Οι Φινλανδοί αγαπούν τη μουσική, όσο αγαπούν τη σάουνα. Αμφότερα είναι αναπόσπαστα κομμάτια της κουλτούρας τους: Η μουσική τους παράδοση διακατέχεται από έντονες σλαβικές και γερμανικές επιρροές – σύμφωνα με το φημισμένο αμερικανικό Μουσικό Κολέγιο Μπέρκλι -, η λαϊκή μουσική πελιμάνι χαρακτηρίζεται από χαρωπό ρυθμό και νότες από βιολί και κλαρινέτο, οι ήχοι από το πιο σημαντικό φιλανδικό παραδοσιακό όργανο Καντέλε είναι σχεδόν παραμυθένιοι, ενώ η μέταλ σκηνή κατατάσσει την Φινλανδία στην πρώτη θέση ανάμεσα στις πιο heavy metal χώρες με 80,5 μέταλ συγκροτήματα ανά 100.000 πολίτες και συνολικά 4.683 γκρουπ. Από τον Μπέρνχαρντ Κρούζελ, ο οποίος θεωρείται ο πιο σημαντικός Φινλανδός κλασικός συνθέτης και δεξιοτέχνης με τα κονσέρτα του για κλαρινέτο, στο εθνικό σύμβολο για τη χώρα Ζαν Σιμπέλιους, μέχρι τους heavy metal Amorphis που ενέταξαν στα κομμάτια τους στοιχεία παραδοσιακής μουσικής αντλώντας έμπνευση ακόμα και από το εθνικό έπος Καλεβάλα, και τους melodic death metal Children of Bodom μέχρι τη διάλυσή τους και τον μετέπειτα θάνατο του frontman τους που κατέστησε αδύνατη μία πιθανή επανένωση του συγκροτήματος, η μουσική κυριαρχεί στις ζωές των Φινλανδών. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Κεράβα ιδρύθηκε η Εκκλησία της Heavy Metal καθώς εκτιμήθηκε πως υπήρχε ανάγκη για έναν ναό που να αγκαλιάζει την αγάπη των πιστών στη μουσική και τη θρησκεία.
Και όμως, η κλασική μουσική μάλλον απωθεί μερικούς νέους, αφού στην Εσπού δυτικά της πρωτεύουσας Ελσίνκι, οι τοπικές αρχές χρησιμοποιούν κλασικά αριστουργήματα ως «όπλο» για να απωθήσουν παρέες να διοργανώσουν πάρτι στις παραλίες.
Η Εσπού με περίπου 314.000 κατοίκους είναι ο δεύτερος πολυπληθέστερος δήμος της Φινλανδίας, με την ακτογραμμή της να έχει μήκος περίπου 58 χλμ. και να «στολίζεται» με αμμώδεις παραλίες.
Κάθε χρόνο μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς οι νέοι συνηθίζουν να γιορτάζουν δίπλα στο κύμα με μουσική – φυσικά – και αλκοόλ, με αποτέλεσμα μετά το τέλος της γιορτής να αφήνουν απορρίμματα και σπασμένα μπουκάλια από μπίρα.
Η αστυνομικά της Εσπού, λοιπόν, επιστράτευσε μία.. μελωδική μέθοδο για να αποτρέψει τους νέους να συγκεντρωθούν στην παραλία: Από ηχεία μεταδίδει κλασική μουσική μεταξύ 18:30 και 23:30 με το playlist να περιλαμβάνει τον Γαλάζιο Δούναβη του Γιόχαν Στράους, τις Τέσσερις Εποχές του Αντόνιο Βιβάλντι και το Άβε Μαρία του Φραντς Σούμπερτ.
Ο Μίκο Γιουνόβεν από το αστυνομικό τμήμα της Δυτικής Ουούσιμαα μιλώντας στην κρατική ραδιοτηλεοπτική υπηρεσία Yle δήλωσε πως η μέθοδος χρησιμοποιείται και σε άλλες χώρες με επιτυχία.
«Για κάποιο λόγο, η κλασική μουσική δεν αρέσει στους νέους», είπε και πρόσθεσε πως το αστυνομικό τμήμα δοκίμασε για πρώτη φορά το «μέτρο» αυτό πριν έξι χρόνια και έκτοτε ηχούν μελωδίες από τα μεγάφωνα κάθε χρόνο με τον ίδιο στόχο: Να μείνουν μακριά από την παραλία του Χαουκιλάχτι οι νέοι.
«Είναι ωραίο για τις οικογένειες να έρχονται και να κολυμπούν εδώ το πρωί όταν η παραλία είναι καθαρή», συμπλήρωσε ο αξιωματικός σημειώνοντας ότι πλέον δεν υπάρχει ίχνος από σκουπίδια και σπασμένα γυαλιά όπως στο παρελθόν, ενώ με τον ίδιο τρόπο αποφεύγονται ατυχήματα με νέους υπό την επήρεια που βουτούν στη θάλασσα.
Ωστόσο, όπως αναφέρει το φινλανδικό δημοσίευμα αρχικά οι αντιδράσεις των ντόπιων ήταν ανάμεικτες για τη χρήση της κλασικής μουσικής, με μερικούς να χαρακτηρίζουν «περίεργη» τη μεθοδολογία, ωστόσο εφόσον λειτουργεί κανείς πια δεν παραπονιέται.
Σύμφωνα με την φινλανδική εφημερίδα Helsingin Sanomat το παραθαλάσσιο πάρκο Κάϊβοπουιστο «άδειασε από γλεντζέδες και φέτος. Πολλοί ήταν μεθυσμένοι και κατά τη διάρκεια της βραδιάς σημειώθηκαν κάποιες συμπλοκές. Η εκκένωση του πάρκου ξεκίνησε κατά τις 23.30».
Και σε αυτή την περίπτωση οι τοπικές αρχές άρχισαν να μεταδίδουν από ηχεία κλασική μουσική για να διαλύσουν ησύχως τα πλήθη, αφού όπως υποστηρίζουν η μελωδία κατευνάζει τα πνεύματα.
Το φαινόμενο της χρήσης της μουσικής ως μέσο ελέγχου και αποτροπής εγκληματικότητας κίνησε την περιέργεια της μουσικολόγου Λίλι Ι. Χιρς, η οποία διεξήγαγε έρευνα για να ανακαλύψει τους λόγους για τους οποίους η αστυνομία στράφηκε στη μουσική για την πάταξη του εγκλήματος.
Στη μελέτη της εξήγησε ότι η ιδέα ξεκίνησε στον Καναδά το 1985, όταν αλυσίδα καταστημάτων έπειτα από πολλά επεισόδια με νέους που συγκεντρώνονταν στους χώρους στάθμευσης, αποφάσισε να μεταδώσει από τα ηχεία κλασική μουσική, αλλά και τις σημαντικότερες επιτυχίες του Μπάρι Μάνιλοου από τις 21:00 ως τα μεσάνυχτα. Η μέθοδος σημείωσε τόση επιτυχία που διαδόθηκε γρήγορα και εξαπλώθηκε σε όλο τον Καναδά, αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Photo: Pexels
Διαβάστε ακόμη
«Απόβαση» του Γ. Προκοπίου στο project του Ελληνικού – Τι σηματοδοτεί η συμφωνία με τη Lamda
Κάρλος Μορένο: Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει το μοντέλο του τουρισμού της (pics)
Ξεκινά η «μάχη» για τη νέα εποχή του ΣΕΒ-Σπύρος Θεοδωρόπουλος vs Ιουλίας Τσέτη
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ