Μόνο με θάλαμο αερίων μπορεί κανείς να συγκρίνει την ατμόσφαιρα στο Δελχί της Ινδίας, καθώς η ατμοσφαιρική ρύπανση σπάει ρεκόρ, με τα νοσοκομεία να γεμίζουν ασφυκτικά από πολίτες με αναπνευστικά προβλήματα.
Ο αέρας-δηλητήριο «πνίγει» τους κατοίκους της πρωτεύουσας, αλλά και άλλων πόλεων, με τα επίπεδα μόλυνσης να ξεπερνούν πολλές φορές το τελευταίο διάστημα τα όρια που έχει θέσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και τον δείκτη ποιότητας αέρα (AQI) να ισοδυναμεί με το κάπνισμα 25-30 τσιγάρων ημερησίως.
Μόλις πριν λίγες ημέρες, ο δείκτης είχε ξεπεράσει το ανώτατο όριο του 491 – με κλίμακα το 500 -, ωθώντας την κυβέρνηση να δώσει εντολή για περιορισμό της κυκλοφορίας οχημάτων και της βιομηχανικής δραστηριότητας, καθώς και τη διεξαγωγή μαθημάτων διαδικτυακά.
Η σιωπηλή απειλή βρίσκεται πίσω από 464 θανάτους παιδιών κάτω των πέντε ετών καθημερινά στην Ινδία σύμφωνα με την τελευταία έκθεση «State of Global Air (SoGA) 2024» του αμερικανικού ερευνητικού οργανισμού Health Effects Institute (HEI), ενώ κατά μέσο όρο περίπου 2 εκατ. άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους ετησίως στη χώρα εξαιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η οποία έχει αυξηθεί κατά 60% από το 1990. Συνολικά σε παγκόσμιο επίπεδο ο ΗΕΙ αποδίδει στην ατμοσφαιρική ρύπανση 8 εκατ. θανάτους, κατατάσσοντας στη δεύτερη θέση τον τοξικό αέρα μετά την υψηλή αρτηριακή πίεση.
Ο κύριος ένοχος είναι τα αιωρούμενα σωματίδια PM 2,5 διαμέτρου μικρότερης από 2,5 μικρόμετρα, τα οποία ευθύνονται για πάνω από το 90% των θανάτων που συνδέονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση παγκοσμίως και εισχωρούν τον οργανισμό προκαλώντας σοβαρές παθήσεις, μεταξύ άλλων, σε πνεύμονα και καρδιά.
Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, Παλάβι Ραντ, η οποία κατάγεται από τη Γκαουχάτι – τη μεγαλύτερη πόλη στη Ινδική πολιτεία του Άσαμ που χαρακτηρίστηκε η δεύτερη πιο μολυσμένη πόλη στον κόσμο από την ελβετική εταιρία IQAir με μέση συγκέντρωση σωματιδίων που ξεπερνά κατά 20 φορές το επιτρεπόμενο όριο του ΠΟΥ – «πολύ μεγάλο βάρος επωμίζονται τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι και οι πολίτες σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος».
Η Παλάβι αποκαλύπτει ότι η αιθαλομίχλη οδήγησε το 2021 σε θανάτους από καρδιακές παθήσεις σε ποσοστό 40%, σε καρκίνο του πνεύμονα σε ποσοστό 33%, σε διαβήτη τύπου 2 σε ποσοστό 20%. ενώ το 41% των θανάτων από εγκεφαλικά επεισόδια και το 70% των θανάτων από ΧΑΠ καταγράφηκαν την ίδια χρονιά.
Όχι μόνο ατμοσφαιρική ρύπανση
Στις ήδη κακές περιβαλλοντικές συνθήκες, έρχεται να προστεθούν δύο ακόμα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες καθημερινά: Η έλλειψη καθαρού πόσιμου νερού και η διαχείριση των αποβλήτων.
Το επίπεδο μόλυνσης στις υδάτινες οδούς της Ινδίας είναι απαγορευτικό, με περίπου το 70% να κρίνεται ακατάλληλο για κατανάλωση. Πρόσφατα, μάλιστα, ο ποταμός Γιαμούνα ο οποίος διασχίζει πολλές πόλεις κατά τη διαδρομή του καλύπτοντας απόσταση μήκους 1.376 χλμ. καλύπτοντας σχεδόν το 70% των αναγκών υδροδότησης του Δελχί, είχε καλυφθεί από τοξικό λευκό αφρό ορατό από το διάστημα. Η παράνομη απόρριψη ακατέργαστων λυμάτων και απορριμμάτων θεωρείται η βασική αιτία της σοβαρής μόλυνσης, ενώ η έλλειψη μέτρων και το ανεπαρκές σύστημα διαχείρισης αποβλήτων επιδεινώνουν την κατάσταση. Σύμφωνα, δε, με έρευνες περίπου 40 εκατ. λίτρα λυμάτων καταλήγουν σε ποτάμια και θάλασσες καθημερινά, ενώ το Κεντρικό Συμβούλιο Ελέγχου της Ρύπανσης εκτιμά ότι στην Ινδία παράγονται 72,4 δισ. λίτρα λυμάτων την ημέρα σε όλες τις επαρχίες.
Συγκεκριμένα για τα απόβλητα, στη χώρα με πληθυσμό περίπου 1,4 δισ. πολίτες, παράγονται 277 εκατ. τόνοι αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ) κάθε χρόνο. Εκτιμάται, δε, ότι έως το 2030 θα αγγίξουν τους 387,8 εκατ. τόνους και είναι πιθανό να υπερδιπλασιαστούν μέχρι το 2050. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, η ταχεία αστικοποίηση της Ινδίας καθιστά τη διαχείριση των αποβλήτων εξαιρετικά δύσκολη, με ελάχιστο ποσοστό αυτών να ανακυκλώνεται ή να κομποστοποιείται.
Γιατί η δημόσια υγεία δεν αποτελεί προτεραιότητα;
Σε μία προσπάθεια να περιοριστεί η ρύπανση, οι τοπικές αρχές του Δελχί ζήτησαν την περασμένη εβδομάδα από την κεντρική κυβέρνηση να επιτραπεί η «σπορά νεφών» ώστε να προκληθεί τεχνητή βροχή και να καταπολεμηθεί η τοξική αιθαλομίχλη.
Παρότι προς το παρόν δεν έχει συγκληθεί συνάντηση σχετικά με το ενδεχόμενο εφαρμογής του μέτρου αυτού, οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι πρόχειρες λύσεις δε μπορούν να σώσουν την Ινδία από τον εφιάλτη της αιθαλομίχλης.
Όπως αναφέρει η τοπική Deccan Herald κάθε Σεπτέμβριο η κυβέρνηση του Δελχί ανακοινώνει σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης με χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, ρίψη νερού στους δρόμους, τεχνητή βροχή και πύργους που φιλτράρουν τον αέρα, όμως, ένα μήνα αργότερα μόλις ολοκληρωθεί η εποχή των μουσώνων, το Δελχί ξυπνά ξανά μέσα στο πυκνό νέφος. Ανάμεσα στις επίσημες πηγές ρύπανσης οι εκπομπές των οχημάτων, η βιομηχανική δραστηριότητα, η καύση απορριμμάτων, η βιομάζα για παρασκευή γευμάτων και θέρμανση, ωστόσο οι ντόπιοι επιμένουν ότι η βασική αιτία είναι η καύση καλαμιών στα αγροκτήματα όταν οι αγρότες ετοιμάζουν τα χωράφια τους για τη σπορά. Επιχείρημα των γεωργών είναι η αδυναμία αγοράς ειδικών μηχανημάτων για την κοπή τους και τη στιγμή που απουσιάζει μία σταθερή στρατηγική από τις αρμόδιες αρχές με εναλλακτικές λύσεις, τότε δύσκολα θα βρεθεί λύση στο ζήτημα.
Την ίδια στιγμή, το India Today καταγγέλλει την κυβέρνηση για αδιαφορία τονίζοντας ότι η δημόσια υγεία δεν αποτελεί προτεραιότητα, παρότι το πρόβλημα της αιθαλομίχλης κυριαρχεί από τα τέλη του 1990.
Σύμφωνα με την ινδική εφημερίδα η έλλειψη δημόσιας συζήτησης, αλλά και η πεποίθηση των πολιτών ότι το κράτος δε θα συμβάλλει ώστε να επιλυθούν τα ζητήματα που τους απασχολούν, οδηγούν στην αδράνεια. Ως αποτέλεσμα, κάθε χρόνο οι πόλεις πνίγονται στην τοξική αιθαλομίχλη κι ο κόσμος πεθαίνει.
Ο TT Σρικουμέρα, πολιτικός οικονομολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αγγλικών και Ξένων Γλωσσών (EFLU) στο Χιντεραμπάντ, μιλώντας στο India Today παρατηρεί ότι ο ακτιβισμός των πολιτών που κάποτε οδηγούσε σε κύματα ευαισθητοποίησης, έχει πλέον εξαφανιστεί. Σύμφωνα με τον καθηγητή, μάλιστα, την τελευταία δεκαετία καταγράφεται μείωση των δράσεων για την περιβαλλοντική υγεία, κάνοντας λόγο για «σποραδικά ξεσπάσματα, τα οποία δεν εξελίσσονται σε δυναμικές δράσεις με διάρκεια».
Ακόμα πιο θλιβερό είναι το συμπέρασμα του συγγραφέα και πολιτικού θεωρητικού, Ατζάι Γκουνταβάρθι, σχετικά με την απουσία κοινής αστικής λογικής που οδηγεί σε έλλειψη αιτημάτων.
«Δεν υπάρχει απολύτως καμία έννοια του πολίτη», τονίζει ο ειδικός και προσθέτει ότι «η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται ούτε φιλοδοξεί για μια ποιοτική ζωή. Εξακολουθεί να είναι κολλημένη στην ηθική της επιβίωσης, ικανοποιημένη με το ελάχιστο δυνατό για να συνεχίσει».
Photo: Getty Images
Διαβάστε ακόμη:
Bitdefender Antispam Lab: 3 στα 4 μηνύματα spam για την Black Friday είναι απάτες
Τι φέρνει η απόφαση ESM/EFSF για το ελληνικό χρέος
Εξωδικαστικός: Πώς να τακτοποιήσετε οφειλές και να αποκτήσετε φορολογική ενημερότητα
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα