Με την κλιματική κρίση να «δείχνει τα δόντια της» με κάθε ευκαιρία, όλος ο κόσμος κινείται, με γοργά ή βραδύτερα βήματα, προς την απεξάρτηση από τον άνθρακα και τα άλλα ορυκτά καύσιμα, ρίχνοντας το βάρος στην ανάπτυξη της πράσινης ενέργειας.
Ωστόσο, το κόστος της απεξάρτησης και τελικά της επίτευξης του net-zero είναι κολοσσιαίο, οδηγώντας, μαζί με άλλους παράγοντες (γεωπολιτική κρίση λόγω Ουκρανίας κλπ) σε σημαντικές καθυστερήσεις.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η στροφή προς τις ΑΠΕ είναι μονόδρομος και υπό αυτό το πρίσμα αποκτά ιδιαίτερη σημασία η εκτίμηση των ειδικών σχετικά με το τι επιφυλάσσει το μέλλον για το ένα βασικό «σκέλος» τους που είναι η αιολική ενέργεια.
Σύμφωνα, λοιπόν με έρευνα του Εθνικού Εργαστηρίου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (NREL) των ΗΠΑ -του κύριου εργαστηρίου που εξετάζει τις ανανεώσιμες πηγές και την αποδοτικότητα τους για το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας- οι ανεμογεννήτριες του μέλλοντος θα είναι ψηλότερες, μεγαλύτερες, αποδοτικότερες, αλλά και πιο φθηνές.
Όπως αναφέρεται σχετικά, χώρες σε όλο τον κόσμο επιχειρούν να αξιοποιήσουν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην προσπάθειά τους να μειώσουν την εξάρτησή τους από τα ορυκτά καύσιμα και τις εκπομπές άνθρακα. Σύμφωνα με την έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΔΟΕ) για το 2021, οι εγκαταστάσεις ανανεώσιμης ενέργειας έφτασαν το 290 Gigawatts το 2021, με την ηλιακή ενέργεια να αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος της επέκτασης, ακολουθούμενη από τις εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας.
Η περαιτέρω κλιμάκωση των ηλιακών εκμεταλλεύσεων όμως μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς καταλαμβάνουν έναν κρίσιμο πόρο, τη γη. Αντίθετα, οι εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας μπορούν να κατασκευαστούν χωρίς να μεταβάλλουν δραστικά τα πρότυπα χρήσης της γης, ενώ πλέον ολοένα και περισσότερα αναπτύσσονται τα υπεράκτια αιολικά πάρκα. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια για να αποφευχθούν τα προβλήματα των υποβρύχιων κατασκευών, προτιμώνται οι πλωτές πλατφόρμες.
Η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τα αιολικά πάρκα είναι μία από τις πηγές με τις χαμηλότερες τιμές σήμερα και με μακροπρόθεσμα συμβόλαια πώλησης. Ενώ οι αιολικές εγκαταστάσεις είναι τεράστιες και μπορούν να αποτελέσουν ζήτημα διαχείρισης αποβλήτων μετά τον κύκλο ζωής τους, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις επαναχρησιμοποίησης των λεπίδων των στροβίλων και οι κατασκευαστές ελπίζουν να τις κάνουν πλήρως ανακυκλώσιμες μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Τι βλέπουν οι ειδικοί
Οι ερευνητές στο NREL συγκέντρωσαν τις απόψεις 140 ειδικών του κλάδου για να μάθουν τις προσδοκίες τους σχετικά με τις εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας το 2035.
Σε σχετικές εργασίες τους, εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι οι τουρμπίνες θα αυξηθούν σε ισχύ και η διάμετρος του στροφέα τους θα επεκταθεί περαιτέρω την επόμενη δεκαετία ώστε να είναι δυνατή η μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας. Για παράδειγμα, υπάρχουν ήδη κατασκευαστές στροβίλων που στοχεύουν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας 15 MW με λεπίδες μήκους 377 ποδιών (115 μέτρων).
Προηγούμενες δημοσιευμένες έρευνες είχαν εκτιμήσει ότι το ύψος του πύργου των ανεμογεννητριών θα έφτανε τα 377 πόδια (115 μέτρα) μέχρι το 2030. Οι ειδικοί έχουν αναθεωρήσει τώρα αυτές τις εκτιμήσεις και μιλούν για 426 πόδια (130 μέτρα) μέχρι το 2035, ενώ για τα υπεράκτια αιολικά ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο στα 495 πόδια (151 μέτρα).
Οι ειδικοί πιστεύουν επίσης ότι τα μεγέθη των αιολικών σταθμών παραγωγής ενέργειας θα αυξηθούν επίσης σε 1.100 MW για σταθερής θεμελίωσης υπεράκτιες εγκαταστάσεις και έως 600 MW για πλωτές. Σημειώνεται ότι το μεγαλύτερο σε λειτουργία σήμερα πλωτό υπεράκτιο πάρκο στον κόσμο, που βρίσκεται στη Σκωτία, έχει ονομαστική ισχύ 50 MW.
Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, προβλέπεται στο μέλλον και μείωση του κόστους παραγωγής της αιολικής ενέργειας κατά 27% για τα χερσαία πάρκα και από 17% έως 35% για τα υπεράκτια.