Προσπάθειες να συνεχιστεί η ροή του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω της Ουκρανίας καταβάλλουν στελέχη ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και εταιρειών καθώς στο τέλος του 2024 εκπνέει η σχετική συμφωνία.
Αρκετά κράτη της ανατολικής Ευρώπης συνεχίζουν να τροφοδοτούνται με ρωσικό αέριο μέσω του αγωγού που περνά από την Ουκρανία, παρά τη διακηρυγμένη πρόθεση της ΕΕ για την απεξάρτησή της από ρωσική ενέργεια. Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να συνεχίζεται, οι περισσότεροι παρατηρητές της αγοράς αναμένουν ότι η ροή του ρωσικού αερίου, που μειώθηκε δραματικά μετά τη διακοπή λειτουργίας του Nord Stream το καλοκαίρι του 2022, θα σταματήσει εντελώς.
Σύμφωνα με το Bloomberg, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι συζητούν με Ουκρανούς ομολόγους τους για το πώς θα συνεχιστεί η ροή του φυσικού αερίου το επόμενο έτος. Μια επιλογή που έχει συζητηθεί είναι οι ευρωπαϊκές εταιρείες να αγοράζουν αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο θα διοχετεύεται στους ρωσικούς αγωγούς που κατευθύνονται προς την Ευρώπη. Μια τέτοια συμφωνία θα επέτρεπε στην Ευρώπη να αποφύγει τη ανάγκη αγοράς ρωσικού αερίου σε μια εποχή που προσπαθεί να περιορίσει τα έσοδα της Μόσχας.
Η Ουκρανία θέλει να συνεχισθούν οι ροές
Η πρόταση αυτή κερδίζει έδαφος καθώς είναι σαφές ότι υποστηρίζεται και από την Ουκρανία, τα έσοδα της οποίας από τη διαμετακόμιση ανήλθαν σε περίπου 1 δισ. δολάρια το 2021, προσφέροντας κρίσιμη χρηματοδότηση για την κατεστραμμένη από τον πόλεμο οικονομία της.
Υπέρ της συνέχισης της ροής αερίου συνηγορεί και το γεγονός ότι αν οι αγωγοί περιέλθουν σε αχρησία θα μπορούσαν να αποτελέσουν στρατιωτικούς στόχους και να είναι πολύ δύσκολο να αναταχθούν οι ζημιές τους.
«Υπάρχουν δύο παράγοντες που πρέπει πάντα να θυμόμαστε», δήλωσε τη Δευτέρα στο Bloomberg News ο Oleksiy Chernyshov, διευθύνων σύμβουλος της ουκρανικής κρατικής εταιρείας Naftogaz. «Ο ένας είναι ότι η Ουκρανία διαθέτει απίστευτες υποδομές διαμετακόμισης και αποθήκευσης φυσικού αερίου, οι οποίες θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν, και ότι η Ουκρανία είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει αυτές τις υποδομές, διότι έχει πολλά πλεονεκτήματα».
Ο ίδιος απέκλεισε οποιοδήποτε σχέδιο που περιλαμβάνει συνεργασία με τον ρωσικό κολοσσό Gazprom, προσθέτοντας ότι η μεταφορά φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν «μπορεί να έχει κάποιο μέλλον».
Η πρόταση για τη χρήση αζέρικου φυσικού αερίου θα μπορούσε θεωρητικά να ωφελήσει και τη Ρωσία, εάν γινόταν στη βάση μίας ανταλλαγής που θα επέτρεπε στη Μόσχα να στέλνει το φυσικό της αέριο. Η ιδέα των ανταλλαγών δεν είναι ξένη στις αγορές πετρελαίου και φυσικού αερίου και χρησιμοποιείται όταν δεν είναι δυνατή η φυσική παράδοση καυσίμων από μια τοποθεσία σε μια άλλη.
Οι συνομιλίες βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο και άνθρωποι που γνωρίζουν το θέμα αναμένουν αποφάσεις μόνο προς το τέλος του τρέχοντος έτους, όταν η προοπτική να λήξει η συμφωνία και η έναρξη του ευρωπαϊκού χειμώνα θα δημιουργήσουν πρόσθετη πίεση.
Πολλές λεπτομέρειες μένει ακόμη να διευθετηθούν και δεν είναι σαφές ότι θα επιτευχθεί συμφωνία. Οι εξελίξεις στον πόλεμο μπορεί επίσης να επηρεάσουν την προώθηση του σχεδίου.
O ρόλος της Uniper
Ο γερμανικός κολοσσός φυσικούς αερίου, Uniper, που κρατικοποιήθηκε πριν από δύο χρόνια, όταν η ενεργειακή κρίση κατέστρεψε το επιχειρηματικό της μοντέλο, έχει εμπλακεί σε σχετικές συζητήσεις, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Bloomberg.
Η Σλοβακία είναι μία από τις βασικές χώρες που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από μια τέτοια συμφωνία και ο πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο μίλησε για το ενδεχόμενο αυτό τον περασμένο μήνα μετά από ταξίδι του στο Αζερμπαϊτζάν, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες.
«Τώρα, εξαρτάται από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ εταιρειών, όπως της ρωσικής Gazprom, εταιρειών του Αζερμπαϊτζάν, της Ουκρανίας και άλλων για να συμφωνήσουν τους οικονομικούς όρους και τις τιμές», είχε δηλώσει σε δημοσιογράφους τον Μάιο. «Εάν το κάνουν, η Σλοβακία θα μπορούσε να εισάγει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, με ένα μέρος του να παραμένει στη Σλοβακία και ένα μέρος να κατευθύνεται σε άλλες χώρες», πρόσθεσε.
Η Ρωσία εξακολουθεί να στέλνει περίπου 15 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην Ευρώπη ετησίως, κυρίως στη Σλοβακία και την Αυστρία, όπου η Ρωσία εξακολουθεί να είναι κυρίαρχος προμηθευτής. Στην Αυστρία, το ρωσικό φυσικό αέριο κάλυψε πάνω από το 80% της αυστριακής κατανάλωσης για πέντε συνεχόμενους μήνες.
Η Ευρώπη εισάγει επίσης ρωσικό υγροποιημένο φυσικό αέριο με πλοία και παρά τις συχνές συζητήσεις δεν έχει επιβάλει ποτέ κυρώσεις στο ρωσικό φυσικό αέριο.
Η Κομισιόν πιστεύει ότι η ΕΕ μπορεί να αντέξει το τέλος της ροής φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας χωρίς κανένα σημαντικό κίνδυνο για την ενεργειακή ασφάλεια της. Το σχέδιό της είναι να βασιστεί σε εναλλακτικούς προμηθευτές και να συνεχίσει τη φιλόδοξη στρατηγική της για την πράσινη μετάβαση, που περιλαμβάνει περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και εξοικονόμηση ενέργειας.
Ορισμένα κράτη μέλη είναι, ωστόσο, λιγότερο αισιόδοξα και φοβούνται επανάληψη της ενεργειακής κρίσης και ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα της Ουκρανίας.
Διαβάστε ακόμη
Η «συμμαχία» Μέμου – Γεράρδου στη hoper και το στοίχημα του Ωνάση
Αλλαγές σε ΔΕΚΟ και Υπερταμείο: Επενδυτικό fund και «μικρές ΔΕΗ παντού»
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ