Κάθε χρόνο καταλήγουν περίπου 8-10 εκατ. τόνοι πλαστικών στους ωκεανούς, όμως, άγνωστος παραμένει ο ακριβής αριθμός τέτοιων αποβλήτων σε ποτάμια και λίμνες. Εντούτοις, και στο υδάτινο δίκτυο γλυκού νερού η πλαστική ρύπανση αποτελεί μείζον περιβαλλοντικό ζήτημα. Εξάλλου, μεγάλο μέρος των απορριμμάτων που βρίσκουν το δρόμο τους στον ωκεανό ρέουν μέσα από ποταμούς που εκβάλλουν στη θάλασσα.
Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Μινεσότα στις ΗΠΑ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά την τεχνολογία της τηλεπισκόπησης για την παρακολούθηση των πλαστικών απορριμμάτων σε ποταμούς και λίμνες, με στόχο τον εντοπισμό τους και την αφαίρεσή τους από το περιβάλλον του γλυκού νερού, όπως ο ποταμός Μισισιπής.
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, παλαιότερες μέθοδοι για τον απομάκρυνση τέτοιων αποβλήτων ήταν χρονοβόρες και δαπανηρές και με την καινοτόμα τεχνική τους ελπίζουν ότι θα δώσουν λύση στο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης.
Η τεχνολογία που χρησιμοποιούν αναγνωρίζει διαφορετικούς τύπους πλαστικού χάρη σε συγκεκριμένα μήκη κύματος στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, με αποτέλεσμα να είναι δυνατός ο διαχωρισμός τους από φυσικά υλικά που ρέουν στο νερό, όπως φυτά, ίζημα, ξύλο.
Οι ερευνητές, μάλιστα, είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν άμεσα την τεχνική τους, καθώς τμήμα του Μισισιπή περνά από την περιοχή του εργαστήριού τους, επομένως κατάφεραν να εφαρμόσουν τη μέθοδο σε πραγματικές συνθήκες.
Όπως αναφέρει η μελέτη, χρησιμοποίησαν ένα φασματοραδιόμετρο και μια κάμερα DSLR για να παρατηρήσουν και να ταξινομήσουν διαφορετικούς τύπους αποβλήτων και κατέληξαν ότι με αυτόν τον τρόπο και με την ανάπτυξη της τεχνολογίας που προτείνουν, είναι δυνατό να αποφευχθεί το «ταξίδι» των πλαστικών προς τον ωκεανό.
Τώρα, μετά τις επιτυχείς δοκιμές, οι ερευνητές ελπίζουν να συνεχίσουν την προσπάθειά τους σε μεγαλύτερη κλίμακα ώστε να γίνει ευκολότερα κατανοητή η πορεία των πλαστικών στο σύστημα των ποταμών, αλλά και να δοθεί λύση για την αφαίρεσή τους.
«Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την τεχνολογία για να αναγνωρίσουμε διαφορετικούς τύπους πλαστικών στο νερό ταυτόχρονα. Αυτές είναι βασικές πληροφορίες που χρειαζόμαστε όταν χρησιμοποιούμε άλλη τεχνολογία, όπως τα drones, για να εντοπίσουμε και να αφαιρέσουμε πλαστικά υπολείμματα σε φυσικά περιβάλλοντα», δήλωσε ο Μοχαμάνταλι Ολιάι από το Τμήμα Πολιτικών, Περιβαλλοντικών και Γεωμηχανικών Επιστημών και επικεφαλής της μελέτης.
Διαβάστε ακόμη
To sell-off στις αγορές ομολόγων τρομάζει τους επενδυτές (γράφημα)
Τεχνητή Νοημοσύνη: Πώς έχει αλλάξει το τοπίο στις πληρωμές – Έρευνα Visa
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα