Αρκεί να αφήσουμε στην… ησυχία του μόλις το 1% της γης στις τροπικές περιοχές για να αποτραπεί περαιτέρω εξαφάνιση ζωικών ειδών. Αυτό προκύπτει από μελέτη περισσότερων από 20 διεθνών οργανισμών, σύμφωνα με την οποία είναι αρκετό να προστατευτεί μόνο μία περιορισμένη έκταση για να περιοριστεί μία νέα μαζική εξαφάνιση.
Σύμφωνα με το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας υπολογίζεται ότι περίπου το 99% των ζωικών και φυτικών ειδών που έζησαν στη Γη έχουν εξαφανιστεί. Παλαιότερη έρευνα, ανέφερε πως τον τελευταίο αιώνα έχουν εξαφανιστεί 200 είδη χερσαίων σπονδυλωτών (ορισμένες αναφορές κάνουν λόγο για πάνω από 500), ενώ υπό κανονικές συνθήκες για την εξαφάνιση τόσων ειδών θα χρειάζονταν πάνω από 10.000 χρόνια! Την ίδια στιγμή, περισσότερα από 1 εκατ. ζωικά και φυτικά είδη απειλούνται με εξαφάνιση τις επόμενες δεκαετίες, τη στιγμή που οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι παραπάνω από εμφανείς απειλώντας φύση και άνθρωπο. Όλα αυτά την ώρα που οι επιστήμονες εκτιμούν πως βρισκόμαστε ήδη στην έκτη μαζική εξαφάνιση – ο πλανήτης έχει βιώσει πέντε αφανισμούς με τον τελευταίο να παρατηρείται πριν από 65,5 εκατομμύρια χρόνια με τα πιο… διάσημα θύματά του τους δεινόσαυρους – η οποία κινείται με πιο γοργούς ρυθμούς από όσο αρχικά είχε υπολογιστεί. Το σενάριο, λοιπόν, αποδεικνύεται ακόμα πιο ζοφερό, εντούτοις, οι ειδικοί ακόμα διατηρούν την αισιοδοξία τους καθώς με μελέτη που διεξήχθη από διεθνή ομάδα επιστημόνων περιβαλλοντικών οργανώσεων και πανεπιστημίων και δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Science, αν μόλις το 1,2% της γης μείνει ανέπαφο τότε μπορεί να θωρακιστεί η βιοποικιλότητα.
«Τα περισσότερα είδη στη Γη είναι σπάνια, πράγμα που σημαίνει ότι είτε έχουν πολύ περιορισμένες περιοχές είτε ο πληθυσμός τους παρουσιάζεται σε πολύ χαμηλή πυκνότητα ή και τα δύο», δήλωσε ο επικεφαλής συντάκτης της έκθεσης, Έρικ Ντίνερσταϊν της οργάνωσης Resolve που εστιάζει στην ανάπτυξη βιώσιμων λύσεων για το περιβάλλον. Εστιάζοντας, λοιπόν, στα σπάνια είδη οι ειδικοί διαπίστωσαν πως χρειάζεται «μόλις το 1,2%της επιφάνειας της Γης για να αποτρέψουμε την έκτη μεγάλη εξαφάνιση», καθώς χρειάζεται μόνο η ενίσχυση των προσπαθειών για τη διατήρησή της ώστε να υπάρξουν αποτελέσματα.
Η ερευνητική ομάδα επεξεργάστηκε ένα τεράστιο όγκο δεδομένων βιοποικιλότητας για να εκτιμήσει ποιες περιοχές φιλοξενούν τα πιο σπάνια και απειλούμενα είδη, εντοπίζοντας περισσότερες από 16.825 μη προστατευόμενες περιοχές, οι οποίες συνολικά αντιπροσωπεύουν μόλις το 1,2% της έκτασης του πλανήτη. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 38% των περιοχών αυτών είτε γειτνιάζει με μια υφιστάμενη προστατευόμενη περιοχή, είτε βρίσκεται σε απόσταση 2,5 χλμ. από αυτήν, μειώνοντας δυνητικά το κόστος διαχείρισης της γης.
Η επέκταση των παγκόσμιων προστατευόμενων περιοχών μεταξύ 2018 και 2023 ενσωμάτωσε μόνο το 7% των περιοχών που φιλοξενούν είδη με περιορισμένο εύρος εξάπλωσης και απειλούμενα είδη, αναδεικνύοντας μια νέα επείγουσα ανάγκη για τη διατήρηση αυτών των οικοτόπων. Η προστασία μόνο των εκτάσεων σε τροπικές περιοχές όπου αναδεικνύεται επιτακτική η ανάγκη διατήρησης της γης και των ειδών, θα μπορούσε να αποτρέψει την εξαφάνισή τους και η διαχείρισή της θα ήταν οικονομικότερη και πιο αποτελεσματική από την επιπλέον επέκτασή της, με τους ειδικούς να εκτιμούν το κόστος στα 29-46 δισ. δολάρια ετησίως για τα επόμενα 5 χρόνια.
«Αυτές οι τοποθεσίες φιλοξενούν πάνω από 4.700 απειλούμενα είδη σε μερικά από τα πιο απειλούμενα οικοσυστήματα του κόσμου», δήλωσε ο Άντι Λι της ίδιας οργάνωσης διευκρινίζοντας ότι δεν πρόκειται μόνο για θηλαστικά ή πτηνά, αλλά και αμφίβια και σπάνια είδη φυτών.
Ο Λι εκτιμά ότι η προστασία τροπικών περιοχών θα κόστιζε περίπου 34 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για τα επόμενα πέντε χρόνια, λιγότερο από το 0,2% του ΑΕΠ των ΗΠΑ και λιγότερο από το 9% των ετήσιων επιδοτήσεων που επωφελείται η βιομηχανία ορυκτών καυσίμων.
Επιπλέον, όπως αναφέρει η έκθεση η διατήρηση της άγριας ζωής αποτελεί «κλειδί» για την ανάσχεση και την αντιστροφή της κλιματικής κρίσης, καθώς η διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι συνώνυμο της δασικής κάλυψης της επιφάνειας της γης που συγκρατεί το διοξείδιο του άνθρακα. Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, επιτυγχάνονται δύο στόχοι: Η προστασία των ειδών και των ανθρώπων από τη μόλυνση.
Ο Έρικ Ντίνερσταϊν τονίζει ότι σημασία έχει τι θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές και η κληρονομιά πρέπει να είναι ένας υγιής πλανήτης, επομένως «πρέπει να ξεκινήσουμε. Πρέπει να αποφύγουμε την κρίση της εξαφάνισης των ειδών».
Photo: Commons.wikimedia/ Charles J. Sharp/ Υάκινθος Μακάο – Κατάταξη IUCN: Tρωτό (Μειούμενος πληθυσμός)
Διαβάστε ακόμη
Κατεβάζουν ρολά οι ΔΟΥ – Πώς θα εξυπηρετούνται οι φορολογούμενοι (πίνακας)
ΥΠΕΘΟ: Μπαίνει τέλος στο… τέλος χαρτοσήμου για 600 συναλλαγές
H σκοτεινή πλευρά των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ