Τα σχέδια της γερμανικής κυβέρνησης για τo υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) προχωρούν: Λίγες μόλις ημέρες μετά τα εγκαίνια, ξεκίνησε χθες, Τετάρτη – και άρα μία μέρα νωρίτερα από ό,τι είχε αρχικά προγραμματιστεί – η λειτουργία του πρώτου τερματικού σταθμού στη Γερμανία, στο Βιλχελμσχάφεν.
Το θέμα απασχολεί φυσικά και τον γερμανικό Τύπο, με την taz να εστιάζει στην προέλευση του εισαγόμενου LNG: «Στην πραγματικότητα το LNG που παραδίδεται υποτίθεται ότι θα αντικαταστήσει τις προμήθειες που μέχρι τον Σεπτέμβρη προέρχονταν από ρωσικούς αγωγούς. Ενδέχεται ωστόσο, τουλάχιστον εν μέρει, το LNG να προέρχεται και πάλι από την αυτοκρατορία του Πούτιν», γράφει το δημοσίευμα, ενώ εξηγεί πως η Γερμανία καλύπτει τις ανάγκες της κατά κύριο λόγο με LNG από άλλες ευρωπαϊκές χώρες (κυρίως Γαλλία, Βέλγιο και Ολλανδία).
Οι ευρωπαϊκές χώρες όμως, και κυρίως η Ισπανία και η Γαλλία, αύξησαν φέτος κατά 25% τις εισαγωγές ρωσικού LNG.
Από πού προέρχεται λοιπόν το αέριο που εισάγεται τελικά στη Γερμανία; Και όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά η εφημερίδα «αυτό δεν θα αλλάξει στο μέλλον», καθώς σε ένα τέτοιο δίκτυο δεν θα είναι εφικτός ο προσδιορισμός της προέλευσης, ενώ προβλέπει πως «το αργότερο με τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία και όταν πια οι ρωσικές οικονομικές δραστηριότητες φύγουν από το επίκεντρο, το LNG θα μπορεί να έρχεται από τη Ρωσία απευθείας στη Γερμανία».
Καλοδεχούμενοι οι Έλληνες πελάτες στα ναυπηγεία της Άπω Ανατολής
Και η Handelsblatt εστιάζει στο σημαντικό ρόλο των Ελλήνων εφοπλιστών, εν μέσω αυξημένων αναγκών και ελλείψεων σε φυσικό αέριο στην Ευρώπη: «Οι Γερμανοί εφοπλιστές δεν διαθέτουν για την ώρα ούτε ένα δεξαμενόπλοιο LNG. Οι Έλληνες εφοπλιστές από την άλλη αναγνώρισαν την τάση προς το υγροποιημένο φυσικό αέριο νωρίτερα από τους ανταγωνιστές τους και έκαναν μαζικές επενδύσεις σε δεξαμενόπλοια. Τώρα ελέγχουν περίπου το 1/5 του παγκόσμιου τονάζ – και οι στόλοι τους εξακολουθούν να μεγαλώνουν».
Παρ’ όλα αυτά, αν και σύμφωνα με την οικονομική εφημερίδα οι Έλληνες εφοπλιστές θεωρούνται «εξαιρετικά αξιόπιστοι», κάτι το οποίο τους καθιστά «καλοδεχούμενους πελάτες στα ναυπηγεία της Άπω Ανατολής», δυσκολεύονται και αυτοί όλο και περισσότερο να διασφαλίσουν την παράδοση νέων πλοίων.
Διαβάστε περισσότερα στην DW