Ένα από τα πιο προβεβλημένα πρότζεκτ υδρογόνου, το White Dragon στην Δυτική Μακεδονία, στο οποίο συμμετείχαν οι μεγαλύτεροι ενεργειακοί και βιομηχανικοί όμιλοι της χώρας, χάνει το «τρένο» της ένταξης στα έργα κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος (IPCEI).
Το έργο, το οποίο συνδέθηκε όσο κανένα άλλο με την απολιγνιτοποίηση καθώς αποτέλεσε σχέδιο της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, στο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης, βγήκε σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του «newmoney» εκτός της λίστας των έργων IPCEI καθώς η Ελλάδα δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τις αναγκαίες χρηματοδοτήσεις (grants) για να περάσει στο επόμενο στάδιο το έργο συνολικού ύψους άνω των 8 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Συντονιστής του ελληνικού πρότζεκτ είχε οριστεί η ΔΕΠΑ Εμπορίας ενώ στο White Dragon είχε συνασπιστεί μία πλειάδα εταιρειών όπως η Advent Technologies, η Damco Energy (Όμιλος Κοπελούζου), η ΔΕΗ, ο ΔΕΣΦΑ, τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, η Motor Oil, τα Σωληνουργεία Κορίνθου, ο TAP και η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ.
Κάποιες από αυτές έχουν ήδη στα σκαριά δικά τους σχέδια, τα οποία μάλιστα διεκδικούν μια μελλοντική θέση στα έργα κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, όπως είναι για παράδειγμα το blue med της Motor Oil για την παραγωγή μπλε και πράσινου υδρογόνου. Κάποια άλλα όπως είναι το σχέδιο «Green HiPo» της Advent Technologies, συμπεριλήφθηκαν στο πρώτο κύμα των έργων IPCEI που θα λάβουν 781 εκατ. ευρώ για περίοδο έξι ετών.
Με βάση το πλάνο χρηματοδότησης θα εκταμιευτούν 35 εκ. την 1η χρονιά, 84,3 εκ. την 2η, 175,7 εκ. την 3η, 259,3 εκ. την 4η, 111,7 εκ. την 5η και 115,2 εκ. την 6η χρονιά. Για το Λευκό Δράκο, το πρόγραμμα χρηματοδότησης ήταν σε βάθος οκταετίας, εντούτοις το ελληνικό δημόσιο που κλήθηκε να χρηματοδοτήσει την μεγάλη δαπάνη έκανε τελικά πίσω.
Η επένδυση της Advent αφορά την κατασκευή μονάδας παραγωγής καινοτόμων ηλεκτρολυτών και κυψελίδων καυσίμου. Το δεύτερο έργο που έλαβε πρόσφατα πράσινο φως για να ενταχθεί στο IPCEI είναι το «H2CAT TANKS» της B&T Composites από τη Φλώρινα. Η επένδυση φτάνει τα 18 εκατ. ευρώ και αφορά την κατασκευή ειδικών δεξαμενών υψηλής πίεσης από σύνθετα υλικά και ίνες άνθρακα για την αποθήκευση υδρογόνου.
Αρμόδιες πηγές που κλήθηκαν να σχολιάσουν την εξέλιξη γύρω από το White Dragon, ανέφεραν ότι θα καταβληθεί προσπάθεια για ένα μικρότερο έργο, της κλίμακας του 1 δις, ευρώ περίπου το επόμενο διάστημα, ενδεχομένως και σε συνασπισμό με εταιρείες του εξωτερικού, επιβεβαιώνοντας ότι το μέγεθος του έργου δυσκόλεψε την υλοποίησή του.
Άλλες πηγές αφήνουν αιχμές και για την στάση των συμβαλλόμενων μερών, λέγοντας ότι όχι μόνο δεν στήριξαν το έργο αλλά ακολούθησαν και το δικό τους ανεξάρτητο σχεδιασμό.
Για άλλους πάλι από την υποδομή απουσίαζε η τεχνολογική καινοτομία, κάτι για το οποίο δίνουν ιδιαίτερο βάρος στην Κομισιόν.
Ο πυρήνας του White Dragon βασιζόταν στη σταδιακή αντικατάσταση των λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της Δυτικής Μακεδονίας και τη μετάβαση σε καθαρές μορφές ενέργειας με τελικό στόχο την απανθρακοποίηση του ενεργειακού μείγματος της χώρας.
Το White Dragon θα χρησιμοποιούσε ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια σε μεγάλη κλίμακα (GW) για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου μέσω ηλεκτρόλυσης στη Δυτική Μακεδονία. Το υδρογόνο, στη συνέχεια, θα αποθηκευόταν άμεσα (βραχυπρόθεσμη αποθήκευση υδρογόνου) και έμμεσα (διοχέτευση στον αγωγό φυσικού αερίου του ΔΕΣΦΑ) και, μέσω κυψελών καυσίμου υψηλής θερμοκρασίας, θα πρόσφερε στο ηλεκτρικό σύστημα της χώρας ηλεκτρική ενέργεια ως μία σταθερή μονάδα βάσης συμπαραγωγής πράσινης ενέργειας και θερμότητας.
Η παραγόμενη θερμότητα, ως παραπροϊόν της παραγωγής πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας, αρχικά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά στα δίκτυα τηλεθερμάνσεων της Δυτικής Μακεδονίας και μελλοντικά σε άλλες εφαρμογές που απαιτούν θερμότητα ή/και ψύξη (βιομηχανίες, data centers, θερμοκήπια κ.λπ.).
Επιπλέον, βασικός στόχος του έργου «White Dragon» αποτελούσε η ανάπτυξη, από τις συνεργαζόμενες εταιρίες, ενός ολοκληρωμένου Βιομηχανικού Ερευνητικού Κέντρου Υδρογόνου, στο πλαίσιο του Κόμβου Υδρογόνου Υψηλής Τεχνολογίας, Έρευνας, Ανάπτυξης & Καινοτομίας που θα δημιουργηθεί στη Δυτική Μακεδονία.
Για την επιτάχυνση της ανάπτυξης, προβλεπόταν προσαρμογή και του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Φυσικού Αερίου (ΕΣΜΦΑ), ώστε να μπορεί να δεχθεί αυξανόμενα ποσοστά υδρογόνου.
Στη συνέχεια, θα κατασκευαζόταν ένας αγωγός αποκλειστικά μεταφοράς υδρογόνου στην Ελλάδα (hydrogen backbone pipeline). Ο αγωγός αυτός θα προσέφερε δυνατότητες διασύνδεσης των αποκεντρωμένων μονάδων παραγωγής πράσινου υδρογόνου με τους μεγάλους τελικούς καταναλωτές. Μέσω του έργου σχεδιάζονταν να διερευνηθεί η δυνατότητα μεταφοράς και η εξαγωγή υδρογόνου μέσω του Διαδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου TAP, που ήδη συνδέει την Ελλάδα με τις ευρωπαϊκές αγορές. Επίσης θα υλοποιούνταν και τα πρώτα έργα υδρογόνου για τον κλάδο των μεταφορών (απορριμματοφόρα, φορτηγά, τραίνα, αυτοκίνητα) με τις κατάλληλες υποδομές για τους σταθμούς ανεφοδιασμού υδρογόνου (HRS) και την οδική μεταφορά και διανομή του.