Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ανεξέλεγκτη επιθετική δράση της Μόσχας έχει πολλαπλές συνέπειες. Μία από αυτές είναι η εσπευσμένη κίνηση της Σουηδίας και της Φινλανδίας να επιδιώξουν την είσοδο τους στο ΝΑΤΟ.
Την ίδια ώρα, όμως, ένας «αφανής πόλεμος» βρίσκεται σε εξέλιξη έχοντας στο επίκεντρό του τα σχεδιαζόμενα μεγάλα υπεράκτια αιολικά πάρκα στη Βαλτική Θάλασσα.
Όπως αναφέρει το CleanTechnica, η Σουηδία ετοιμάζεται να προχωρήσει στην κατασκευή δύο μεγάλων πλωτών πάρκων συνολικής ισχύος 4,75 GW, σχεδόν κάτω από τη…μύτη του ρωσικού πολεμικού ναυτικού που διαθέτει μια από τις ισχυρότερες βάσεις του στη Βαλτική.
Το συγκεκριμένο project έχει συμφωνηθεί να αναπτυχθεί από την ιρλανδική εταιρεία ΑΠΕ Simply Blue Group, σε συνεργασία με την Wind Sweden.
Το ένα πλωτό αιολικό πάρκο είναι το Skidbladner, ισχύος 2 GW, που θα βρίσκεται περίπου 100 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Στοκχόλμης και το δεύτερο, το Herkules, ισχύος 2,75 GW, περίπου 60 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του νησιού Γκότλαντ.
Τα δύο αυτά έργα αναμένεται να εκτοξεύσουν το υπεράκτιο αιολικό δυναμικό της Σουηδίας, το οποίο σήμερα διαθέτει μόλις 191 MW, με τα 110 MW να προέρχονται από το έργο Lillgrund που αναπτύχθηκε από την Vattenfall.
Το γιατί επελέγησαν πλωτές ανεμογεννήτριες που είναι νέα τεχνολογία έχοντας ακόμη σημαντικά υψηλότερο κόστος σε σχέση με τις σταθερής θεμελίωσης, ο λόγος είναι τα βαθιά νερά των συγκεκριμένων περιοχών.
Το «ρωσικό οχυρό»
Τα πράγματα όμως περιπλέκονται καθώς αυτές οι προτεινόμενες τοποθεσίες των υπεράκτιων αιολικών πάρκων Skidbladner και Herkules, βρίσκονται σε… απόσταση βολής από το Kaliningrad Oblast, δηλαδή τη ρωσική διέξοδο στη Βαλτική, που είναι περιτριγυρισμένη από τη Λιθουανία και την Πολωνία.
Πρόκειται για ένα στρατηγικό προγεφύρωμα της Ρωσίας, όπου εδρεύει και σημαντικό μέρος του στόλου της Βαλτικής.
Διόλου τυχαία, το Kaliningrad Oblast, όπως έχει ανακοινωθεί επίσημα, το επόμενο διάστημα πρόκειται να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο με νέα πολεμικά πλοία και με περισσότερες από 30 ασκήσεις να έχουν προγραμματιστεί για αργότερα μέσα στο έτος.
Οι συνειρμοί, αλλά και οι κίνδυνοι που φαίνονται στον ορίζοντα είναι αυτονόητοι, ιδιαίτερα εάν προχωρήσει η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
Άλλωστε η Ρωσία έχει «καθιερωθεί» τα τελευταία χρόνια ως άρπαγας ενεργειακών πόρων, αρχικά με την προσάρτηση της Κριμαίας, η οποία επιτρέπει την πρόσβαση της σε αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Μαύρης Θάλασσας, και τώρα μετά την εισβολή στην Ουκρανία καθώς, μεταξύ άλλων, επιδιώκει την προσάρτηση της περιοχής του Ντονμπάς, όπου εκτιμάται ότι βρίσκεται το τρίτο μεγαλύτερο γνωστό απόθεμα σχιστολιθικού αερίου στην Ευρώπη.
Μια δυναμική «παρέμβασή» της στα υπεράκτια αιολικά της Βαλτικής θα μπορούσε να επηρεάσει έμμεσα την ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά και ιδιαίτερα μια θαλάσσια περιοχή η οποία με βάση τη WindEurope μπορεί να εξελιχθεί στη δεύτερη μεγαλύτερη λεκάνη υπεράκτιας αιολικής ενέργειας μετά τη Βόρεια Θάλασσα. Και τούτο καθώς η σωρευτική δυνητική δυναμικότητα που εντοπίστηκε στη Βαλτική Θάλασσα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (τελική έκθεση BEMIP, 2019) υπερβαίνει τα 93 GW, με παραγωγή 325 TWh/έτος.
Επομένως, εκτός από τα όσα συμβαίνουν στο προσκήνιο, υπάρχουν και οι αθέατες πλευρές που ακόμη κινούνται σε επίπεδο απειλητικού «κλίματος»…