Επέκταση στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με την ανάπτυξη εγκαταστάσεων υδρογόνου και μεθανίου μελετά η ΔΕΠΑ, δραστηριότητα που αναμένεται να συμπεριληφθεί στο νέο business plan που καταρτίζει η εταιρεία και αφορά την επέκταση σε εναλλακτικούς κλάδους παραγωγής ενέργειας.
Μιλώντας χθες στην ημερίδα που διοργάνωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στην Τράπεζα της Ελλάδος για την παρουσίαση του νέου σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ κ. Κώστας Ξηφαράς αναφέρθηκε στην επέκταση της εταιρείας στον κλάδο της πράσινης ενέργειας και στην προετοιμασία της για την μετάβαση στο νέο περιβάλλον που θα οδηγήσει σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία. Υπενθυμίζεται ότι οι τεχνολογίες του υδρογόνου προσελκύουν και άλλους μεγάλους παίκτες της αγοράς αφού σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου κ. Γιάννη Παπαθανασίου, επενδύσεις για την ανάπτυξη δικτύου φόρτισης υδρογόνου, προετοιμάζουν και τα ΕΛΠΕ.
Ο τομέας των ΑΠΕ θα σηκώσει την μεγάλη επανάσταση που φέρνει η απεξάρτηση από το λιγνίτη, πολιτική η οποία οδηγεί την κυβέρνηση και στην αλλαγή του χωροταξικού σχεδιασμού. Όπως αποκάλυψε χθες ο υφυπουργός Χωροταξίας κ. Δημήτρης Οικονόμου, το νέο χωροταξικό για τις ΑΠΕ δεν μπορεί να είναι έτοιμο πριν την επόμενη διετία.
Για αυτό και το υπουργείο για να διευκολύνει τις μεγάλες επενδύσεις προσανατολίζεται σε ad hoc ρυθμίσεις και αλλαγές στο υφιστάμενο πλαίσιο. Ο κ. Οικονόμου απάντησε σε τοποθέτηση κατά τη συζήτηση για το ΕΣΕΚ του επικεφαλής του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ κ. Γιώργου Περιστέρη, σύμφωνα με την οποία το ΥΠΕΝ για να μπορέσει να τρέξει ένα τόσο μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα (το σχέδιο προβλέπει επενδύσεις στις ΑΠΕ σε ηλεκτροπαραγωγή ύψους 9 δις έως το 2030), θα χρειαστεί να προχωρήσει στο κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο πολύ νωρίς.
Το ανώτατο στέλεχος του ενεργειακού και κατασκευαστικού ομίλου, πρότεινε να υπάρξουν ρυθμίσεις κατά περίπτωση που θα έχουν την έγκριση της DG Comp. “Οι επενδύσεις του 2025 απαιτούν προετοιμασία από το 2020” είπε χαρακτηριστικά ο κ. Περιστέρης, ζητώντας να υπάρξει μεγαλύτερη ευελιξία και στη ένταξη έργων στο ΕΣΠΑ, στο οποίο ο σχετικός κατάλογος της επόμενης προγραμματικής περιόδου αναμένεται να κλείσει το Ιούνιο της επόμενης χρονιάς.
Τι δείχνουν οι μελέτες για μετά το 2030
Νωρίτερα χθες, ο καθηγητής του ΕΜΠ κ. Παντελής Κάπρος αναφέρθηκε στις τεχνολογίες του υδρογόνου, στο πλαίσιο του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού (ΜΕΣΕΚ) που περιλαμβάνει την περίοδο από το 2030 έως το 2050. λέγοντας όμως πως σήμερα βρίσκονται σε ένα μεγάλο βαθμό βιομηχανικής ανωριμότητας.
Με βάση την προκαταρκτική μελέτη για το ΜΕΣΕΚ εξετάζονται δύο σενάρια. Το πρώτο αναφέρεται σε άνοδο της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμό, ποσοστό που αντιστοιχεί σε κλιματικά ουδέτερη οικονομία το 2050 με εκπομπές ρύπων τουλάχιστον 95% λιγότερες από το 1990. Πρόκειται για ένα μοντέλο με φιλόδοξους στόχους στην εξοικονόμηση, τον εξηλεκτρισμό και τα βιοκαύσιμα. Το δεύτερο σενάριο, σχετίζεται με την άνοδο της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς που αντιστοιχεί σε εκπομπές λιγότερες κατά 80% έως 85% σε σχέση με το 1990, μοντέλο που επίσης προβλέπει εξοικονόμηση, εξηλεκτρισμό και βιοκαύσιμα αλλά επιπλέον υιοθετεί τη διάθεση κλιματικά ουδέτερων αερίων και υγρών καυσίμων.
Το συνολικό κόστος ενεργειακών υπηρεσιών για τους καταναλωτές περιλαμβάνει το ετήσιο ισοδύναμο κόστος επενδύσεων για εξοικονόμηση ενέργειας, για οχήματα και εξοπλισμό και για αγορά ενεργειακών προϊόντων.
Κατά τη μετάβαση το κόστος αυξάνει αλλά με ρυθμό μικρότερο του ρυθμού μεγέθυνσης του ΑΕΠ και του εισοδήματος
Επίσης, η μέση τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας μειώνεται μακροχρόνια αλλά το μέσο κόστος δικτύων αυξάνεται.
Ο καθηγητής του ΕΜΠ αναφέρθηκε επίσης στην σταδιακή απεξάρτηση της χώρας από τα εισαγόμενα καύσιμα και στην κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της από εγχώριες πηγές όπως είναι οι ΑΠΕ, η βιομάζα και το βιοαέριο.
Ο κ. Κάπρος δήλωσε ότι ο στόχος της κλιματικής ουδετερότητας με μείωση της τάξης του 95% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, προϋποθέτει έναν μεγάλης έντασης κεφαλαίου μετασχηματισμό του ενεργειακού τομέα. Όπως τονίστηκε, θα απαιτηθούν επιπλέον παρεμβάσεις, μέτρα και τεχνολογίες που θα αλλάξουν το παράδειγμα λειτουργίας του συστήματος κατανάλωσης και παραγωγής. Με επίκεντρο την ενεργειακή αποδοτικότητα που θα πρέπει να μεγιστοποιηθεί, θα πρέπει να επεκταθεί η χρήση των ΑΠΕ, με έμφαση στις τεχνολογίες αποθήκευσης αλλά και σε εναλλακτικές πηγές, όπως τα νέας γενιάς βιοκαύσιμα.