Παγιδεύονται σε αυτό, το καταναλώνουν και τελικά πεθαίνουν από ασιτία: Η θαλάσσια πλαστική ρύπανση αποτελεί μάστιγα, ιδίως για τα θαλάσσια είδη, με τους ειδικούς να υπολογίζουν ότι περίπου 12 εκατ. τόνοι πλαστικού καταλήγουν στους ωκεανούς κάθε χρόνο. Στις άμεσες επιπτώσεις στους θαλάσσιους οργανισμούς, συνυπολογίζονται εκείνες από την απελευθέρωση των μικροπλαστικών και των τοξικών ουσιών που περιέχονται στα πλαστικά προϊόντα.
Οι συνέπειες από την καθημερινή χρήση πλαστικών είναι καταστροφικές, με τα σωματίδια να μην επιδρούν αρνητικά μόνο στο περιβάλλον, αλλά και στον ίδιο τον άνθρωπο αφού καταλήγουν στο οργανισμό από την κατάποση και την επαφή με το δέρμα.
Η επιστημονική κοινότητα καταβάλλει προσπάθειες για τη δημιουργία εναλλακτικών, βιώσιμων προϊόντων που δε θα επιβαρύνουν τη φύση. Ανάμεσα σε αυτές και η ιδέα ενός νέου βιοπλαστικού, το οποίο μπορεί να διαλυθεί γρήγορα στο νερό ή σε κάδο απορριμμάτων χωρίς επιβλαβή υπολείμματα.
Όπως αναφέρει έκθεση επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Νορθίστερν της Βοστόνης που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, το νέο υλικό ονομάζεται MECHS (Mechanical Engineered Living Materials with Compostability, Healability, and Scalability) και διαφέρει από άλλες εναλλακτικές σύμφωνα με τους δημιουργούς του, γιατί όπως τονίζουν άντλησαν έμπνευση για την κατασκευή του από τη φύση και κυρίως γιατί είναι βιοδιασπώμενο στο νερό, ακόμη και σε κάδο κομποστοποίησης.
Αλλά, από τι ακριβώς αποτελείται το MECHS; Το βιοπλαστικό περιέχει βακτήρια E. Coli – τα γνωστά Εσερίχια κόλι που προκαλούν γαστρεντερολογικά προβλήματα -, νανοΐνες Curli ανθεκτικές στη θερμότητα, και διαθέτει τη μορφή υλικού που μοιάζει με χαρτί ή μεμβράνη. Αυτή η ινώδης σύστασή του, του δίνει τη δυνατότητα να είναι εύκαμπτο σαν να επρόκειτο για πλαστικό περιτύλιγμα, ενώ μπορεί να διαλυθεί πολύ πιο γρήγορα από άλλα βιοδιασπώμενα πλαστικά και οι δημιουργοί του εκτιμούν ότι μπορεί να παραχθεί μαζικά όπως το χαρτί.
Το νέο υλικό μπορεί να διασπαστεί πλήρως σε 15-75 ημέρες, επισημαίνουν οι επιστήμονες, ενώ οι μηχανικές του ιδιότητες είναι συγκρίσιμες με τα πετροχημικά πλαστικά και έτσι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως κομποστοποιήσιμα υλικά για την πρωτογενή συσκευασία.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι τα βιοαποδομήσιμα βιοπλαστικά καλύπτουν λιγότερο από το 1% της παγκόσμιας αγοράς πλαστικών και οι περιορισμένες ιδιότητές τους δικαιολογούν την ανάπτυξη εναλλακτικών λύσεων.
Τη στιγμή δε που η διάρκεια ζωής του συμβατικού υλικού συσκευασίας κατά μέσο όρο είναι 1-2 χρόνια και η βιομηχανία συσκευασίας αντιπροσωπεύει σχεδόν το 1/3 της αγοράς πλαστικών, υπάρχει τεράστιο πεδίο και ευκαιρίες για βιοδιασπώμενες συσκευασίες, προσθέτουν.
Ο Αγινάς Μαντζούλα-Μπασαγιάνα, εκ των δημιουργών του υλικού, σύμφωνα με δημοσίευση του Πανεπιστημίου, δήλωσε ότι αν αντικατασταθούν τα μη βιοαποδομήσημα πλαστικά που χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή, με το υλικό τους, τότε αυτό θα μπορούσε να πεταχτεί ακόμα και στην τουαλέτα και να διαλυθεί.
«Για μια τόσο σύντομη διάρκεια ζωής, τα πετροχημικά πλαστικά μπορεί να χρειαστούν εκατοντάδες χρόνια για να βιοδιασπαστούν και σε πολλές περιπτώσεις είναι περιττά και επομένως μια βιώσιμη εναλλακτική λύση όπως το MECHS […] θα μπορούσε να ανατρέψει όσα γνωρίζαμε», συμπλήρωσε ο ερευνητής.
Βέβαια, η μαζική παραγωγή του δεν είναι απλή, αφού πρέπει να διασφαλιστεί ότι τα βακτήρια θα παραμείνουν σε σταθερή κατάσταση υπό διάφορες περιβαλλοντικές συνθήκες ώστε να αποφευχθούν ανεπιθύμητες συνέπειες. Επιπλέον, απαιτείται ανάπτυξη νέων υποδομών και νέων τεχνικών που θα επιτρέπουν την παραγωγή του, με δυνητικά σημαντικό κόστος βραχυπρόθεσμα.
Σε κάθε περίπτωση και παρά τις αρχικές δυσκολίες, η ιδέα των επιστημόνων μπορεί να αποτελέσει μία αποτελεσματική εναλλακτική στο πλαστικό.
Photo: Pexels
Διαβάστε ακόμη:
Η επόμενη μέρα των ελληνικών τραπεζών: Πώς τη διαμορφώνουν οι Ελληνες τραπεζίτες
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα