Mε κρατικό χρήμα συνεχίζει να επιβιώνει η ΛΑΡΚΟ όσο ο διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση της νικελοβιομηχανίας μετατίθεται, συμπληρώνοντας σε ένα τρίμηνο δύο χρόνια από την ημερομηνία ένταξής της σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης.

Το διάστημα αυτό έχουν δαπανηθεί πρόσθετοι πόροι 52 εκατ. ευρώ για τη λειτουργία και τις αμοιβές εργαζομένων της εταιρείας, δαπάνες που ενδέχεται να διπλασιαστούν από τις καθυστερήσεις που σημειώνει ο διαγωνισμός της παραχώρησης.

Σύμφωνα με τον επικαιροποιημένο σχεδιασμό, η υποβολή των δεσμευτικών προσφορών καταβάλλεται προσπάθεια να ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη του χρόνου. Αν δεν υπάρξουν εκπλήξεις, τις οποίες κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει, στον διαγωνισμό παραμένουν και οι τρεις μνηστήρες, δηλαδή η κοινοπραξία της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – AD Holdings, η Μυτιληναίος και η Commodity & Mining Insight Ireland.

Ωστόσο, ο ανάδοχος του διαγωνισμού, που θα σημάνει και το κόψιμο του ομφάλιου λώρου με το Δημόσιο, δεν εκτιμάται ότι μπορεί να υπάρξει πριν από τα τέλη του 2022.

Αυτή την περίοδο οριστικοποιούνται τα κείμενα των συμβάσεων για τις δύο αγοραπωλησίες ύστερα από πολύμηνο κύκλο διορθώσεων. Στόχος ήταν να καθοριστούν όλες οι πτυχές της διαδικασίας που αφορούν σειρά νομικών ζητημάτων (βάρη από προηγούμενους πιστωτές της βιομηχανίας αλλά και την τεχνική αρτιότητα του εξοπλισμού).

Σε δύο φάσεις

Η πώληση των περιουσιακών στοιχείων της ΛΑΡΚΟ διεξάγεται σε δύο φάσεις -πολύ κοντινές μεταξύ τους- με στόχο έναν κοινό επενδυτή τόσο για το εργοστάσιο της Λάρυμνας και τα μεταλλεία που διενεργεί το ΤΑΙΠΕΔ όσο και για τα μεταλλευτικά δικαιώματα επί των μεταλλείων Εύβοιας, Φθιώτιδας, Βοιωτίας και της Καστοριάς, την οποία τρέχει ο ειδικός διαχειριστής.

Επόμενο βήμα είναι η υπογραφή από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Απόφασης Εγκρισης των Περιβαλλοντικών Ορων (ΑΕΠΟ) για τη λειτουργία των εγκαταστάσεων του μεταλλουργικού εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα.

Στην ΑΕΠΟ περιλαμβάνονται επίσης και θέματα που συνδέονται με την επέκταση της υφιστάμενης προβλήτας λιμένα, καθώς και την κατασκευή και λειτουργία του χώρου χερσαίας διάθεσης της σκωρίας, η οποία παράγεται από το μεταλλουργικό συγκρότημα. Η διάρκεια των περιβαλλοντικών όρων θα είναι πενταετής με ισχύ έως τον Φεβρουάριο του 2027.

Αγκάθι της διαδικασίας παραμένουν οι 1.100 εργαζόμενοι της βιομηχανίας. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης υποστηρίζουν ότι οι θέσεις εργασίας στη ΛΑΡΚΟ δεν έχουν διασφαλιστεί. Οπως σημειώνουν, ανοιχτό παραμένει το ζήτημα όσων δεν θα αποζημιωθούν για να αποχωρήσουν από την εταιρεία και όσων δεν θα συνταξιοδοτηθούν.

Υπάρχει η πρόβλεψη κάποιοι να παραμείνουν στην επιχείρηση, κάτι όμως που θα καθοριστεί από τις διαθέσεις και τον σχεδιασμό του νέου επενδυτή. Αν και στο παρελθόν είχε πέσει στο τραπέζι η πρόταση τμήμα του προσωπικού να μετακινηθεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, η τύχη της αγνοείται.

Οι εργαζόμενοι

Το μέλλον των εργαζομένων φαίνεται να δυσχεραίνει και η διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου για την ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ και τη συνέχιση της λειτουργίας της.
Οπως αναφέρουν όσοι επικρίνουν τον κυβερνητικό σχεδιασμό, το γεγονός ότι οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου και τα μεταλλεία είναι ανενεργά και λειτουργεί μόνο το 20%, όταν οι τιμές του νικελίου στη διεθνή αγορά είναι οι υψηλότερες της τελευταίας δεκαετίας, αποδεικνύει τις συνθήκες απαξίωσης κάτω από τις οποίες λειτουργεί η βιομηχανία.

Αστάθμητος παράγοντας παραμένει το ενεργειακό κόστος, πρόβλημα που διογκώνεται λόγω της ενεργειακής κρίσης.

Πρόσφατα μιλώντας στη Βουλή ο υφυπουργός Εργασίας, αρμόδιος για θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης, Παναγιώτης Τσακλόγλου επισήμανε ότι η αποστολή της ειδικής διαχείρισης είναι η ΛΑΡΚΟ να συνεχίσει τη λειτουργία της και να διασωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας.

Ο υφυπουργός ανέφερε ότι μέσω των μέτρων που έχει πάρει η κυβέρνηση για τη διάσωσή της δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για την ομαλή και με διαφάνεια μεταβίβαση των ενεργητικών στοιχείων της εταιρείας σε στιβαρό ιδιώτη επενδυτή. Επισήμανε, πάντως, ότι το εγχείρημα δεν είναι εύκολο, τόσο εξαιτίας των οικονομικών στοιχείων της εταιρείας όσο και λόγω της περίπλοκης νομικής κατάστασης που τη διέπει. Η προπτωχευτική διαδικασία, σημείωσε, είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα των εργαζομένων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις τοπικές κοινωνίες.

Διαβάστε ακόμα:

Αλλαγή σκηνικού: Ερχονται νέου τύπου επιχειρηματικά δάνεια

Συνωστισμός αιτήσεων στον ΕΦΚΑ από όσους θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα

Τράπεζες: Με σημαντικό discount οι μετοχές – Ανεβάζουν τις τιμές-στόχους οι ξένοι οίκοι