Μια ισχυρή δέσμευση απέναντι στη μεγάλη πρόκληση της κλιματικής απειλής, παίρνει η κυβέρνηση, ενσωματώνοντας στην εθνική στρατηγική για την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και την ταχύτερη απολιγνιτοποίηση, τον οδικό χάρτη για τον πρώτο κλιματικό νόμο.
Σήμερα, στην ολομέλεια της Βουλής, παρουσία του Πρωθυπουργού, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Κώστας Σκρέκας, θα ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς για την αποφασιστική μετάβαση σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία, ακολουθώντας τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η συζήτηση αποτελεί μια κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος και της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και έρχεται κατόπιν πρότασης της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ, κ. Φώφης Γεννηματά, προς τον Πρωθυπουργό και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Η ελληνική κυβέρνηση αναμένεται να αναλάβει δράση που θα ενεργοποιήσει το σύνολο της κοινωνίας: από το Δημόσιο μέχρι τον ιδιωτικό τομέα και τους πολίτες με μέτρα –ασπίδα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη και με συνεργασίες σε όλα τα επίπεδα, ώστε η κλιματική μάχη να βγάλει νικητές τις επόμενες γενιές.
Στόχος των δράσεων που θα χαράξει η εθνική στρατηγική, προβλέπεται να είναι η κλιματική ουδετερότητα έως το 2050, αλλά και η θέσπιση αυστηρών στόχων ως προς τη μείωση των εκπομπών για το 2030, το 2040 και το 2050.
Επιπλέον προβλέπονται πόροι που θα συμβάλλουν στην επίτευξη και υποστήριξη των στόχων, στην οργάνωση και τις συνοδευτικές δομές που απαιτούνται, όπως το κλιματικό συμβούλιο, η κλιματική συνέλευση, οι επιτροπές διαλόγου με σκοπό την συστράτευση όλων. Ακόμη προβλέπεται η θέσπιση πολιτικών που θα βάζουν περιορισμούς στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου με μετρήσιμα αποτελέσματα, τα οποία θα αποτελούν νόμο του κράτους και θα υπόκεινται σε έλεγχο και πιθανές κυρώσεις σε περίπτωση αποκλίσεων.
Όλες αυτές οι δράσεις θα χρειαστεί να «κουμπώσουν» και με το αναθεωρημένο εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα (ΕΣΕΚ), το οποίο βρίσκεται σε φάση ριζικού ανασχεδιασμού μετά την αναπροσαρμογή των κλιματικών στόχων.
Τον περασμένο μήνα, οι Βρυξέλλες προχώρησαν σε προσωρινή συμφωνία για τον ευρωπαϊκό νόμο για το κλίμα, ως ένα από τα βασικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.
Ο κλιματικός νόμος κατοχυρώνει τη δέσμευση της ΕΕ να επιτύχει την κλιματική ουδετερότητα έως το 2050 και τον ενδιάμεσο στόχο της μείωσης των καθαρών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.
Η Ελλάδα παίρνει τη σκυτάλη από άλλες χώρες στην ΕΕ, οι οποίες έχουν θεσπίσει αντίστοιχους νόμους ή βρίσκονται στο στάδιο παρόμοιας διαδικασίας με πρώτη διδάξασα τη Μ. Βρετανία πριν από 12 χρόνια. Κλιματικό νόμο έχουν επίσης ενσωματώσει τις πολιτικές τους και άλλα κράτη μεταξύ των οποίων η Γερμανία, η οποία μάλιστα έχει δεσμευτεί για επίτευξη του ευρωπαϊκού στόχου 5 χρόνια νωρίτερα, η Δανία, η Γαλλία, η Ιρλανδία και πρόσφατα και η Ισπανία.
Ωστόσο εκείνο που είναι σημαντικό σε αυτή η την μεγάλη μάχη που δίνει ολόκληρος ο πλανήτης και που πρόσφατα ο πρώην Πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, παρομοίασε λόγω της παγκόσμιας κινητοποίησης που απαιτεί με την πανδημία, είναι πως η νομοθεσία και ο σχεδιασμός δεν φτάνουν. Χρειάζεται πολιτική στήριξη και ευρεία διακομματική συναίνεση, με την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών ώστε να μην καταλήξει ένα θεωρητικό κείμενο που στην πράξη δεν θα εφαρμοστεί ποτέ.