Πολιτική συμφωνία επιτεύχθηκε μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την αύξηση του αριθμού των δημόσια προσβάσιμων σταθμών ηλεκτρικής επαναφόρτισης και ανεφοδιασμού με υδρογόνο ιδίως σε όλους τους κύριους διαδρόμους και κόμβους μεταφορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρόκειται για συμφωνία-ορόσημο, η οποία θα διευκολύνει τη μετάβαση σε μεταφορές μηδενικών εκπομπών και θα συμβάλει στον στόχο μας για μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55 % έως το 2030.
Ο νέος κανονισμός για την ανάπτυξη υποδομών εναλλακτικών καυσίμων (κανονισμός AFIR) θέτει υποχρεωτικούς αναπτυξιακούς στόχους σε σχέση με τις υποδομές ηλεκτρικής επαναφόρτισης και ανεφοδιασμού με υδρογόνο όσον αφορά τον οδικό τομέα, την από ξηράς παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε θαλάσσιους λιμένες και λιμένες εσωτερικής ναυσιπλοΐας, και την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε σταθμευμένα αεροσκάφη. Με τη διάθεση τουλάχιστον ενός ελάχιστου αριθμού υποδομών επαναφόρτισης και ανεφοδιασμού σε ολόκληρη την ΕΕ, ο κανονισμός θα θέσει τέλος στις ανησυχίες των καταναλωτών σχετικά με τη δυσκολία επαναφόρτισης ή ανεφοδιασμού ενός οχήματος. Ο κανονισμός AFIR ανοίγει επίσης τον δρόμο για μια φιλική προς τον χρήστη εμπειρία επαναφόρτισης και ανεφοδιασμού, με πλήρη διαφάνεια τιμών, κοινούς ελάχιστους τρόπους πληρωμής και συνεκτική πληροφόρηση πελατών σε ολόκληρη την ΕΕ.
Υποδομές για τις οδικές, θαλάσσιες και αεροπορικές μεταφορές
Οι κανόνες του νέου κανονισμού AFIR θα εξασφαλίσουν επαρκείς και φιλικές προς τον χρήστη υποδομές εναλλακτικών καυσίμων για τις οδικές, θαλάσσιες και αεροπορικές μεταφορές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα καταστεί δυνατή η χρήση οδικών οχημάτων μηδενικών εκπομπών, ιδίως ηλεκτρικών και υδρογονοκίνητων ελαφρών και βαρέων επαγγελματικών οχημάτων, καθώς και η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε ελλιμενισμένα πλοία και σταθμευμένα αεροσκάφη. Πιο συγκεκριμένα, οι ακόλουθοι κύριοι στόχοι ανάπτυξης υποδομών θα πρέπει να επιτευχθούν έως το 2025 ή το 2030:
1) Οι υποδομές επαναφόρτισης για αυτοκίνητα και ημιφορτηγά πρέπει να αναπτυχθούν με ρυθμό που αντιστοιχεί στην απορρόφηση των οχημάτων. Για τον σκοπό αυτό, για κάθε ταξινομημένο ηλεκτρικό αυτοκίνητο με συσσωρευτή σε δεδομένο κράτος μέλος, πρέπει να παρέχεται ισχύς εξόδου 1,3 kW από δημόσια προσβάσιμες υποδομές επαναφόρτισης. Επιπλέον, ανά 60 km κατά μήκος του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (ΔΕΔ-Μ), πρέπει να εγκατασταθούν από το 2025 και μετά σταθμοί ταχείας επαναφόρτισης, ισχύος τουλάχιστον 150 kW.
2) Οι σταθμοί επαναφόρτισης που προορίζονται για βαρέα επαγγελματικά οχήματα με ελάχιστη ισχύ εξόδου 350 kW πρέπει να εγκατασταθούν ανά 60 km κατά μήκος του κεντρικού δικτύου ΔΕΔ-Μ και ανά 100 km κατά μήκος του εκτεταμένου δικτύου ΔΕΔ-Μ από το 2025 και μετά, ενώ η πλήρης κάλυψη του δικτύου πρέπει να επιτευχθεί έως το 2030. Επιπλέον, πρέπει να εγκατασταθούν σταθμοί επαναφόρτισης σε ασφαλείς και προστατευμένους χώρους στάθμευσης, για επαναφόρτιση κατά τη διάρκεια της νύχτας, καθώς και σε αστικούς κόμβους για τα οχήματα διανομής.
3) Οι υποδομές ανεφοδιασμού με υδρογόνο που μπορούν να εξυπηρετήσουν τόσο αυτοκίνητα όσο και φορτηγά πρέπει να εγκατασταθούν από το 2030 και μετά σε όλους τους αστικούς κόμβους και ανά 200 km κατά μήκος του κεντρικού δικτύου ΔΕΔ-Μ, διασφαλίζοντας ένα αρκετά πυκνό δίκτυο που θα επιτρέπει στα υδρογονοκίνητα οχήματα να κυκλοφορούν σε ολόκληρη την ΕΕ.
4) Οι θαλάσσιοι λιμένες στους οποίους πραγματοποιούνται τουλάχιστον 50 ελλιμενισμοί μεγάλων επιβατηγών πλοίων, ή 100 ελλιμενισμοί πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, πρέπει να παρέχουν από ξηράς ηλεκτροδότηση για τα εν λόγω πλοία έως το 2030. Έτσι δεν θα μειωθεί μόνο το αποτύπωμα άνθρακα των θαλάσσιων μεταφορών, αλλά θα μειωθεί σημαντικά και η τοπική ατμοσφαιρική ρύπανση στις λιμενικές περιοχές.
5) Οι αερολιμένες πρέπει να παρέχουν ηλεκτρική ενέργεια σε σταθμευμένα αεροσκάφη σε όλα τα σημεία επαφής (πύλες) έως το 2025 και σε όλες τις απομακρυσμένες θέσεις (εξωτερικές θέσεις στάθμευσης) έως το 2030.
6) Οι διαχειριστές σταθμών ηλεκτρικής επαναφόρτισης και ανεφοδιασμού με υδρογόνο πρέπει να διασφαλίζουν πλήρη διαφάνεια τιμών, να προσφέρουν μια κοινή μέθοδο ad hoc πληρωμής, όπως είναι οι χρεωστικές ή οι πιστωτικές κάρτες, και να καθιστούν τα σχετικά δεδομένα, όπως αυτά που αφορούν την τοποθεσία, διαθέσιμα με ηλεκτρονικά μέσα, διασφαλίζοντας έτσι την πλήρη ενημέρωση του πελάτη.
Επόμενα βήματα
Η πολιτική συμφωνία που επιτεύχθηκε αυτή την εβδομάδα πρέπει τώρα να εγκριθεί και επίσημα. Μόλις το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ολοκληρώσουν τη διαδικασία αυτή, οι νέοι κανόνες θα δημοσιευτούν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα τεθούν σε ισχύ μετά από μεταβατική περίοδο 6 μηνών.
Ιστορικό
Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία είναι η μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή στρατηγική που έχει υιοθετήσει η ΕΕ ώστε να καταστεί κλιματικά ουδέτερη έως το 2050. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η ΕΕ πρέπει να μειώσει τις εκπομπές της κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε αυτή την εβδομάδα αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό βήμα για την έγκριση της δέσμης νομοθετικών μέτρων «Fit for 55» της Επιτροπής, με στόχο την υλοποίηση της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Ακολουθεί άλλες πρόσφατες συμφωνίες, η πιο πρόσφατη εκ των οποίων αφορά τα βιώσιμα καύσιμα για τη ναυτιλία.
Διαβάστε ακόμη
Εκλογές στις 21 Μαΐου ανακοίνωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης
Κρίστιαν Ζίβινγκ: O άνθρωπος που ανέλαβε να σώσει τη Deutsche Bank