Η οικογένεια Ακκά υπήρξε επί δεκαετίες μία από εκείνες που έγραψαν τις «χρυσές σελίδες» στην πλούσια ιστορία της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας. Μέσα στην οποία πέρασαν και…χάθηκαν εμβληματικές εταιρείες, όπως η Πειραϊκή Πατραϊκή της οικογένειας Στράτου, η «Αιγαίον», ο Λαναράς και τόσοι άλλοι.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο Γιάννης Ακκάς φαντάζει τα τελευταία χρόνια ως ο «τελευταίος των Μοικανών» στο διακεκαυμένο τοπίο της πολύχρονης και εξοντωτικής οικονομικής κρίσης που έφερε την αποβιομηχάνιση οδηγώντας όλα τα παραπάνω «βαριά ονόματα» σε πτώχευση.
Μέχρι τα τέλη του 2013, εξακολουθούσε να είναι leader στον κλάδο και κυρίως στην παραγωγή και εξαγωγή denim, του υφάσματος με το οποίο τα δημοφιλή ξένα brands κατασκευάζουν τα μπλου τζινς. Έτσι δεν ένιωθε την απειλή από την επερχόμενη λαίλαπα…
Όταν έφτασε ήταν αρκετά ισχυρή ώστε να κλονίσει τα θεμέλια του οικοδομήματος. Με αποτέλεσμα έκτοτε να παλεύει με τα υπέρογκα δάνεια, τις ζημιές, τον φθηνό ανταγωνισμό και την κάθετη πτώση των πωλήσεων. Κάπως έτσι χάθηκε προ ετών ο βασικός βραχίονας του ομίλου, η Ελληνική Υφαντουργία, που «λύγισε» υπό το βάρος μη εξυπηρετούμενων δανείων ύψους 92 εκατ. ευρώ, με τη γνωστή κατάληξη των πλειστηριασμών για τα ακίνητα και τον εξοπλισμό της.
Παράλληλα και στη συνέχεια έδωσε μάχη για τις άλλες εταιρείες του. Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτή και των Εκκοκιστηρίων Θεσσαλίας τα σχέδια εξυγίανσης που συμφωνήθηκαν με τις τράπεζες και άλλους πιστωτές δείχνουν να προχωρούν παρά τις δυσκολίες, αλλά και την ανάγκη να μεταβιβαστούν περιουσιακά στοιχεία. Αυτό έγινε, για παράδειγμα, τον περασμένο Φεβρουάριο όταν, -όπως προβλεπόταν στη συμφωνία εξυγίανσης-, πουλήθηκαν σε θυγατρική της Alpha Bank οι οριζόντιες ιδιοκτησίες σε ακίνητο επί των οδών Κομνηνών και Β. Ηρακλείου στη Θεσσαλονίκη, έναντι 2,21 εκατ. ευρώ.
Σε άλλες περιπτώσεις, όπως στα Εκκοκιστήρια Θράκης η αντίστοιχη συμφωνία εξυγίανσης συναντά μεγάλες δυσκολίες.
Το νέο σφυρί για τα Κλωστήρια Θράκης
Τώρα ο Γιάννης Ακκάς βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα ακόμη οδυνηρό σφυρί, για την «Κλωστήρια Θράκης», θυγατρική των Εκκοκιστηρίων Θράκης.
Η εταιρεία ιδρύθηκε στις αρχές του 1998, είναι εγκατεστημένη στη Βιομηχανική Περιοχή Κομοτηνής και θεωρείται ένα από τα τελειότερα κλωστήρια βάμβακος στον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στο πελατολόγιό της φιγούραραν βαριά ονόματα, όπως Benetton, Next, Chicco κ.α. Παράλληλα, διαθέτει υψηλή τεχνογνωσία στην παραγωγή εξειδικευμένων νημάτων καθώς αποτελεί τον μοναδικό παραγωγό MELANZE νημάτων στην Ευρώπη και είναι η μοναδική πλήρως καθετοποιημένη εταιρεία παραγωγής πλεκτών υφασμάτων στην Ευρώπη και στην ευρύτερη περιοχή.
Παρόλα αυτά, εδώ, οι όροι της συμφωνίας εξυγίανσης δεν μπόρεσαν να τηρηθούν και το βιομηχανικό ακίνητο μαζί με τον εξοπλισμό του (ως οικονομικό σύνολο) έχει προγραμματιστεί να βγει σε πλειστηριασμό στις 25 Ιανουαρίου 2023, με επισπεύδουσα την Alpha Bank και με τιμή πρώτης προσφοράς 5.468.333,34 ευρώ. Εξ αυτών τα 3.425.000 ευρώ αφορούν το σύνολο της εμπορικής αξίας του ακινήτου και τα 2.043.333,34 ευρώ, τα 2/3 της εμπορικής αξίας των κινητών.
Πρόκειται ειδικότερα για ένα οικόπεδο 44.830 τ.μ. που βρίσκεται στην Βιομηχανική Περιοχή Κομοτηνής, μαζί με τα κτίσματα και τα μηχανήματα.
Το ακίνητο βαρύνεται με προσημειώσεις για ποσά συνολικού ύψους 17 εκατ. ευρώ και η αναγκαστική κατάσχεση έγινε στις 20 Ιουνίου 2022.
Η πτώση και τα «καμπανάκια»
Η δυσμενής κατάσταση για την «Κλωστήρια Θράκης» αποτυπώνεται στις τελευταίες δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις για τη χρήση 01/07/2019 έως 30/06/2020, όπου οι ζημίες (μετά φόρων) αυξήθηκαν σε 3,1 εκατ. ευρώ έναντι 1,3 εκατ. ευρώ την προηγούμενη χρήση, τα έσοδα από συμβάσεις με πελάτες κατέρρευσαν στις 781.963,49 ευρώ (έναντι 7 εκατ. ευρώ), τα ίδια κεφάλαια είναι αρνητικά, το σύνολο των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων της υπερβαίνει το σύνολο των κυκλοφορούντων περιουσιακών στοιχείων κατά 39,2 εκατ. και η γενική ρευστότητα παρέμεινε σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Η διοίκηση τονίζει ότι «η αδυναμία της εταιρείας να λειτουργεί σε συνεχή βάση είχε σαν συνέπεια την δημιουργία έκτακτων ζημιών από την επιβολή ποινικών ρητρών από πελάτες, σε προηγούμενες χρήσεις, λόγω μη εξυπηρέτησης συμβολαίων πωλήσεων και από προμηθευτές λόγω μη εκπλήρωσης συμβολαίων αγοράς πρώτης ύλης ενώ επιπρόσθετα η εταιρεία στερήθηκε την διαπραγματευτική της ικανότητα για να επιτύχει ικανοποιητικές τιμές αγοράς α’ ύλης από τους προμηθευτές της. Επίσης επιβλήθηκαν πρόστιμα και προσαυξήσεις από ρυθμίσεις για καταβολή καθυστερούμενων ασφαλιστικών εισφορών, λόγω της έλλειψης των απαιτούμενων διαθεσίμων για την έγκαιρη αποπληρωμή τους. Ακόμη, η μη συνεχιζόμενη λειτουργία είχε επιπτώσεις και στην μη χρηματοδότηση από το τραπεζικό σύστημα».
Παράλληλα, επισημαίνεται ότι η εταιρεία δεν υλοποιεί το εγκεκριμένο επιχειρησιακό πλάνο της τόσο το 2019-2020 καθώς και στην επόμενη περίοδο. Ειδικότερα, δεν κατάφερε να είναι συνεπής στην υποχρέωση καταβολής τόκων από τον Σεπτέμβριο 2019 ως όφειλε «ενώ αναμένεται ότι δεν θα μπορέσει να είναι σε θέση να αποπληρώσει την πρώτη δόση των δανείων που είναι πληρωτέα τον Σεπτέμβριο 2021». Για το λόγο αυτό η μία εκ των δανειστριών τραπεζών προχώρησε σε καταγγελία της συμφωνίας εξυγίανσης και των δανειακών συμβάσεων ανεξόφλητου υπολοίπου 26,9 εκατ. ευρώ.
Σε αντίστοιχο κλίμα κινούνται και οι εκτιμήσεις του ορκωτού που δηλώνει «αδυναμία έκφρασης γνώμης» αναφέροντας ότι μετά την καταγγελία «δεν υπάρχει κανενός είδους συμφωνία ή άλλο στοιχείο που να τεκμηριώνει την ικανότητα της εταιρείας να υλοποιήσει μελλοντικά τη συμφωνία εξυγίανσης και το επιχειρησιακό πλάνο καθώς και τον τρόπο διακανονισμού των μακροπρόθεσμων δανειακών και λοιπών υποχρεώσεων της».
Η χαμένη ευκαιρία
Υπενθυμίζεται ότι με την επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης ρυθμίστηκαν όλες οι υποχρεώσεις προς τους πιστωτές της και διαγράφηκαν οφειλές ύψους 4,47 εκατ. ευρώ.
Όμως, κατά τη διοίκηση, ενώ η εταιρεία μετά ξεκίνησε τη λειτουργία της με σκοπό να φτάσει σε πλήρη παραγωγική δυναμικότητα, το υψηλό κόστος αδράνειας που είχε συσσωρευθεί από προηγούμενες περιόδους δεν τη βοήθησε να δημιουργήσει εκείνα τα ταμειακά πλεονάσματα προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες της με αποτέλεσμα να μην μπορεί να έχει τους απαραίτητους όγκους πρώτων υλών προκειμένου να φτάσει σε ικανοποιητικά επίπεδα παραγωγικής δυναμικότητας. Αντίθετα λόγω της μη ύπαρξης των αναγκαίων κεφαλαίων, ο κύκλος εργασιών άρχισε να μειώνεται σταδιακά, φτάνοντας σε πολύ χαμηλά επίπεδα στη χρήση 2019-2020.
Έτσι, αφού χάθηκε η ευκαιρία της εξυγίανσης, άνοιξε ο δρόμος για τον πλειστηριασμό…
Διαβάστε ακόμη
Ακίνητα: Οι big business των μεγάλων παικτών στην κατοικία – Πού βρίσκονται τώρα οι τιμές (pics)
Ποιες περιοχές μπαίνουν στις αντικειμενικές και «φορτώνονται» με φόρους-φωτιά