Στην απόρριψη της αίτησης αναθεώρησης που είχε υποβάλει ο Δήμος Καρύστου για αιολικό πάρκο της εταιρείας «Σοφράνο Α.Ε.Ε» κατέληξε η ΡΑΕ.
Σύμφωνα με απόφαση η οποία ελήφθη προ μηνών αλλά δημοσιοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες, ο Δήμος Καρύστου υπέβαλε (από 30/6/2020) αίτηση αναθεώρησης για την απόφαση της ΡΑΕ με την οποία χορηγήθηκε άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικό σταθμό εγκατεστημένης ισχύος 165 MW και μέγιστης ισχύος παραγωγής 165 MW, στη θέση «Τσούκα Δεμενίτη – Προφήτης Ηλίας – Λούτσα – Χαλτζάρα – Χρούση – Πυργάρι – Γκορέ – Κούρφα – Ντελίβια», της Δημοτικής Ενότητας Στυρέων, του Δήμου Καρύστου, στην εταιρεία «Σοφράνο Α.Ε.Ε.».
Υπενθυμίζεται ότι η «Σοφράνο» είναι μία από τις εταιρείες μέσω των οποίων σχεδιάζεται η ανάπτυξη της στρατηγικής επένδυσης της Ελλάκτωρ μαζί με την πορτογαλική EDPR στην Εύβοια, και η οποία αφορά αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 496 ΜW.
Στην αίτηση ο Δήμος Καρύστου επικαλείται ότι η θέση εγκατάστασης του Σταθμού, όπως προσδιορίζεται στην υπ’ αριθ. 721/2020 Απόφαση ΡΑΕ συμπίπτει με αποκλειστικά δημοτικές εκτάσεις του Δήμου, ενώ και οι υπόλοιπες εκτάσεις εμφανίζουν σημαντικά στοιχεία ταύτισης με καταγεγραμμένες δημοτικές εκτάσεις. Παράλληλα, υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης και όπως αναφέρει, παρ’ όλο που το ζήτημα της χορήγησης άδειας σε αυτές τις περιοχές ήταν κρίσιμο, καθώς αφορά θέματα δημόσιας ασφάλειας και υγείας, ο Δήμος ουδέποτε έλαβε γνώση επί της αιτήσεως. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσει το δικαίωμά του για ακρόαση, όπως αυτό προβλέπεται από το Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α.
Η απόφαση της ΡΑΕ
Η ΡΑΕ αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης τονίζοντας στην απόφασή της μεταξύ άλλων ότι:
-Σε σχέση με τον ισχυρισμό του Δήμου ότι η θέση εγκατάστασης του εν λόγω έργου συμπίπτει με εκτάσεις που ανήκουν στην ιδιοκτησία του, σημειώνεται ότι το δικαίωμα κτήσης/χρήσης δεν εμπίπτει στα κριτήρια αξιολόγησης αιτήσεων χορήγησης άδειας παραγωγής. Ειδικότερα, με την παρ. 4 του άρθρου 195 του ν. 4001/2011 καταργήθηκε η περίπτωση (στ) του άρθρου 3 του ν. 3468/2006, ήτοι το κριτήριο «της εξασφάλισης ή της δυνατότητας εξασφάλισης του δικαιώματος χρήσης της θέσης εγκατάστασης του έργου» και ως εκ τούτου, από τη θέση σε ισχύ του εν λόγω Νόμου, αυτό έπαυσε να αποτελεί προϋπόθεση για τη χορήγηση της άδειας παραγωγής από τη ΡΑΕ. Επομένως, εσφαλμένα υπολαμβάνει ο Αιτών ότι η ΡΑΕ όφειλε να ελέγξει τη συνδρομή του εν λόγω κριτηρίου, καθώς αντιθέτως η Αρχή οφείλει να ασκεί την αδειοδοτική της αρμοδιότητα βάσει του ισχύοντος πλαισίου, ήτοι του άρθρου 3 ν. 3468/2016 και του άρθρου 13 του Κανονισμού Αδειών.
Επιπροσθέτως, διευκρινίζεται ότι, η Άδεια Παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνιστά την αφετηρία της εν γένει αδειοδοτικής διαδικασίας έργων ΑΠΕ και αποτελεί το πρόκριμα για την περαιτέρω εξέταση του Έργου, στη βάση της εναρμόνισής του με λόγους περιβαλλοντικούς, αρχαιολογικούς, εθνικής ασφάλειας, ασφάλειας δικτύου, ιδιοκτησίας κλπ., από τις κατά περίπτωση καθ’ ύλη αρμόδιες αρχές.
Άλλωστε, κατά πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, η άδεια παραγωγής συνδέεται με τη σκοπιμότητα του έργου, ενόψει κριτηρίων κυρίως οικονομικής φύσεως, όπως είναι ιδίως η τεχνοοικονομική επάρκεια του αιτούντος για την υλοποίηση του έργου και η ενεργειακή αποδοτικότητα του έργου, ώστε αυτό να καθίσταται βιώσιμο. Δηλαδή, κατά το πρώτο στάδιο αξιολόγησης από τη ΡΑΕ των αιτήσεων που υποβάλλονται για άδειες παραγωγής, δεν εξετάζεται η δυνατότητα εξασφάλισης της επίμαχης θέσης από τον αιτούντα, αφού η Αρχή δεν έχει πλέον την αρμοδιότητα να υπεισέλθει σε τέτοιου είδους ζητήματα. Επιπλέον, με την άδεια παραγωγής δεν καθορίζεται η ακριβής θέση της εγκατάστασης, αλλά γενικώς ο τόπος για την άσκηση της δραστηριότητας. Η ακριβής δε θέση της μονάδας, καθώς και η δυνατότητα εξασφάλισης του δικαιώματος χρήσης αυτής, εξετάζονται και προσδιορίζονται κατά την έκδοση της άδειας εγκατάστασης, που χορηγείται στον κάτοχο άδειας παραγωγής σε επόμενο αδειοδοτικό στάδιο.
-Ο δεύτερος προβαλλόμενος λόγος αναθεώρησης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης, δημιουργώντας μη αναστρέψιμες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον και υποβαθμίζοντας την οικονομική δραστηριότητα και την ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής, προβάλλεται ομοίως αβάσιμα. Κατά τη διαδικασία χορήγησης της άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση των αιτήσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 3468/2006 και του άρθρου 13 του Κανονισμού Αδειών, ανταποκρίνονται στον χαρακτήρα της άδειας αυτής ως άδειας σκοπιμότητας για την προώθηση του έργου στα επόμενα στάδια κι ως εκ τούτου η χορήγησή της δεν δύναται να επιφέρει καμία άμεση βλάβη στο περιβάλλον, δεδομένου ότι αποτελεί την απαρχή της αδειοδοτικής διαδικασίας του έργου και σε καμία περίπτωση δεν δύναται να συνδεθεί με την εγκατάσταση και λειτουργία του για τις οποίες απαιτείται η εξασφάλιση διοικητικών εγκρίσεων και αδειών, συμπεριλαμβανομένων και των περιβαλλοντικών.
Η επίκληση δε, περιβαλλοντικής ζημίας στο συγκεκριμένο αδειοδοτικό στάδιο, δεν συνάδει ούτε με το σκοπό ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ο οποίος αποτελεί ενωσιακό στόχο, αλλά ούτε και με την πάγια νομολογία που δέχεται ότι «οι ΑΠΕ συνιστούν πηγές ενέργειας φιλικές προς το περιβάλλον και μερικότερη έκφανση, αλλά και βασική συνιστώσα της αρχής της αειφόρου ανάπτυξης, η δε αύξηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές προς το σκοπό της μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού αποτελεί βασικό μέτρο για την προστασία του περιβάλλοντος και εξυπηρετεί γενικότερα το δημόσιο συμφέρον».
Κατά τη ΡΑΕ, η αόριστη επίκληση της βλάβης έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη βασική αρχή που έχει υιοθετηθεί και αποτελεί πλέον συνείδηση όλων, ότι οι ΑΠΕ ωφελούν καταρχήν το περιβάλλον.
-Όσον αφορά στο τρίτο ισχυρισμό περί μη πληροφόρησης για την εν λόγω αίτηση, με αποτέλεσμα ο Δήμος να απωλέσει το δικαίωμά του για ακρόαση, επισημαίνεται ότι η δημοσιοποίηση των Αιτήσεων χορήγησης άδειας παραγωγής, με σκοπό τη λήψη γνώσης από τους ενδιαφερόμενους και την υποβολή αντιρρήσεων, διέπεται από τα οριζόμενα στο άρθρο 5 παρ. 1 του ν. 3468/2006 και του άρθρου 6 του Κανονισμού Αδειών.
Όπως επισημαίνεται, πράγματι, η εν λόγω αίτηση αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της ΡΑΕ την 01.10.2012 προκειμένου όποιος έχει έννομο συμφέρον να υποβάλει αιτιολογημένες αντιρρήσεις ενώπιον της Αρχής, εντός ορισμένης προθεσμίας κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 7 του Κανονισμού Αδειών.