Ατυχές αποδείχθηκε το «άνοιγμα» της Πετρογκάζ στα νέα (για αυτήν) πεδία της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου. Η εταιρεία που ήταν και παραμένει leader στο υγραέριο, ακολούθησε την τάση και άλλων ενεργειακών εταιρειών που επέκτειναν τις δραστηριότητές τους στο ρεύμα και το φυσικό αέριο, ποντάροντας προφανώς και στο ευρύτατο πελατολόγιο που διαθέτει.
Έτσι, το 2017 έλαβε από τη ΡΑΕ άδεια προμήθειας φυσικού αερίου και το 2018 άδεια προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 250ΜW.
Τα αποτελέσματα, όμως, δεν κρίθηκαν ικανοποιητικά με την Πετρογκάζ να υποβάλει στη ΡΑΕ φέτος τον Ιανουάριο αιτήσεις ανάκλησης των δύο αδειών, κάτι που επικυρώθηκε από την Αρχή στα τέλη Απριλίου, ενώ παράλληλα αποφασίστηκε η διαγραφή της εταιρείας από το Μητρώο Χρηστών ΕΣΦΑ.
Όπως αναφέρεται στης τελευταίες δημοσιευμένες καταστάσεις (για το 2020), ο αντίκτυπος της πανδημικής κρίσης στην οικονομική απόδοση της εταιρείας είναι σημαντικός.
«Για το λόγο αυτό, η διοίκηση έχει αναπτύξει διαφορετικά σενάρια ταμειακών ροών προκειμένου να εκτιμήσει τον αντίκτυπο στα ταμειακά διαθέσιμα της εταιρείας και όποια πιθανή ανάγκη για περαιτέρω χρηματοδότηση. Αυτά τα σενάρια έλαβαν υπόψιν την πιθανή μείωση της ζήτησης του υγραερίου, της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου στην Ελλάδα, τον αντίκτυπο των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου στην αγορά, καθώς και την πιθανή επιδείνωση του πιστωτικού κινδύνου (δηλαδή καθυστερήσεις στην είσπραξη των απαιτήσεων). Λόγω των παραπάνω γεγονότων και λόγω της συσσώρευσης ζημιών από το κλάδο της Ενέργειας (Παροχή Ηλεκτρικής Ενέργειας & Φυσικού Αερίου) η διοίκηση της εταιρείας, αποφάσισε τη διακοπή λειτουργίας του κλάδου αυτού» τονίζεται χαρακτηριστικά.
Η μείωση των πωλήσεων και οι ζημιές
Τα τελευταία χρόνια, πάντως, η Πετρογκάζ αν και διατηρεί τα σκήπτρα στην αγορά υγραερίου, -υπολογίζεται ότι ένας στους τρεις καταναλωτές που χρησιμοποιούν υγραέριο στην Eλλάδα είναι πελάτης της-, βρίσκεται σε καθοδική τροχιά. Κάτι που αποτυπώνεται στα μεγέθη του τζίρου της, καθώς το 2012-13 ήταν στην περιοχή των 150-152 εκατ. ευρώ, το 2014 έπεσε στα 143,4 εκατ. και το 2015 «προσγειώθηκε» στα 113,96 εκατ.
Το 2020 ο κύκλος εργασιών της εταιρείας είχε περαιτέρω μείωση στα 83,7 εκατ. ευρώ από 101 εκατ. το 2019 (ποσοστό -17,15%) που οφείλεται, κατά τη διοίκηση, στην μείωση των πωλούμενων ποσοτήτων υγραερίου, αλλά και στην μείωση της μέσης τιμής πώλησης υγραερίου, λόγω της πανδημίας. Έτσι, το μικτό κέρδος διαμορφώθηκε σε 22.76 εκατ.΄. το 2020, έναντι 27,1 εκατ. το 2019, ενώ η εταιρεία παρουσίασε ζημίες χρήσεως 2,99 εκατ. ευρώ έναντι ζημιών 1,26 εκατ. ευρώ. Από πλευράς ποσοτικών δεδομένων κατά την χρήση 2020, πραγματοποίησε ένα συνολικό όγκο πωλήσεων υγραερίου 97.510,94 τόνους έναντι 111.449,99 τόνους το 2019.
Ο τζίρος από την πώληση υγραερίου το 2020 ανήλθε σε 77,76 εκατ. έναντι 96,8 εκατ. το 2019, ενώ λαμβάνοντας υπόψη και τα άλλα έσοδα από πωλήσεις ειδών και υπηρεσιών σχετικών με το υγραέριο, ο συνολικός τζίρος το 2020 διαμορφώνεται σε 79,6 εκατ. έναντι 99 εκατ.
Ο τζίρος από την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας το 2020 ανήλθε στα 4,1 εκατ. (έναντι 2 εκατ. το 2019) και από την παροχή φυσικού αερίου σε 25.502,61 ευρώ έναντι 4.845,48 ευρώ.
Ο «ανασχηματισμός» και η ιστορική διαδρομή
Η αρνητική αυτή πορεία αιτιολογεί ενδεχομένως και τον πρόσφατο «ανασχηματισμό» στη διοίκηση. Συγκεκριμένα, επί σειρά ετών, πέραν από την πρόεδρο του ομίλου Veronica Guşa de Dragan ο άνθρωπος-κλειδί ήταν ο Χρίστος Χριστοφίδης που κατείχε τη θέση του αναπληρωτή της προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου. Πέρυσι τον Ιούνιο τη θέση αυτή ανέλαβε ο Στέφανος Μεντζέλος, με τον Χριστοφίδη να παραμένει μέλος του Δ.Σ., αλλά πάντα παρά τω πλευρώ της Veronica Guşa de Dragan και στο μητρικό σχήμα της Veroniki Holding SpA.
Κατά τη Γενική Συνέλευση που έγινε στις 30 Ιουνίου 2021 αποφασίστηκε η συγκρότηση νέου Δ.Σ., όπου τη θέση του διευθύνοντας συμβούλου αναλαμβάνει ξανά ο Χρ. Χριστοφίδης με τον Στ. Μεντζέλο να είναι μέλος του Δ.Σ.
Σε κάθε περίπτωση, πέρα από τους όποιους «κλυδωνισμούς», η Πετρογκάζ έχει σχεδόν ταυτίσει τη διαδρομή της με την πορεία της μεταπολεμικής Ελλάδας, καθώς δίνει αδιάλειπτα το «παρών» στη χώρα μας από το 1953, όντας η πρώτη θυγατρική του μητρικού ομίλου ButanGaz, που ίδρυσε στην Ιταλία το 1948, ο Ρουμάνος καθηγητής Iosif Constantin Dragan.
Έτσι, το 1955 κατασκευάζονται οι πρώτες εγκαταστάσεις αποθήκευσης και διανομής υγραερίου στην περιοχή Κουκλουτζά της Θεσσαλονίκης, που μετά από σχεδόν μια 15ετία μεταφέρθηκαν στα Διαβατά, ενώ το 1961 εγκαινιάζεται η μεγάλη εγκατάσταση στον Ασπρόπυργο και ξεκινά η επέκταση στην νησιωτική και στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα. Ακολούθησαν νέες εγκαταστάσεις αποθήκευσης και εμφιάλωσης σε Μυτιλήνη (1962), Κέρκυρα (1972), Πάτρα (1974-1975), Καλαμάτα (1974-1975), Πρέβεζα (1974-1975), Ηράκλειο (1980), Χανιά (1980), Χίο (1980), Ιωάννινα (1996), Λάρισα (1998), Αλεξανδρούπολη (2009). Το 2019, ξεκίνησε την λειτουργία του το πρώτο ιδιόκτητο πρατήριο υγρών καυσίμων και υγραερίου με τα σήματα της Πετρογκάζ στο Χαϊδάρι.
Αναμφισβήτητα, η Ελλάδα αποτελεί σε όλη την ιστορική διαδρομή της ButanGaz μια καίρια αγορά, καθώς ακόμη και σήμερα που ο όμιλος έχει παρουσία σε 9 χώρες, καταγράφει εδώ το δεύτερο μεγαλύτερο μερίδιο στο συνολικό τζίρο μετά την Ιταλία.