Ινδία, Νιγηρία, Ινδονησία: Τρεις είναι οι χώρες που έχουν… κατακτήσει την κορυφή ανάμεσα στις πιο ρυπογόνες του κόσμου, με 9,3, 3,5 και 3,4 εκατ. μετρικούς τόνους πλαστικών αποβλήτων ετησίως αντίστοιχα.
Αυτό προκύπτει από έρευνα του Πανεπιστημίου του Λιντς στη Μεγάλη Βρετανία, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, σύμφωνα με την οποία συνολικά 52 εκατ. μετρικοί τόνοι (57 εκατ. τόνοι) πλαστικών προϊόντων απορρίφθηκαν στο περιβάλλον το 2020, με τους επιστήμονες να τονίζουν ότι αν όλα αυτά τα απορρίμματα τοποθετούνταν διαδοχικά το ένα δίπλα στο άλλο σχηματίζοντας μία γραμμή θα μπορούσαν να τυλίξουν τον πλανήτη πάνω από 1.500 φορές.
Με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης οι ειδικοί μελέτησαν τη διαχείριση απορριμμάτων σε περισσότερους από 50.700 δήμους σε όλο τον κόσμο και δημιούργησαν έναν χάρτη με τις πιο μολυσμένες περιοχές. Αφού συγκέντρωσαν δεδομένα σχετικά με την αποκομιδή και διάθεση στερεών αποβλήτων, τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και πληροφορίες από τη βιβλιογραφία, κατέληξαν ότι τα 2/3 της πλαστικής ρύπανσης του πλανήτη προέρχονται από μη συλλεγμένα σκουπίδια, ενώ περίπου 1,2 δισ. άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες συλλογής απορριμμάτων.
Επιπλέον, προέκυψε ότι 29,9 εκατ. τόνοι πλαστικών, δηλαδή το 57% της συνολικής πλαστικής ρύπανσης, κάηκαν σε υπαίθριους χώρους, όπως δρόμους ή χώρους υγειονομικής ταφής, χωρίς κανέναν έλεγχο, πρακτική που μπορεί να απειλήσει την ανθρώπινη υγεία, αφού με την ανεξέλεγκτη καύση απελευθερώνονται τοξικές και ιδιαίτερα επιβλαβείς ουσίες.
Σε αντίθεση με παλαιότερες έρευνες, η μελέτη του βρετανικού Πανεπιστημίου αποκαλύπτει ότι η Ινδία κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως στην παραγωγή πλαστικής ρύπανσης – και όχι η Κίνα που κατατάσσεται τέταρτη – , ενώ δεύτερη έρχεται η Νιγηρία και τρίτη η Ινδονησία. Την ίδια στιγμή, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, η Ρωσία και η Βραζιλία ευθύνονται για περισσότερο από το ήμισυ της παγκόσμιας πλαστικής ρύπανσης.
Όσο για τις ΗΠΑ, έρχονται στην 90ή θέση στην πλαστική ρύπανση με περισσότερους από 52.500 τόνους (47.600 μετρικούς τόνους) και το Ηνωμένο Βασίλειο στην 135η θέση με περίπου 5.100 τόνους (4.600 μετρικούς τόνους).
Σχετικά με την Υποσαχάρια Αφρική – στη Νιγηρία σύμφωνα με την Ομάδα Οικονομικής Συνόδου Κορυφής της Νιγηρίας (NESG) η χρήση πλαστικού αναμένεται να αγγίξει τους 40 εκατ. τόνους ως το 2030 – οι ερευνητές εκφράζουν ανησυχία καθώς είναι πιθανό η περιοχή να γίνει η μεγαλύτερη πηγή πλαστικής ρύπανσης στον κόσμο τις επόμενες δεκαετίες.
Ο Κώστας Βελής, ακαδημαϊκός στα Συστήματα Απόδοσης Πόρων του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και επικεφαλής της έρευνας τόνισε: «Πρέπει να αρχίσουμε να επικεντρωνόμαστε πολύ, πολύ περισσότερο στην αντιμετώπιση της υπαίθριας καύσης και των μη συλλεγόμενων απορριμμάτων προτού επηρεαστούν άσκοπα περισσότερες ζωές από την πλαστική ρύπανση. Δεν μπορεί να κάνουμε ότι το πρόβλημα δεν υπάρχει».
Γιατί, όμως, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στην καύση απορριμμάτων; Ο Τζος Κότομ, εκ των συντακτών της έκθεσης και ερευνητής στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Λιντς εξήγησε πως για περισσότερους από 1 δισ. ανθρώπους δεν υπάρχει πρόσβαση σε συστήματα συλλογής απορριμμάτων, επομένως η καύση, η απόρριψη σε ποτάμια και σε υπαίθριους χώρους αποτελεί τρόπο «αυτοδιαχείρισης» του προβλήματος.
Όπως είπε ο Κότομ, σύμφωνα με δημοσίευση του βρετανικού πανεπιστημίου, «οι κίνδυνοι για την υγεία που προκύπτουν από την πλαστική ρύπανση επηρεάζουν ορισμένες από τις φτωχότερες κοινότητες του κόσμου, οι οποίες είναι αδύναμες να κάνουν οτιδήποτε γι’ αυτό. Βελτιώνοντας τη βασική διαχείριση στερεών αποβλήτων, μπορούμε να μειώσουμε μαζικά την πλαστική ρύπανση και να βελτιώσουμε τη ζωή δισεκατομμυρίων».
Όπως αναφέρει το βρετανικό πανεπιστήμιο, η παραγωγή πλαστικού ετησίως ανέρχεται σε περισσότερους από 400 εκατομμύρια τόνους, με πολλά από αυτά τα προϊόντα να είναι μιας χρήσης, να μην ανακυκλώνονται εύκολα και να παραμένουν για χρόνια ή ακόμα και αιώνες στο περιβάλλον. Σαν να μην ήταν αρκετή η ρύπανση από αυτά, τα μικροπλαστικά και νανοπλαστικά που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της αποδόμησης του προϊόντος, μπορεί να περιέχουν επιβλαβείς ουσίες και είναι πιθανό να καταλήξουν στον ανθρώπινο οργανισμό. Πρόσφατες, εξάλλου, έρευνες τις ανίχνευσαν στο νερό, τον αέρα, το έδαφος, ακόμα και τα σύννεφα, καθώς και στον ανθρώπινο οργανισμό, μέχρι τον εγκεφαλικό ιστό.
Οι επιστήμονες με τη μελέτη τους ελπίζουν να βοηθήσουν τους αρμοδίους να προχωρήσουν στον επανασχεδιασμό των συστημάτων διαχείρισης αποβλήτων και ανακύκλωσης και φιλοδοξούν στην εκπόνηση μίας παγκόσμιας «Συνθήκης για τα Πλαστικά» με στόχο την αντιμετώπιση των πηγών πλαστικής ρύπανσης.
Άλλωστε, όπως τόνισε ο Κώστας Βελής, πρόκειται για ένα παγκόσμιο ζήτημα υγείας που επείγει καθώς μπορεί οι πολίτες να καίνε τα πλαστικά και να νομίζουν ότι «εξαφανίζονται», αλλά «η υπαίθρια καύση πλαστικών απορριμμάτων μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές επιπτώσεις για την ανθρώπινη υγεία, συμπεριλαμβανομένων νευροαναπτυξιακών, αναπαραγωγικών και γενετικών ανωμαλιών· και πολύ ευρύτερη διασπορά της περιβαλλοντικής ρύπανσης».
Photo: Pixabay
Διαβάστε ακόμη
Στο στόχαστρο της Εφορίας οι TikTokers που… εισπράττουν
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ