«Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε/ καραβάκια στο Αιγαίο, δε με βλέπετε, καλέ/ Δε με βλέ, δε με βλέπετε, καλέ/ όπου μέρα νύχτα κλαίω, δε με βλέπετε, καλέ», τραγουδάει με τη χαρακτηριστική της φωνή η Βίκυ Μοσχολιού σε στίχους Γιάννη Λογοθέτη και μουσική Δήμου Μούτση.
Μπορεί τα όμορφα, πολύχρωμα καραβάκια να έκαναν την ερμηνεύτρια να κλαίει αφού δεν κατάφερνε να επιβιβαστεί σε κανένα από αυτά για να προσεγγίσει τον αγαπημένο της, όμως, κάτι ακόμα χρωματιστό μπορεί να φέρει δάκρυα αφού η παρουσία του καταστρέφει το περιβάλλον.
Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Λέστερ στη Μεγάλη Βρετανία και του Πανεπιστημίου του Κέιπ Τάουν στη Νότια Αφρική που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Environmental Pollution, πλαστικά αντικείμενα με φωτεινά χρώματα όπως κόκκινο, μπλε, πράσινο όταν διασπώνται παράγουν πιο πολλά και ταχύτερα μικροπλαστικά από τα απλούστερα χρώματα όπως λευκό ή μαύρο.
Αναλυτικότερα, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα κόκκινα, μπλε και πράσινα πλαστικά αποδεικνύονται πολύ εύθραυστα και διαλύονται ευκολότερα εισάγοντας πιο γρήγορα δυνητικά επιβλαβή σωματίδια στο περιβάλλον, ενώ τα μαύρα, λευκά και ασημένια δείγματα παραμένουν «σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστα» για τρία χρόνια.
Είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται η διαφορετική επίδραση που προκαλούν τα διαφορετικού χρώματος πλαστικά, αποτέλεσμα το οποίο θα μπορούσε να καθορίσει τον μελλοντικό σχεδιασμό πλαστικών προϊόντων όπως μπουκάλια, έπιπλα εξωτερικού χώρου, παιχνίδια.
Τα αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα ήταν διαφορετικά: Η βρετανική ομάδα εξέθεσε καπάκια μπουκαλιών διαφόρων χρωμάτων στον ήλιο και τις καιρικές συνθήκες στην οροφή ενός πανεπιστημιακού κτιρίου για τρία χρόνια, ενώ η νοτιοαφρικανική ομάδα χρησιμοποίησε πλαστικά αντικείμενα που βρέθηκαν σε μια απομακρυσμένη παραλία.
Οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας φασματοσκοπία υπέρυθρης μετατροπής Fourier (FTIR), υπολόγισαν την αλλοίωση των δειγμάτων εξετάζοντας την αντίδρασή τους σε επαφή με το οξυγόνο και παρατήρησαν τη δομική ακεραιότητα πριν και μετά την έκθεση, θέτοντάς τα σε τεστ αντοχής για να μετρήσουν πόσο εύθραυστα και εύκολα διασπώνται.
Τα αποτελέσματα αποδείχθηκαν παρόμοια. Ακόμη και υπό δύσκολες καιρικές συνθήκες όπως αυτές του Ηνωμένου Βασιλείου, οι επιστήμονες παρατήρησαν τεράστιες διαφορές στον σχηματισμό μικροπλαστικών. Η αιτία είναι ότι οι μαύρες, λευκές και ασημένιες βαφές προστατεύουν το πλαστικό από τις υπεριώδεις ακτίνες, ενώ άλλες χρωστικές ουσίες όχι.
Ωστόσο, το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι τα έντονα χρώματα χρησιμοποιούνται συνήθως από τους κατασκευαστές ώστε να είναι πιο εμφανή τα προϊόντα τους στα ράφια των καταστημάτων, επομένως θα χρειαστεί να επανεξετάσουν τη χρήση χρωστικών για να διευκολύνουν τη διαδικασία ανακύκλωσης μετά την ολοκλήρωση του κύκλου ζωής του αντικειμένου.
Η επικεφαλής της μελέτης, Σάρα Κι, χαρακτήρισε «εντυπωσιακό» το γεγονός ότι τα δείγματα που αφέθηκαν στις καιρικές συνθήκες στην οροφή κτιρίου του Ηνωμένου Βασιλείου και εκείνα που συλλέχθηκαν σε παραλία στο νότιο άκρο της αφρικανικής ηπείρου παρουσιάζουν παρόμοια αποτελέσματα.
«Αυτό που έδειξαν τα πειράματα είναι ότι ακόμη και σε ένα σχετικά δροσερό και συννεφιασμένο περιβάλλον για μόλις τρία χρόνια, μπορούν να παρατηρηθούν τεράστιες διαφορές στον σχηματισμό μικροπλαστικών. Τα πολύχρωμα πλαστικά, όπως το κόκκινο και το πράσινο, αποσυντίθενται και σχηματίζουν μικροπλαστικά αρκετά γρήγορα. Όταν παρατηρήθηκαν πιο απλά χρώματα, όπως το μαύρο και το λευκό, στην πραγματικότητα αποδείχθηκαν αρκετά σταθερά και παρέμειναν ανέπαφα», είπε η Κι και πρόσθεσε ότι οποιοδήποτε και αν είναι το χρώμα του αντικειμένου που αγοράζουμε πρέπει να ελέγχουμε πάντα τη συσκευασία για τον τρόπο ανακύκλωσής του.
Photo: Pixabay
Διαβάστε ακόμη
Πατέλης – Μεγάλου: Στο σωστό μονοπάτι τράπεζες και οικονομία – Η πρόοδος και οι προοπτικές
Φυσικό αέριο: Ο ρόλος της Ρωσίας – Γιατί ανεβαίνουν οι τιμές
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ