Με την Ελλάδα να βρίσκεται και πάλι σε προεκλογική περίοδο έπειτα από μόλις οκτώ μήνες ο δημοσιογράφος Γιάννης Παλαιολόγος, με άρθρο του στην Wall Street Journal θέτει ορισμένα ερωτήματα για τον Αλέξη Τσίπρα σε περίπτωση που εκλεγεί και πάλι στις επικείμενες εκλογές.
Αρχικά αναρωτιέται αν ο κ. Τσίπρας θα φροντίσει αυτή τη φορά να δώσει ορισμένες εξηγήσεις για το πώς θα κυβερνήσει αν επανεκλεγεί και γιατί έβαλε την χώρα σε μια τόσο μεγάλη περιπέτεια, οκτώ μήνες τώρα, για να φτάσει τελικά στο σημείο που βρίσκεται σήμερα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του ζητάνε εκλογές ως το αποκορύφωμα της δημοκρατικής ευθύνης. Στην αφήγησή του, πάλεψε πολύ και σκληρά, αν και ήταν σε μειονεκτικότερη θέση έναντι των πιστωτών του, να φέρει στους Έλληνες πολίτες μια συμφωνία κοντά σε ό,τι τους είχε υποσχεθεί όταν εξελέγη τον Ιανουάριο. Αλλά στο τέλος αποδέχθηκε μια συμφωνία που απείχε κατά πολύ από αυτή που υποσχόταν όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος. Μάλιστα, δεν χάνει ευκαιρία να εκφράσει την πεποίθησή του ότι η συμφωνία δεν είναι βιώσιμη και ότι θα πλήξει την ελληνική οικονομία.
Αλλά αυτό ήταν και το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει ο κ. Τσίπρας, σχολιάζει ο αρθρογράφος. Έπρεπε να κρατήσει τη χώρα εντός Ευρωζώνης, αφού αυτή ήταν μια ακόμα προεκλογική του υπόσχεση. Και τώρα, δεδομένου ότι η εκλογική εντολή του Ιανουαρίου να απορρίψει την διάσωση δεν είναι πλέον σχετική, και υπό το πρίσμα της μαζικής εξόδου των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας κάνει το δημοκρατικό του καθήκον απευθύνοντας για άλλη μία φορά έκκληση στους ψηφοφόρους να επικυρώσουν ή να απορρίψουν την αλλαγή της πορείας.
Σε αυτή την περίπτωση, οι κουρασμένοι Έλληνες θα μπορούσαν να θέσουν πολλές ερωτήσεις στον Αλέξη Τσίπρα, επισημαίνει ο Γιάννης Παλαιολόγος. Πρώτον, εάν η στροφή του Τσίπρα ήταν να τεθεί ενώπιον του λαού μετά από τη συμφωνία που επετεύχθη με τους πιστωτές, θα πρέπει κανείς να ρωτήσει γιατί έπρεπε να διεξάγει το δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου, μόνο και μόνο για να το αγνοήσει μετά. Αυτό δεν είναι ένα μικρό θέμα: Το δημοψήφισμα ενεργοποίησε τα capital controls που θα συνεχίσουν να επηρεάζουν τους Έλληνες για τους επόμενους μήνες, και βύθισε την οικονομία σε ύφεση.
Και τώρα, έχοντας αποφασίσει ότι χρειάζεται να πάει εκ νέου σε εκλογές, γιατί ο κ. Τσίπρας βιάζεται τόσο, διερωτάται ο αρθρογράφος. Άλλωστε τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν δεσμευτεί να υποστηρίξουν την κυβέρνηση σε όλα τα μέτρα που σχετίζονται με την εφαρμογή της συμφωνίας, επομένως ο Τσίπρας δεν θα ήταν ανίκανος να κυβερνήσει.
Κατά τον ίδιο όμως τα πραγματικά ερωτήματα αφορούν την ημέρα μετά τις 20 Σεπτεμβρίου, όταν ο Αλέξης Τσίπρας ναι μεν ανακηρυχθεί νικητής των εκλογών αλλά χωρίς αυτοδυναμία, τότε με ποιον θα σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού, αναρωτιέται και πάλι ο αρθρογράφος. Η προτίμηση του Τσίπρα είναι οι ΑΝΕΛ, εάν κατορθώσουν να μπουν στη Βουλή, αλλά μια τέτοια συνεργασία θα αποτελούσαν άσχημα νέα για τη χώρα, σχολιάζει. Ό,τι λάθη και αν έγιναν στο σχεδιασμό των τριών συμφωνιών διάσωσης, η Ελλάδα έχει υποφέρει πολύ από την απροθυμία να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Ο κ. Τσίπρας, αυτό που πρέπει να κάνει σε κάθε περίπτωση αν εκλεγεί και πάλι πρωθυπουργός είναι να συμπεριφερθεί σαν να πιστεύει στο πρόγραμμα διάσωσης και αν εφαρμόσει πιστά τη συμφωνία, καταλήγει το δημοσίευμα τονίζοντας πως αν τελικά δεν καταφέρει να επωμιστεί την ευθύνη της εφαρμογής, θα πρέπει να κάνει στην άκρη και να πάρει κάποιος άλλος τη θέση του που να μπορεί.