Η παραγωγή ήχου είναι μία από τις σημαντικότερες λειτουργίες για ανθρώπους και ζώα, καθώς μέσω αυτού η επικοινωνία είναι δυνατή. Τι συμβαίνει, όμως, όταν ο θόρυβος υπερκαλύπτει τα ηχητικά σήματα; Όπως ο άνθρωπος, έχει παρατηρηθεί ότι τα ζώα, για παράδειγμα τα δελφίνια, για να αντιμετωπίσουν αυτή τη δυσκολία «φωνάζουν» περισσότερο. Ωστόσο το επίπεδο ηχορύπανσης σε ορισμένες περιοχές είναι τόσο υψηλό που ακόμα και αυτό δεν είναι αρκετό.
Στο Μανάους της Βραζιλίας, που πλήττεται από κρίσιμα περιβαλλοντικά ζητήματα όπως η ξηρασία αναταράσσοντας την ισορροπία της βιοποικιλότητας, ο δίχρωμος πίθηκος ταμαρίνος (Saguinus bicolor) επικοινωνεί με τους ομοειδείς του μέσω της μυρωδιάς.
Για να «ακουστεί» από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του ο ταμαρίνος αναγκάζεται να εκπέμψει οσφρητικά σήματα, καθώς ο θόρυβος της πόλης με τα οχήματα, τα αεροπλάνα, τις βιομηχανικές δραστηριότητες «σκεπάζει» τη φωνή του.
Ο δίχρωμος ταμαρίνος που είναι είδος υπό απειλή αυξάνει τις εκπομπές οσμών όσο αυξάνονται τα ντεσιμπέλ με τους ειδικούς να εκφράζουν ανησυχία καθώς η διεύρυνση του αστικού ιστού θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη ζωή του μικρού θηλαστικού.
Πώς επικοινωνούν με τη μυρωδιά;
Οι δίχρωμοι ταμαρίνοι απελευθερώνουν οσμές τρίβοντας μέρη του σώματός τους σε επιφάνειες για να οριοθετήσουν τα εδαφικά τους όρια και να σηματοδοτήσουν την προθυμία τους να ζευγαρώσουν. Αυτό το καταφέρνουν μέσω των ιδρωτοποιών αδένων στο στήθος, τα χέρια, τα πόδια, τις μασχάλες και τη βουβωνική περιοχή.
Οι επιστήμονες μελέτησαν τη συμπεριφορά των συμπαθών πρωτευόντων τοποθετώντας κολλάρα στο επικεφαλής θηλυκό σε εννέα διαφορετικές κοινωνικές ομάδες με την καθεμία να αποτελείται από 13 άτομα. Οι ερευνητές παρατήρησαν την κάθε ομάδα για δέκα ημέρες καταγράφοντας τη δραστηριότητά τους για περιόδους άνω του πεντάλεπτου και υπολογίζοντας πόσο θορυβώδες ήταν το περιβάλλον τους.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα του Βρετανικού Ινστιτούτου Ακουστικής η επικεφαλής της έρευνας Ταϊνάρα Σομπρόζα του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου της πολιτείας Αμαζόνας, εξήγησε πως «πολλά είδη εξαρτώνται από τα ηχητικά σήματα για να επικοινωνήσουν μεταξύ τους ανταλλάζοντας βασικές πληροφορίες όπως η αναζήτηση τροφής, το ερωτικό κάλεσμα, την απειλή από θηρευτές».
«Ο δίχρωμος ταμαρίνος παράγει ήχο μακράς διάρκειας που χρησιμεύει για την κοινωνική συνοχή, την επικοινωνία ανάμεσα στην ομάδα και για να οριοθετήσει την περιοχή κυριαρχίας του. Τα ηχητικά σήματα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά σε κατακερματισμένα δάση, όπως στο Μανάους, καθώς το αστικό τοπίο διεισδύει περαιτέρω στην επικράτεια των ταμαρίνων. Η έρευνά μας δείχνει ότι η επικοινωνία επηρεάζεται από την αστικοποίηση, καθώς η εμφάνιση οσμών αυξάνεται άμεσα ως απάντηση στα υψηλά επίπεδα θορύβου».
Ο συν-συγγραφέας Δρ. Τζέικομπ Νταν, αναπληρωτής καθηγητής Εξελικτικής Βιολογίας στο βρετανικό Πανεπιστήμιο Άνγκλια Ράσκιν δήλωσε: «Οι άνθρωποι έχουν αυξήσει τα ηχητικά ερεθίσματα στο ηχοτοπίο, με αποτέλεσμα τα ζώα να έχουν εξελιχθεί για να μπορούν να τα διαχειρίζονται. Ο ανθρωπογενής θόρυβος “πνίγει” ολοένα περισσότερο τους φυσικούς ήχους. Η αύξηση που παρατηρείται στην εκπομπή οσμών από τους δίχρωμους ταμαρίνους πιθανώς είναι μία απάντηση στην περιβαλλοντική αλλαγή. Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα καθώς αποδεικνύει ότι οι δίχρωμοι ταμαρίνοι προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους στο θόρυβο της πόλης. Τα οσφρητικά σήματα σε σύγκριση με την επικοινωνία με ήχους επιτρέπουν τη μετάδοση πληροφοριών για αρκετές ημέρες. Παρ’όλα αυτά, σε αντίθεση με τους ήχους, τα σήματα αυτά δεν είναι αποτελεσματικά για την επικοινωνία για μεγάλες αποστάσεις. Καθώς ο πληθυσμός των δίχρωμων ταμαρίνων κατακερματίζεται και οι ομάδες απομονώνονται, αυτό θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο είδος που είναι ήδη υπό απειλή».
Τα χαρακτηριστικά του ταμαρίνου
Ο δίχρωμος ταμαρίνος με ύψος 20-28 εκ., βάρος 400 γρ. και ουρά που φτάνει τα 42 εκ. εντοπίζεται σε μικρούς πληθυσμούς έξω από το Μανάους της Βραζιλίας στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Το σώμα του είναι καφέ και λευκό, το πρόσωπό του μαύρο και χωρίς γούνα, για αυτό το λόγο φέρει το προσωνύμιο «ο ταμαρίνος με το γυμνό πρόσωπο». Τρέφεται με φρούτα, έντομα και μικρά αυγά, σκαρφαλώνει με μεγάλη ευκολία σε κορμούς δέντρων αναζητώντας τροφή, αλλά και καταφύγιο από θηρευτές. Το προσδόκιμο της ζωής τους στη φύση αγγίζει τα δέκα χρόνια.
Photo: Wikipedia/Whaldener Endo
Διαβάστε ακόμη
Ακτοπλοΐα: Τι φέρνει η επόμενη μέρα μετά τη συγχώνευση Attica – ANEK
Αττική Οδός: Απορρίφθηκε η προσφυγή των Vinci – Mytilineos κατά του διαγωνισμού
Πυκνώνουν τα σύννεφα στην Ευρωζώνη – Ποια στοιχεία δείχνουν ύφεση (γραφήματα)
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ