία.
Τέλη Νοεμβρίου του 2015 ο Γιάννης Κωτσιόπουλος πεθαίνει και τη διοίκηση της εταιρείας ήδη είχε αναλάβει η ανιψιά του Τίνα. Ακριβώς έναν χρόνο μετά, τέλη Νοεμβρίου 2016, θα τον ακολουθήσει και ο Γιώργος Καρκαζής.
Σήμερα η σοκολατοβιομηχανία ΙΟΝ διαθέτει τρεις σύγχρονες μονάδες παραγωγής στην Αρτα, στο Νέο Φάληρο και στο Μαρκόπουλο Αττικής. Η εταιρεία διατηρεί και θυγατρική στη Βουλγαρία, ενώ το σύνολο των εργαζομένων προσεγγίζει τους επτακόσιους.
Διαβάστε ακόμα:
Ο «άγνωστος» μεγιστάνας δίπλα στους Μασκ, Μπέζος και Αρνό – Το κλειστό club των 100 δισ. δολαρίων
Απ. Ταμβακάκης (EOS Capital): «Δεν παγώνουμε το επενδυτικό σχέδιό μας»
Το πετρέλαιο παίρνει ξανά την ανηφόρα μπροστά στις νέες κυρώσεις