© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Προσκόμματα, αλλαγή στρατηγικής, γεωπολιτικές εξελίξεις και ενεργειακή κρίση βάζουν φωτιά στο κυβερνητικό πρόγραμμα των μεγάλων ενεργειακών ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και χειρόφρενο διαρκείας σε εμβληματικά πωλητήρια και προκαλούν καθυστερήσεις ακόμη και σε ολοκληρωμένα επενδυτικά σχέδια.
Η αναβολή της πώλησης της ΔΕΠΑ Εμπορίας που επισημοποιήθηκε τις προηγούμενες ημέρες μέσω της τελευταίας μεταμνημονιακής έκθεσης της Κομισιόν έχει έντονα πολιτικό χρώμα και συνδέεται με τον στρατηγικό ρόλο της εταιρείας σε μια περίοδο που η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας είναι ύψιστης προτεραιότητας. Συνδυάζεται επίσης με τις δικαστικές περιπέτειες στην πολύχρονη αντιπαράθεση με τα ELFE και στο επενδυτικό ρίσκο που προκαλούσε η πώληση της εταιρείας για τους υποψήφιους μνηστήρες, οι οποίοι προέβαλλαν απαιτήσεις αποζημιώσεων σε περίπτωση δικαστικής ήττας.
Στελέχη της αγοράς με γνώση των συζητήσεων για την τύχη της μεγάλης κρατικής εταιρείας αναφέρουν ότι θα αξιοποιηθούν εναλλακτικά σχέδια, αλλά αυτό δεν αποτελεί ζήτημα των επόμενων μηνών. Οσο η κρίση επιμένει, τονίζουν πως ο ρόλος της ΔΕΠΑ ως ενεργειακού συμβούλου της Πολιτείας και ως θεματοφύλακα της ενεργειακής ασφάλειας θα είναι ισχυρός. Επομένως, όποια σενάρια μελετηθούν δεν θα έχουν άμεσο αποτέλεσμα στο μετοχικό στάτους της εταιρείας.
Ωστόσο, στο μπερδεμένο κουβάρι των μεγάλων ιδιωτικοποιήσεων προστίθενται τελευταία άλλα δύο αγκάθια, της ΔΕΠΑ Υποδομών και της ΛΑΡΚΟ για διαφορετικούς λόγους. Η πώληση προ 8 μηνών της ΔΕΠΑ Υποδομών στην ιταλική Italgas συνοδεύτηκε με διθυραμβικά σχόλια, καθώς σφράγισε με τον καλύτερο τρόπο μία ιδιωτικοποίηση με υψηλό τίμημα και μάλιστα με αρκετή διαφορά από το δεύτερο. Οι Ιταλοί επενδυτές προσέφεραν 733 εκατ. ευρώ για να αγοράσουν το 100% της ΔΕΠΑ Υποδομών, στην οποία το Δημόσιο κατέχει το 65% και το 35% τα Ελληνικά Πετρέλαια.
Με το τελικό τίμημα, μάλιστα, να αναπροσαρμόζεται προς τα πάνω, εφόσον ολοκληρωθεί και το τελευταίο μέρος της συμφωνίας που είναι η εξαγορά του 49% της ΕΔΑ ΘΕΣΣ από την Eni. Η ΔΕΠΑ Υποδομών, η εταιρεία που προήλθε από τη διάσπαση της ΔΕΠΑ στο πλαίσιο της εταιρικής αναδιάρθρωσης του ομίλου, ελέγχει τις τρεις θυγατρικές που αναπτύσσουν τα δίκτυα φυσικού αερίου σε όλη την Ελλάδα, την ΕΔΑ Αττικής, τη ΔΕΔΑ και την ΕΔΑ ΘΕΣΣ.
Στο finish, όμως, του διαγωνισμού και λίγο προτού ολοκληρωθεί η οικονομική συναλλαγή, η απόφαση της ΡΑΕ να θέσει δεσμευτικούς όρους στην απόφαση πιστοποίησης των τριών θυγατρικών πάγωσε προσωρινά την ολοκλήρωση της συμφωνίας. Η απαγόρευση της μετοχικής μεταβολής για την επόμενη τριετία, αλλά και θέματα που άπτονται του business plan και του οργανογράμματος, έφεραν σε δύσκολη θέση την Ιtalgas, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες έχει διαμηνύσει με κάθε τρόπο τη δυσφορία της στα κυβερνητικά κλιμάκια. Πολλοί αναρωτιούνται ποια θα είναι η τύχη της πώλησης μετά τις πρόσφατες εξελίξεις, κατά τις οποίες προεξοφλήθηκε η βούληση της Αρχής να μην τροποποιήσει την απόφαση της πιστοποίησης. Τόσο τα ΕΛΠΕ όσο και το ΤΑΙΠΕΔ διαμήνυαν σε όλους τους τόνους τις προηγούμενες ημέρες τον διακαή τους πόθο να ολοκληρωθεί σύντομα η πιστοποίηση, χαρακτηρίζοντας μάλιστα την ιταλική εταιρεία, η οποία δεν κάνει αποδεκτούς τους όρους της ΡΑΕ, ως μια εταιρεία με τεράστια εμπειρία σε ρυθμιστικά θέματα στην Ευρώπη.
Αρμόδια στελέχη της αγοράς δεν αποκλείουν, αν δεν ξεπεραστούν τα εμπόδια, οι Ιταλοί να διεκδικήσουν claims για την επιβολή αντισυμβατικών όρων, ή ακόμη και χαμηλότερο τίμημα, μια και αυτό που προσέφεραν θεωρείται πολύ υψηλό. Πρόκειται για άποψη που όσοι τη στηρίζουν τη συνδέουν και με τις πολιτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο για το αέριο και τα μέτρα για μια πιο γρήγορη ενεργειακή μετάβαση που περιορίζουν τον χρόνο ζωής αντίστοιχων υποδομών.
Αλλες πηγές εκτιμούν ότι η ΡΑΕ θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί και να απαλύνει τους όρους της πιστοποίησης μετά από αίτημα αναθεώρησης της συμφωνίας που εκτιμάται ότι θα καταθέσει η Italgas. Υπάρχουν πιέσεις από όλες τις πλευρές η ιδιωτικοποίηση να ολοκληρωθεί γρήγορα.
Η υπόγεια αποθήκη της Καβάλας και η ΛΑΡΚΟ
Την ίδια στιγμή συνεχίζονται οι καθυστερήσεις για την αξιοποίηση της Υπόγειας Αποθήκης της Καβάλας. Τις προηγούμενες ημέρες εγκρίθηκε από τη ΡΑΕ το ρυθμιστικό πλαίσιο της ΥΑΦΑ, που μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αναδεικνύεται ο στρατηγικός της ρόλος και η σημασία της στον τομέα της αποθήκευσης φυσικού αερίου. Ωστόσο για την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας μπαίνουν ήδη αρκετοί αστερίσκοι από τους υποψήφιους επενδυτές και την αγορά. Στην πρόσφατη διαβούλευση της ΡΑΕ για το έργο, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΔΕΣΦΑ, Energean αλλά και το ΤΑΙΠΕΔ τόνισαν την ανάγκη να υπάρξει μεγαλύτερο ποσοστό κοινωνικοποίησης του κόστους (το εγγυημένο δηλαδή μέρος των απαιτούμενων εσόδων) ώστε να φτάσει το 100% από 50% που προτείνει η Αρχή.
Οι ενστάσεις των υποψήφιων επενδυτών που μένει να αποσαφηνιστεί στην πράξη πλέον εάν θα παραμείνουν ενεργοί στο διαγωνισμό, επεκτείνονται και στο υψηλό κόστος για την αξιοποίηση των αποθηκευτικών χώρων της Ιταλίας, με στόχο να εναρμονιστεί η χώρα μας με τις ευρωπαϊκές οδηγίες που καθιστούν επιβεβλημένη την εξασφάλιση στρατηγικών αποθεμάτων αερίου ως τον ερχόμενο Νοέμβριο. Από τα σχόλια πάντως των εταιρειών προκύπτει ότι ο σχεδιασμός της χώρας για αποθήκευση αερίου στην γειτονική χώρα κρίνεται ασύμφορος καθώς μεταφράζεται σε πρόσθετη επιβάρυνση 3 ευρώ ανά μεγαβατώρα, όταν το αντίστοιχο κόστος για την ΥΑΦΑ Καβάλας, εφόσον υπήρχε η διαθεσιμότητα της υποδομής, υπολογίζεται σε 0,5 ευρώ η μεγαβατώρα.
Η έκθεση της Κομισιόν ανέφερε πρόσφατα ότι το ρυθμιστικό πλαίσιο της ΥΑΦΑ θα ανοίξει τον δρόμο για την υποβολή των δεσμευτικών προσφορών τέλη Ιουλίου με στόχο να ανακηρυχθεί ο ανάδοχος μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, χρονοδιάγραμμα που υπό τις παρούσες συνθήκες είναι πολύ δύσκολο να τηρηθεί.
Σε δισεπίλυτο γρίφο εξελίσσεται αντίστοιχα η πώληση της ΛΑΡΚΟ, η οποία συμπληρώνει περισσότερα από δύο χρόνια προετοιμασίας χωρίς ορατή διέξοδο από το διαχρονικό τούνελ στο οποίο έχει περιέλθει. Οι προθεσμίες για την υποβολή δεσμευτικών προσφορών φεύγουν άπρακτες, οι ενδιαφερόμενοι εμφανίζονται αδιάφοροι και η πίεση της κυβέρνησης να βρεθεί λύση με τους εργαζομένους και τους εν δυνάμει επενδυτές μεγαλώνει.
Στις 17 Ιουνίου θα εκδικαστεί η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων των σωματείων της ΛΑΡΚΟ κατά της διαδικασίας των ομαδικών απολύσεων 1.060 εργαζομένων της μεταλλουργίας, οι οποίοι με προσωρινή διαταγή έχουν κερδίσει την παραμονή τους στην εταιρεία.
Αναμένεται η έκβαση ενός β’ κύκλου διαπραγμάτευσης μεταξύ του ειδικού διαχειριστή της ΛΑΡΚΟ και των σωματείων για την επίλυση των εργασιακών θεμάτων (όροι αποζημίωσης, επαναπρόσληψη). Η προθεσμία για την κατάθεση δεσμευτικών προσφορών στους δύο παράλληλους διαγωνισμούς πώλησης της ΛΑΡΚΟ, από το ΤΑΙΠΕΔ και τον Ειδικό Διαχειριστή, ήταν προγραμματισμένη για τις 5 Μαΐου, αλλά σιωπηρά έχει πάρει παράταση έναν μήνα και είναι αβέβαιο αν θα τηρηθεί και αυτή. Στη διεκδίκηση της ΛΑΡΚΟ εμφανίζεται να έχει απομείνει μόνο η κοινοπραξία ΓΕΚ – AD Holdings.
Διαβάστε ακόμη:
Χέρμπερτ Ντις (VW Group): Στην Ελλάδα το project της Volkswagen για αυτοκίνητα χωρίς οδηγό