Οι παγετώνες της Γης που συρρικνώνονται περιέχουν λιγότερο πάγο από ό,τι είχε εκτιμηθεί προηγουμένως, σύμφωνα με μια πρωτοποριακή μελέτη που υπογραμμίζει το μέλλον των περιορισμένων αποθεμάτων νερού καθώς επιταχύνεται η κλιματική αλλαγή.
Οι επιστήμονες μέτρησαν για πρώτη φορά το πάχος και την κίνηση περισσότερων από 250.000 ορεινών παγετώνων χρησιμοποιώντας νέες τεχνικές δορυφορικής απεικόνισης. Περισσότερες από 1 εκατομμύριο ώρες υπολογιστικού χρόνου χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση σχεδόν 812.000 ζευγών φωτογραφιών υψηλής ανάλυσης. Με την εκτίμηση του πάχους ενός παγετώνα, οι επιστήμονες μπόρεσαν να προσδιορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τον όγκο του πάγου που περιέχει.
Η έρευνα κάλυψε το 98% των περιοχών στη Γη που καλύπτονταν από παγετώνες από το 2017 έως το 2018 βρήκε μεγάλες διακυμάνσεις στον όγκο πάγου και τις δεξαμενές γλυκού νερού από τις οποίες εξαρτώνται εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι για πόσιμο νερό, γεωργία και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Αυτό περιλαμβάνει παγετώνες που δεν είχαν ποτέ χαρτογραφηθεί σε περιοχές της Νέας Ζηλανδίας, της Νότιας Αμερικής και της Ευρώπης, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα στο περιοδικό Nature Geoscience.
Ερευνητές του Γαλλικού Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών Γεωεπιστημών και του Κολλεγίου Dartmouth διαπίστωσαν ότι τα Ιμαλάια είχαν 37% περισσότερο πάγο από ό,τι είχαν βρει προηγούμενες έρευνες, ενώ οι Άνδεις στη Νότια Αμερική περιείχαν 27% λιγότερο.
Τα καλά και τα κακά νέα
Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να είναι σχετικά καλά νέα για τα 8 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στις λεκάνες περιοχών όπως τα Ιμαλάια και βασίζονται στο λιωμένο νερό των παγετώνων κατά τη διάρκεια των περιόδων ξηρασίας.
Η μελέτη υπολόγισε ότι οι δεξαμενές νερού των παγετώνων εκεί είναι από 17% έως 31% μεγαλύτερες από ό,τι πιστεύαμε. Οι ερευνητές υπολόγισαν επίσης ότι οι δεξαμενές νερού των παγετώνων είναι 30% έως 87% μεγαλύτερες σε μια λιγότερο πυκνοκατοικημένη υπολεκάνη του ποταμού Brahmaputra στα Ιμαλάια.
«Τα Ιμαλάια ήταν η εξαίρεση», είπε ο Mathieu Morlighem, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και καθηγητής στο Dartmouth. «Σχεδόν παντού [αλλού], βρήκαμε λεπτότερο πάγο», όπως πρόσθεσε.
Για παράδειγμα, τα 4 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν σε τρεις λεκάνες απορροής των τροπικών βουνών των Άνδεων θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν έλλειψη νερού νωρίτερα από το αναμενόμενο. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι παγετώνες σε αυτήν την περιοχή έχουν κατά μέσο όρο 20% λιγότερο πάγο από ό,τι είχε εκτιμηθεί προηγουμένως και συγκαταλέγονται στους παγετώνες που λιώνουν ταχύτερα.
Τα 2,2 εκατομμύρια κάτοικοι της Λα Παζ, της πρωτεύουσας της Βολιβίας, εξαρτώνται από το λιώσιμο των πάγων από μια από αυτές τις λεκάνες για έως και το ένα τρίτο της κατανάλωσης νερού σε ξηρούς μήνες. «Φαίνεται αναπόφευκτο ότι η μειωμένη συνολική δεξαμενή πάγου… θα έχει αντίκτυπο νωρίτερα από το αναμενόμενο». έγραψαν οι ερευνητές.
Ο ειδικός ερευνητής Romain Millan, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης δήλωσε ότι ελπίζει οι επιστήμονες να χρησιμοποιήσουν αυτό το νέο εργαλείο για να μοντελοποιήσουν τη μελλοντική διαθεσιμότητα παγετωνικού νερού.
«Είναι σημαντικό για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να προβλέπουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους παγετώνες και τα αποθέματα νερού», είπε.
Οι ερευνητές μείωσαν τις προηγούμενες εκτιμήσεις για τη συμβολή των ορεινών παγετώνων στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 20%. Εάν έλιωναν όλοι οι παγετώνες – εξαιρουμένων των μεγάλων στρωμάτων πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική – τα επίπεδα των ωκεανών θα αυξάνονταν κατά περίπου 10 ίντσες αντί για τις 13 ίντσες που προβλεπόταν προηγουμένως.
Αν και αυτή είναι μια θετική εξέλιξη, δεν παύει να αποτελεί ένα κλάσμα της ανόδου της στάθμης της θάλασσας που θα μπορούσε να προκληθεί από την εξαφάνιση των στρωμάτων πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική. «Δεν αλλάζει το γεγονός ότι οι παγετώνες λιώνουν όλο και πιο γρήγορα», είπε ο Millan.
Πού οφείλεται η διαφορετική εκτίμηση
Όπως τόνισαν οι επιστήμονες, η εκτίμηση της μελέτης ότι οι παγετώνες του πλανήτη περιέχουν λιγότερο πάγο από ό,τι πιστεύαμε οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε μια διόρθωση στον τρόπο υπολογισμού των όγκων του πάγου, παρά σε έναν συγκεκριμένο προσδιορισμό ότι οι πάγοι λιώνουν πιο γρήγορα.
Στο παρελθόν, μια ομάδα ειδικών καθόριζε τον όγκο των στρωμάτων πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική, ενώ μια άλλη ομάδα θα ποσοτικοποιούσε τον πάγο στους ορεινούς παγετώνες. Όταν ένας ορεινός παγετώνας βρισκόταν δίπλα σε ένα στρώμα πάγου, ο συνολικός όγκος μερικές φορές μετριόταν δύο φορές από αυτές τις δύο ομάδες.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η δορυφορική απεικόνιση είναι ένας έμμεσος υπολογισμός του πάχους του παγετώνα και ανέφεραν ότι χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια με τη διεξαγωγή επιτόπιων μετρήσεων, καθώς λιγότερο από το 2% των παγκόσμιων παγετώνων έχουν μετρηθεί με φυσικό τρόπο.
Τέτοια δεδομένα σχετικά με την πιθανή μελλοντική διαθεσιμότητα του νερού θα είναι ζωτικής σημασίας για τις κυβερνήσεις που λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με το πότε και πού να χτίσουν αντίστοιχες υποδομές καθώς οι παγετώνες συνεχίζουν να υποχωρούν, σύμφωνα με τους επιστήμονες.