Περιμένουν 17 ολόκληρα χρόνια -μερικά μόνο 13- κάτω από το έδαφος, μέχρι τη στιγμή που ένα ανοιξιάτικο βράδυ η αναμονή τους θα τελειώσει. Όλα μαζί ταυτόχρονα θα σκάψουν τη γη και θα σιγά-σιγά θα αναδυθούν για να σκαρφαλώσουν στη συνέχεια στους κορμούς των δέντρων όπου θα μεταμορφωθούν, θα ωριμάσουν, θα ζευγαρώσουν, θα «τραγουδήσουν» και θα διανύσουν τις τελευταίες τρεις εβδομάδες της σύντομης ζωής τους.

Τρισεκατομμύρια τζιτζίκια δύο διαφορετικών γενεών αναμένεται να αναδυθούν παράλληλα τον ερχόμενο Απρίλιο στις ΗΠΑ για πρώτη φορά έπειτα από 200 χρόνια.

Τα θηλυκά γεννούν τα αυγά τους μέσα σε τρύπες που δημιουργούν στα κλαδιά των δέντρων, από τις οποίες οι προνύμφες το τέλος του καλοκαιριού βγαίνουν και πέφτουν στο έδαφος όπου βρίσκουν καταφύγιο κοντά στις ρίζες των δέντρων και παραμένουν μέχρι να μετατραπούν σε νύμφες.

Τα τζιτζίκια αναδύονται από το έδαφος είτε ετησίως, είτε περιοδικά ανά 13 ή 17 χρόνια σύμφωνα με έναν μηχανισμό που παραμένει ακόμα μυστήριο, ωστόσο φέτος έπειτα από δύο αιώνες πρόκειται να εμφανιστούν την ίδια περίοδο τζιτζίκια δυο διαφορετικών γενεών.

Η γενιά των 17 ετών πρόκειται να εμφανιστεί στο βόρειο Ιλινόι και εκείνη των 13 ετών σε περιοχές των νοτιοανατολικών ΗΠΑ, αμφότερες στα τέλη Απριλίου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές του πανεπιστημίου του Κονέκτικατ, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι δύο γενιές να «συναντηθούν» σε δασικές εκτάσεις γύρω από το Σπρίνγκφιλντ του Ιλινόι.

Μιλώντας στο βρετανικό BBC ο ομότιμος καθηγητής Βιολογίας του πανεπιστημίου Άγιος Ιωσήφ του Οχάιο, Τζιν Κρίτσκι, δήλωσε ότι δεν πρόκειται για συνηθισμένο γεγονός.

Ο καθηγητής, ειδικός στα τζιτζίκια, γοητεύτηκε τόσο πολύ από την ιδιαίτερη ζωή τους που άρχισε να καταγράφει με προσήλωση τα ιστορικά δεδομένα, δημιουργώντας χάρτες με τα διάφορα είδη. Το πάθος του, μάλιστα, ενέπνευσε και άλλους λάτρεις του είδους, οι οποίοι φωτογράφισαν και βιντεοσκόπησαν τζιτζίκια αναρτώντας όλο το υλικό στην εφαρμογή που δημιούργησε ο καθηγητής το 2019 Cicada Safari.

Ωστόσο, υπάρχουν Αμερικανοί που δε συμμερίζονται την αγάπη του Κρίτσκι για τα τζιτζίκια. Κάποιοι, μάλιστα, -ιδίως όσοι υποφέρουν από εντομοφοβία– προετοιμάζονται καταλλήλως για την άνοδο των τρισεκατομμυρίων τζιτζικιών από τη γη με αυτοσχέδια ατομικά καλύμματα, ενώ άλλοι σκέφτονται ακόμα και να εγκαταλείψουν τις εστίες τους ώστε να γλιτώσουν από το θορυβώδες ερωτικό κάλεσμα των αρσενικών τζιτζικιών.

Το χαρακτηριστικό τραγούδι των μικρών εντόμων που συνοδεύει το μεσογειακό καλοκαίρι προέρχεται από μία ειδική ηχητική συσκευή, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στο θώρακα και την κοιλιά του από την οποία παράγεται ο χαρακτηριστικός ήχος. Τα θηλυκά παράγουν έναν παρόμοιο, αλλά πιο χαμηλό ήχο με τα φτερά τους.

Όταν το 1998 αναδύθηκαν έπειτα από 13 χρόνια τζιτζίκια καταγράφηκε ότι το «τραγούδι» τους έφτασε ως τα 75 ντεσιμπέλ, δηλαδή όση ένταση παράγει μία ηλεκτρική σκούπα ή ένα πιστολάκι μαλλιών.

Σκεφτείτε, όμως, τρισεκατομμύρια τζιτζίκια να «τραγουδούν» ταυτόχρονα. Στο σύνολο των ΗΠΑ εκτιμάται ότι υπάρχουν 12 διαφορετικές γενιές 17 ετών και τρεις γενιές 13 ετών, οι οποίες πρόκειται να αναδυθούν ταυτόχρονα και κάποιες εξ αυτών στην ίδια περιοχή, επομένως αναμένεται η… μελωδία των τζιτζικιών να είναι εκκωφαντική.

Για τον άνθρωπο, παρότι θορυβώδη, είναι άκακα, για τα νεαρά δέντρα όμως όχι, αφού όταν τα θηλυκά γεννούν τα αυγά τους τραυματίζουν τους βλαστούς. Παρ’όλα αυτά, είναι ευεργετικά για το σύνολο του οικοσυστήματος αφού αποτελούν τροφή για πτηνά και μικρά ζώα, ενώ οι νύμφες χάρη στα υπόγεια τούνελ που διαμορφώνουν αερίζουν το έδαφος διευκολύνοντας τη ροή του νερού και κατά συνέπεια την ανάπτυξη νέων φυτών. Όταν πεθαίνουν, μάλιστα, οι μικροσκοπικές σοροί τους θρέφουν τη γη.

Υπάρχουν περισσότερα από 3.390 είδη τζιτζικιών σε όλο τον κόσμο, αλλά μόνο επτά στη Βόρεια Αμερική εμφανίζονται ανά 13 ή 17 χρόνια, ενώ τα υπόλοιπα αναδύονται ετησίως.

Οι ειδικοί προσπαθούν να διερευνήσουν την αιτία που φέτος για πρώτη φορά έπειτα από τόσα χρόνια θα εμφανιστούν δύο γενιές ταυτόχρονα, με τους περισσότερους να «βλέπουν» την κλιματική αλλαγή ως υπεύθυνη για το ασυνήθιστο φαινόμενο, αφού οι ξαφνικές και ακραίες αλλαγές στον καιρό ενδέχεται να οδήγησαν τα τζιτζίκια να αλλάξουν το πρόγραμμά τους.

Επιπλέον, ο κατακερματισμός των δασών απειλεί τον πληθυσμό τους με τρανταχτό παράδειγμα το 1954 όταν μία ολόκληρη γενιά αφανίστηκε στο Κονέκτικατ εξαιτίας της αποψίλωσης ώστε να δημιουργηθεί χώρος για γεωργικούς λόγους.

Η επόμενη φορά που δύο γενιές θα εμφανιστούν μαζί θα είναι το 2245, με τους εντομολόγους να διερωτώνται τι κόσμο θα συναντήσουν όταν βγουν στην επιφάνεια της γης.

Photo: Pixabay

Διαβάστε ακόμη

Επιδοτήσεις 1,3 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης

H νευροεπιστήμη πίσω από τις διαπραγματεύσεις

Τι συμβαίνει στο σώμα αν κάνουμε 200 push-ups την ημέρα, για 1 μήνα

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ