Της Μαριάννας Τζάννε
Προς την κατεύθυνση της υπερπήδησης των εμποδίων, κινείται η κυβέρνηση για την υλοποίηση της επένδυσης του Ελληνικού.
Με τις εκκρεμότητες του έργου να εξακολουθούν να είναι πολλές, το υπουργείο Περιβάλλοντος δια του αναπληρωτή υπουργού κ. Σωκράτη Φάμελλου, έκανε πρόσφατα αποδεκτή – και μάλιστα με διαδικασίες εξπρές – γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με την οποία απαντώνται ερωτήματα της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος του υπουργείου, σχετικά με θέματα της δασικής νομοθεσίας και της προστασίας αστικού πρασίνου.
Στη συνέχεια, οι υπηρεσίες του ΥΠΕΝ, θα συντάξουν την εισήγησή τους, προκειμένου να διαβιβαστεί στις αρμόδιες υπηρεσίες για την προετοιμασία του φακέλου της επένδυσης, αλλά και στο δασαρχείο Πειραιά.
Η Ελληνικό ΑΕ κατέθεσε τον Μάρτιο του 2016 αίτηση προς το δασαρχείο για έκδοση πράξης χαρακτηρισμού συνολικής έκτασης 6.205.677 τ.μ. Από τη μελέτη των αεροφωτογραφιών διαφόρων ετών λήψης (1929,1937,1945,1969, 1978, 2009) προκύπτει ότι αρχικά η περιοχή ήταν αγροτική, χέρσα και χορτολιβαδική.
Όταν ξεκίνησε το 1945, η κατασκευή του αεροδρομίου στο βόρειο κομμάτι της έκτασης, οι παρεμβάσεις που έγιναν ήταν μεγάλες, Συγχρόνως όμως ξεκίνησαν και οι φυτεύσεις για την αισθητική αναβάθμιση του χώρου με αποτέλεσμα σήμερα, να υπάρχει στην περιοχή πλήθος φυτεμένων δασικών τμημάτων (πεύκα, ευκάλυπτοι κ.α). Οι φυτεύσεις αυτές που αποτυπώνονται στις αεροφωτογραφίες με πορτοκαλί χρώμα εντοπίζονται στις εξής περιοχές: μεταξύ Λ. Ποσειδώνος, στην οδό Ευρυάλης και των ορίων σχεδίου πόλης Κηπούπολης-Ελληνικού, στο παραλιακό μέτωπο και εντός του Ολυμπιακού κέντρου Ιστιοπλοϊας, στο παραλιακό μέτωπο και στην περιοχή του πρώην Εθνικού Αθλητικού Κέντρου Νεότητας και εντός της εκτάσεως του αεροδρομίου του Ελληνικού, γύρω από το λόφο «Χασάνι». Με απόφαση της διεύθυνσης περιβάλλοντος και χωρικού σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης προς την πολεοδομία Ελληνικού –Αργυρούπολης με ημερομηνία 6 Μαρτίου 2015, εκφράζεται η άποψη ότι μέχρι να εγκριθεί το Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού-Αγίου Κοσμά, η περιοχή χαρακτηρίζεται εκτός σχεδίου.
Με βάση τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ, που στόχο έχει να θωρακίσει την επένδυση από μελλοντικές προσφυγές αποσαφηνίζονται τρία ζητήματα.
Πρώτον, σχετικά με την έννοια της ιδιοκτησίας της έκτασης, διευκρινίζεται ότι οι παρεμβάσεις δάσωσης που έγιναν σε τμήματα αυτής που δεν είχαν δασικό χαρακτήρα, κατά την περίοδο της κατασκευής του αεροδρομίου, αφορούσαν φυτεύσεις καλλωπιστικού χαρακτήρα και υπό την έννοια αυτή δεν μεταβάλλεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς της περιοχής που είναι Ελληνικό δημόσιο ή ο διάδοχος αυτού.
Δεύτερον, η έκταση που από το 1929, αναφέρεται ότι στερείτε δασικής βλάστησης, έχει χαρακτηριστικά αγροτικής χέρσας και χορτολιβαδικής έκτασης και οι απαλλοτριώσεις που έχουν συντελεστεί λόγω της κατασκευής του αεροδρομίου του Ελληνικού, αποσκοπούσαν στην φύτευση δασικών ειδών λόγω εξωραϊσμού της περιοχής. Επομένως δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πράξη επιβαρυντική για το περιβάλλον αλλά εφόσον μάλιστα αυξάνει τη δασική κάλυψη θεωρείται και βελτιωτική.
Τρίτον, η απόφαση αναφέρεται στην πράξη αναδάσωσης του υπουργείο Γεωργίας του 1934, με τη οποία κηρύχθηκε αναδασωτέα όλη η Αττική για την ενίσχυση της βλάστησης στο λεκανοπέδιο. Πρόκειται για μία απόφαση που άνοιξε στην πορεία τον Ασκό του Αιόλου στα δασικά καθώς όπου η διοίκηση κηρύσσει αναδάσωση, η εξεταζόμενη έκταση θεωρείται κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας δασική.
Ωστόσο λόγω του χρόνου έκδοσης της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που με σειρά αποφάσεών του δικαίωσε τους προσφεύγοντες (υποθέσεις Παπασταύρου, Κατσούλης κ.α) και το γεγονός ότι αφορά όλη την Αττική, το ΣτΕ έκανε αποδεκτό ότι δεν σημαίνει την αυτόματη υπαγωγή στην δασική νομοθεσία, όσων εκτάσεων διέπονται από την αντίστοιχη πράξη αναδάσωσης.
Κατόπιν τούτων, με την γνωμοδότηση γίνεται αποδεκτό ότι ο δασάρχης δεν κωλύεται να προβεί σε χαρακτηρισμό, επικαλούμενο την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και του Συμβουλίου της Επικρατείας.