Η δασική βιομηχανία της Σουηδίας έχει προετοιμάσει την άμυνα της ενάντια στις κριτικές που υποστηρίζουν ότι πρέπει να διασώζονται τα δάση για να δεσμεύουν άνθρακα και να βοηθήσουν έτσι στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Στο επίκεντρο της σύγκρουσης βρίσκεται η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ρυθμίσει τις βιώσιμες δραστηριότητες, όπου οι δεξαμενές άνθρακα με βάση τα δάση, μειώνονται σταθερά. Αυτό, όπως αναφέρει το Bloomberg, προκάλεσε ανησυχίες ότι η δασοκομία συσσωρεύει το λεγόμενο «χρέος άνθρακα» επειδή τα δέντρα χρειάζονται αρκετές δεκαετίες για να αναπτυχθούν.
Στην πυκνά δασώδη Σουηδία, η βιομηχανία επιδιώκει να αποδείξει ότι τα δέντρα δεσμεύουν συνολικά περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από ό,τι απελευθερώνεται. Οι εταιρείες, οι οποίες αποκομίζουν κέρδη από χαρτοπολτό, υλικά συσκευασίας και ξυλεία, έκαναν μια μελέτη που δείχνει μεγαλύτερο κλιματικό όφελος από την κοπή δέντρων παρά από τη μείωση ή την παύση της υλοτομίας.
Τι λένε οι μελέτες της βιομηχανίας ξύλου
Τα πορίσματα της έκθεσης επικεντρώνονται στις επιπτώσεις της μετατόπισης καθώς τα απολιθώματα μπορούν να παραμείνουν υπόγεια εάν το ξύλο χρησιμοποιείται για την αντικατάσταση τέτοιων υλικών, με αποτέλεσμα μικρότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, από το να διατηρούνται τα δάση άθικτα αλλά να χρησιμοποιούνται υλικά όπως το πλαστικό.
Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι ο υπολογισμός χρέους άνθρακα είναι παράλογος σε ένα δάσος με βιώσιμη διαχείριση, όπως στη Σουηδία, όπου τα δέντρα αναφυτεύονται, αυξάνοντας τόσο τον όγκο όσο και την προσφορά του ξύλου. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την εκκαθάριση τροπικών δασών για φυτείες φοινικέλαιου, που οδηγεί στην αποψίλωση και την απώλεια βιομάζας, όπως λένε.
«Αν αφήσεις ένα δέντρο για αρκετό καιρό, θα πεθάνει και θα απελευθερώσει ξανά τον άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Με την πάροδο του χρόνου, είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος», δήλωσε ο Henrik Sjolund, διευθύνων σύμβουλος της Holmen AB, ενός σουηδικού ομίλου παραγωγής ξυλείας. «Το καλύτερο για το κλίμα είναι να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερη συγκομιδή, χωρίς να μειώσουμε τη δεξαμενή άνθρακα στο μόνιμο δάσος και να αντικαταστήσουμε τα ορυκτά υλικά όπως το σκυρόδεμα, ο χάλυβας, τα πλαστικά και τα ορυκτά καύσιμα με βιολογικά προϊόντα» επισήμανε.
Για τους ακτιβιστές του κλίματος, το χρέος άνθρακα είναι «το μεγαλύτερο πρόβλημα» που θέτει η βιομηχανία από την άποψη της κλιματικής αλλαγής, δήλωσε ο Elin Gotmark, εκπρόσωπος της σουηδικής μη κυβερνητικής οργάνωσης Protect the Forest. «Χρειάζεται χρόνος για να μεγαλώσουν τα δέντρα και το έδαφος να συσσωρεύσει ξανά άνθρακα», απάντησε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε ερωτήσεις πριν από τη δημοσίευση της μελέτης. Η δασοκομία «μειώνει τη συνολική ποσότητα άνθρακα που αποθηκεύεται στα χερσαία οικοσυστήματα», πρόσθεσε.
Η διαμάχη της βιομηχανίας με την ΕΕ ξεκίνησε τον Φεβρουάριο, όταν ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν και επικεφαλής για το Green Deal, Frans Timmermans, δήλωσε ότι η κατάσταση των δασών της Σουηδίας επιδεινώθηκε. « Η Σουηδία πρέπει να προσαρμόσει τη δασοκομία της στις αυξανόμενες θερμοκρασίες και να αυξήσει τη βιοποικιλότητα για να ενισχύσει την ανθεκτικότητα», ανέφερε.
Ζήτημα και για τη βιομάζα
Μια άλλη κλιματική διαμάχη σχετική με τα δάση αφορά τη χρήση βιομάζας για την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις κατηγόρησαν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι αποδυναμώνει το προτεινόμενο taxonomy των βιώσιμων δραστηριοτήτων της, ζητώντας της να αφαιρέσει τη δασική βιομάζα ως καύσιμη πρώτη ύλη από την Οδηγία για τις ΑΠΕ.
Ωστόσο, στη Σκανδιναβία, η βιομηχανία υποστηρίζει ότι χρησιμοποιεί μόνο απορρίμματα και υπολείμματα για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Το ξύλο είναι τόσο ακριβό και μεγαλώνει τόσο αργά σε σύγκριση με τις τροπικές περιοχές που είναι ασύμφορη η χρήση ξυλείας για ενέργεια, λένε οι εταιρείες.
«Δεν έχει νόημα να μεγαλώνουμε δέντρα μόνο για να παράγουμε βιοενέργεια», επισήμανε ο Sjolund. «Γιατί να το κάνει κανείς αυτό; Μεγαλώνουμε δέντρα για να χτίζουμε σπίτια από τα κούτσουρα, αυτό είναι το λογικό επιχειρηματικό μοντέλο για να κερδίσει χρήματα ένας Σουηδός επαγγελματίας».