Η British Steel, μια εταιρεία με διαδρομή 160 χρόνων, ταυτισμένη με τη βρετανική βαριά βιομηχανία, ανακοίνωσε ότι θα επιχειρήσει τη μεγαλύτερη μεταμόρφωση στην ιστορία της, αποκαλύπτοντας μια επενδυτική πρόταση ύψους 1,25 δισ λιρών προκειμένου να εξελιχθεί σε καθαρή, πράσινη και βιώσιμη επιχείρηση.

Μετά από λεπτομερή ανάλυση των τρεχουσών δραστηριοτήτων της, της διαθέσιμης τεχνολογίας και των δύσκολων συνθηκών της αγοράς, η εταιρεία προτείνει να επιταχύνει το πρόγραμμα απαλλαγής από τις εκπομπές άνθρακα.

Συγκεκριμένα η πρόταση περιλαμβάνει το κλείσιμο των ρυπογόνων υψικαμίνων και την εγκατάσταση δύο ηλεκτρικών φούρνων ο πρώτος στην έδρα της στο Scunthorpe και ο δεύτερος στο εργοστάσιο παραγωγής στο Teesside.

Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, οι νέοι φούρνοι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μέχρι τα τέλη του 2025 και να αντικαταστήσουν τις εργασίες σιδήρου και χάλυβα στο Scunthorpe που ευθύνονται για τη συντριπτική πλειονότητα των εκπομπών CO2 της εταιρείας.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η British Steel ανακοίνωσε έναν οδικό χάρτη χαμηλών εκπομπών άνθρακα τον Οκτώβριο του 2021, δεσμευόμενη να επενδύσει σε μια σειρά τεχνολογιών για την παραγωγή «πράσινου» χάλυβα έως το 2050 και να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές CO2 έως το 2030 και το 2035. Ωστόσο, προτείνει τώρα την επιτάχυνση της απαλλαγής από τις εκπομπές με μια νέα λειτουργική δομή ικανή να τις μειώσει κατά περίπου 75%.

 

Σε όλα τα παραπάνω, όμως, υπάρχει και ένας σημαντικός «αστερίσκος», που ακούει στο όνομα «κρατική χρηματοδότηση». Με άλλα λόγια, όπως αναφέρεται στην επίσημη δήλωση η επένδυση των 1,25 δισ. λιρών «θα υπόκειται σε κατάλληλη κρατική στήριξη», για την οποία η εταιρεία βρίσκεται σε συζητήσεις με τη βρετανική κυβέρνηση…

Στο πλαίσιο αυτό, ο επικεφαλής της δήλωσε: «Είμαστε βέβαιοι ότι οι προτάσεις μας θα βοηθήσουν στη διασφάλιση της παραγωγής χάλυβα χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα που απαιτεί το Ηνωμένο Βασίλειο τώρα και για τις επόμενες δεκαετίες. Ωστόσο, χρειαζόμαστε το Ηνωμένο Βασίλειο να υιοθετήσει τις σωστές πολιτικές τώρα για να υποστηρίξει την προσπάθειά μας. Οι κυβερνήσεις στις χώρες όπου δραστηριοποιούνται οι κύριοι ανταγωνιστές μας έχουν υιοθετήσει τέτοιες πολιτικές και όσο περισσότερο περιμένουμε την εφαρμογή τους στο Ηνωμένο Βασίλειο, τόσο μεγαλύτερο αντίκτυπο θα έχει αυτό στην ανταγωνιστικότητά μας και στην ικανότητα της χώρας να εκπληρώσει τους στόχους της για την απαλλαγή από τον άνθρακα».

Το τέλος της υψικαμίνου και οι θέσεις εργασίας

Εάν το σχέδιο της British Steel ευοδωθεί θα μπορούσε να σημαίνει το τέλος της υψικάμινου στο Ηνωμένο Βασίλειο, δηλαδή του μεγαλύτερου συμβόλου της κυριαρχίας της χώρας στην παγκόσμια παραγωγή χάλυβα κυρίως από την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης. Και τούτο καθώς η βρετανική κυβέρνηση έχει ήδη συμφωνήσει πριν λίγους μήνες σε ένα «πακέτο» 500 εκατ. λιρών με την Tata Steel Ltd. που συνεχίζει να λειτουργεί τις μοναδικές, εκτός της British Steel, υψικάμινους της Βρετανίας στο Port Talbot της νότιας Ουαλίας.

Ένα αντίστοιχο «πακέτο» ύψους 500 εκατ.λιρών αναμένει και η διοίκηση της British Steel, καθώς η προσφορά 300 εκατ. λιρών, που κατά πληροφορίες έπεσε στο τραπέζι, κρίθηκε ανεπαρκής.

Τα προβλήματα όμως δεν τελειώνουν εδώ. Δεδομένου ότι οι ηλεκτρικοί φούρνοι δεν είναι τέτοιας έντασης εργασίας, όπως οι υφιστάμενοι λόγω εμπλοκής και εξωτερικών συνεργατών στην παραγωγική διαδικασία, το όλο εγχείρημα συναντά τη σθεναρή αντίδραση των συνδικάτων που υποστηρίζουν ότι θα χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Ίσως για αυτό η διοίκηση της British Steel ανακοίνωσε ότι έχει ξεκινήσει προκαταρκτικές συνομιλίες με τα συνδικάτα και έχει υποσχεθεί να στηρίξει τους εργαζόμενους που επηρεάζονται από τα «πράσινα» σχέδια της.

Από το 1859 μέχρι σήμερα

Η ιστορία της British Steel αποτυπώνει σε ένα μεγάλο βαθμό την πορεία και τις διακυμάνσεις της βρετανικής βαριάς βιομηχανίας. Με αφετηρία το μακρινό 1859 ξεκίνησε σιγά σιγά η δραστηριότητά με τα μέσα της εποχής.

Ακολούθησε η κατασκευή του North Lincoln Ironworks το 1866 και το 1872 ιδρύθηκε η Redbourn Hill Iron and Coal Company με τις 2 υψικαμίνους να ανεγείρονται 3 χρόνια αργότερα.

Η πρόοδος ήταν ραγδαία και το 1890 ξεκίνησε η παραγωγή χάλυβα στο Scunthorpe. Στις επόμενες δεκαετίες η εταιρεία έζησε μια περίοδο απίστευτης ανάπτυξης, με τον χάλυβα της να αποτελεί συστατικό στοιχείο σε έργα υποδομής στο Ηνωμένο Βασίλειο και όχι μόνο.

Από τη δεκαετία του 1960, ο κλάδος θα υποστεί διαρκείς αλλαγές, με διαδοχικές εθνικοποιήσεις, -αρχής γενομένης το 1967 με τον περίφημο «Iron and Steel Act» και την ίδρυση της BSC (British Steel Corporation), που ένωσε υπό τη σκέπη του δημοσίου περίπου το 90% της βρετανικής χαλυβουργίας-, αλλά στη συνέχεια και με διαδοχικές επαναιδιωτικοποιήσεις, ανάλογα με την επικράτηση στη διακυβέρνηση του Εργατικού ή του Συντηρητικού Κόμματος.

Κάπως έτσι από τα τέλη του 1987 ξεκίνησε ένας κύκλος ιδιωτικοποιήσεων με την εταιρεία να αλλάζει διάφορα χέρια.

Τον Οκτώβριο του 1999 έγινε συγχώνευση με την Koninklijke Hoogovens που οδήγησε στη δημιουργία της Corus. Αυτή με τη σειρά της εξαγοράστηκε από την ινδική Tata Steel τον Ιανουάριο του 2007.

 

Το 2016, το family fund Greybull Capital εξαγόρασε την επιχείρηση Long Products της Tata Steel στην Ευρώπη. Αυτή περιελάμβανε μονάδες σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία. Ονομάστηκε British Steel και το 2017 απέκτησε την FN Steel, κατασκευαστή και προμηθευτή συρμάτινων ράβδων και συρμάτων υψηλής ποιότητας.

Το 2020, τα περιουσιακά στοιχεία της British Steel στο Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με την FN Steel, εξαγοράστηκαν από τον κινεζικό όμιλο Jingye, ο οποίος στα τρία χρόνια της παρουσίας του έχει επενδύσει πάνω από 300 εκατ. λίρες.

Τώρα η ιστορική βιομηχανία επιχειρεί να κερδίσει το «πράσινο στοίχημα» που είναι μονόδρομος για την επόμενη μέρα…

Διαβάστε ακόμη

Ελληνικό Μετρό: Εξάρχεια και Ευαγγελισμός κηρύσσουν αντάρτικο στη γραμμή 4

Οικογένεια Κουτρουλιά: Από την «απογείωση» στο νέο σφυρί για εμπορικό κέντρο στη Βάρκιζα (pics)

Ηexicon: Σουηδική εισβολή με ελληνικό μάνατζμεντ στα πλωτά αιολικά πάρκα

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ