Επίθεση στη ΝΔ και τον Κυριάκος Μητσοτάκη εξαπέλυσε από το βήμα της Ολομέλειας της Βουλής ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ο κ.Τσίπρας υποστήριξε ότι η κυβέρνησή του δεν έχει τα χαρακτηριστικά της «κουρελούς» και πρόσθεσε ότι δεν σχεδιάζει «δεξιές παρενθέσεις». Αφού περιέγραψε τους βασικούς άξονες της κυβερνητικής πρότασης για τη συνταγματική αναθεώρηση κάλεσε τη ΝΔ να απαντήσει αν προτίθεται να στηρίξει την επανεκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

«Το Σύνταγμα αποτελεί το κεντρικό κείμενο – το πυρηνικό νομοθέτημα που κατοχυρώνει την λαϊκή κυριαρχία και τον κοινοβουλευτισμό. Το Κράτος Δικαίου και Κοινωνική Αλληλεγγύη. Η αναθεώρησή του επομένως αποτελεί κορυφαία θεσμική διαδικασία της κοινοβουλευτικής διαδικασίας» είπε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ξεκινώντας την ομιλία του στη Βουλή.

«Από την πρώτη στιγμή την αντιμετωπίσαμε ως τέτοια. Η πρόθεσή μας δεν ήταν τελευταίας στιγμής αλλά ευθαρσώς διατυπωμένη από την πρώτη στιγμή στις προγραμματικές δηλώσεις. Ξεκινήσαμε την διαδικασία με πλατύ διάλογο και δεν την περιορίσαμε στο κοινοβούλιο αλλά την ανοίξαμε στην κοινωνία, τους συλλογικούς φορείς και τα κινήματα. Δεν την αφήσαμε στην αρμοδιότητα των συνταγματολόγων» συνέχισε ο κ. Τσίπρας.

Κατά την άποψη του πρωθυπουργού οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πάνω από όλα επιχείρησαν να μην περιορίσουν «την διαδικασία σε διαδικασία που αφορά αποκλειστικά το πολιτικό προσωπικό. Γι αυτό η πρότασή μας δεν αποτυπώνει απλώς μια διαθεση διευθέτησης τεχνικών ζητημάτων. Αντίθετα αντανακλά την βούληση για αλλαγές που ικανοποιούν πλειοψηφικά αιτήματα».

«Οι τεχνολογίες πειθάρχησης των κανόνων δημοκρατίας συνεχώς εξελίσσονται στην εποχή παγκοσμιοποίησης. Γι αυτό η πρότασή μας εκκινεί από την ανάγκη ενίσχυσης του κοινοβουλίου απέναντι στις εξουσίες που είναι πολλές και δεν ανάγωνται στην λαϊκή. Ανεξάρτητες αρχές διεθνείς οίκοι αξιολόγησης κλπ» συνέχισε ο κ.Τσίπρας και συμπλήρωσε ότι «η ενίσχυση του κοινοβουλίου και εκλεγμένης κυβέρνησης που αποτελεί πρώτο άξονα επιτυγχάνεται με συνδυασμό αλλαγών που δημιουγούν όρους εμπέδωσης πολιτικής σταθερότητας και σταθερούς τετραετείς κύκλους».

Σύντομα λοιπόν επαναλαμβάνω τις προτάσεις που αφορούν:

1ος άξονας:

· Την κατοχύρωση της εποικοδομητικής ψήφου δυσπιστίας, τον θεσμό δηλαδή που επιβάλλει την ταυτόχρονη υπερψήφιση νέου πρωθυπουργού, ως προϋπόθεση για να γίνεται δεκτή πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης

· Την αποσύνδεση της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την διάλυση της Βουλής, ώστε να μην επηρεάζεται ο κοινοβουλευτικός κύκλος από την αδυναμία επίτευξης συναινέσεων μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων.

· Την άμεση εκλογή του Πρόεδρου της Δημοκρατίας από το λαό εφόσον έχουν αποβεί άκαρπες οι προσπάθειες για εξασφάλιση 180 ψήφων σε επτά διαδοχικές ψηφοφορίες.

Και εκτιμώ ότι η πρόταση αυτή είναι σοφή καθώς στην πραγματικότητα αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για επίτευξη συναινέσεων για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας σε αντίθεση με την πρόταση της ΝΔ που θέλει να μετατρέψει την προεδρική εκλογή σε διορισμό από την κυβερνητική πλειοψηφία με την πρόταση για εκλογή με απλή πλειοψηφία 151 Βουλευτών. Με αυτό τον τρόπο (σ.σ. της ΝΔ) η Προεδρική εκλογή μετατρέπεται σε διορισμό από την εκάστοτε κυβέρνηση.

· Την υποχρέωση ο Πρωθυπουργός της χώρας να είναι εκλεγμένος βουλευτής ώστε να μην παραδίδονται τα κλειδιά της χώρας ερήμην του λαού σε κανέναν τεχνοκράτη πρωθυπουργό, όσο σημαντικός τεχνοκράτης κι αν είναι. Διότι τώρα έχουμε την εμπειρία της κρίσης και ξέρουμε ότι οι πρωθυπουργοί της χώρας οφείλουν να λογοδοτούν στον ελληνικό λαό.

· Και τέλος την καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος που λειτουργεί εξισορροπητικά στην ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας και την ίδια στιγμή ενεργοποιεί και ισχυροποιεί τον νομοθετικό και ελεγκτικό ρόλο του Κοινοβουλίου που από κομπάρσος μετατρέπεται σε πραγματικό πρωταγωνιστή της πολιτικής ζωής.

Δείτε live από τη Βουλή:

Ο δεύτερος άξονας της πρότασης μας όπως καλά γνωρίζετε αφορά την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής.

Πρόκειται για προτάσεις που έρχονται να απαντήσουν στην δυσπιστία των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα. Έρχονται να καταπολεμήσουν στον πυρήνα της την κρίση αντιπροσώπευσης η οποία σχετίζεται με την βαθιά διαδεδομένη πεποίθηση ότι το πολιτικό προσωπικό αποτελεί στην πραγματικότητα μια κάστα η οποία ενδιαφέρεται κυρίως για την αναπαραγωγή των προνομίων της και όχι για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος. Στο πλαίσιο αυτό προτείνουμε:

· Πρώτον την τροποποίηση του κατάπτυστου άρθρου 86 του Συντάγματος. Ενός άρθρου που συμβολίζει ακριβώς την μετατροπή του πολιτικού προσωπικού σε κάστα που θεωρούσε και θεωρεί ότι η εξουσία της ανήκει. Είναι η αντίληψη περι νόμιμης ιδιοκτησίας της εξουσίας Σε μια κάστα που θεωρούσε και θεωρεί ότι δικαιούται ειδικά προνόμια και ειδική ποινική μεταχείριση σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους πολίτες. Γιατί η σύντομη παραγραφή για τα αδικήματα των Υπουργών που προβλέπει σήμερα το άρθρο 86 δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας μηχανισμός νόμιμης συγκάλυψης και συστημικού κουκουλώματος της εκτεταμένης πολιτικής διαφθοράς που ευδοκιμούσε στη χώρα την περίοδο της απόλυτης κυριαρχίας του παλιού πολιτικού συστήματος. Και για να μπει ένα τέλος σε αυτή τη συνθήκη έπρεπε να υπάρξει η μεγάλη πολιτική ανατροπή του 2015. Χωρίς αυτή είμαι βέβαιος ότι το παλιό καθεστώς θα έβρισκε ένα τρόπο να αποφύγει την αναθεώρηση του 86 παρά τις όψιμες διακηρύξεις τόσο της ΝΔ όσο και του ΚΙΝΑΛ που το ψήφισαν από κοινού στην αναθεώρηση του 2001.

· Δεύτερον, τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας μόνο σε αδικήματα που αφορούν την άσκηση των καθηκόντων του βουλευτή. Να πάμε σε διαφορετική διαδικασία ώστε να μην ζητείται κάθε φορά η άρση της ασυλίας αλλά μόνο για τις περιπτώσεις άσκησης καθηκόντων βουλευτών

· Τρίτον την κατοχύρωση περιορισμένων κοινοβουλευτικών θητειών για κάθε βουλευτή ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία πελατειακών δικτύων και συστημάτων που μετατρέπουν τον βουλευτή σε έμπορο εξυπηρετήσεων και τους εκλογείς σε πελάτες. Για να σταματήσει η σπέκουλα στην κοινή γνώμη ότι το αξίωμα είναι επάγγελμα.

Για τα δημοψηφίσματα

Ο τρίτος άξονας της πρότασης μας αφορά την ενίσχυση της δημοκρατίας και της εμπλοκής του λαού στη λήψη των αποφάσεων.

Αυτή η πρόταση έρχεται ως δικαίωση ενός μαζικού λαϊκού αιτήματος, ιδιαίτερα τη περίοδο των λαϊκών κινητοποιήσεων ενάντια στη λιτότητα το 2011-2012, για περισσότερη και βαθύτερη δημοκρατία, για συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων.

Προτείνουμε λοιπόν την καθιέρωση λαϊκού δημοψηφίσματος, αλλά και λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία.

Ενώ ταυτόχρονα θεσπίζουμε την υποχρέωση να κυρώνεται με δημοψήφισμα κάθε διεθνής συνθήκη η οποία παραχωρεί κυριαρχικές αρμοδιότητες της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς.

Και είναι ακριβώς σε αυτό το σημείο που η άρνηση της Νέας Δημοκρατίας αναδεικνύει βαθιά διαφωνία. Μια αντίληψη σύμφωνα με την οποία η δουλειά του λαού είναι απλώς και μόνο να δίνει τη συγκατάθεση του κάθε 4 χρόνια ώστε να παίρνουν τις σοφές τους αποφάσεις

Προφανώς γιατί η αδαής πλειοψηφία, όπως κάποιοι την αποκαλούν, δεν γνωρίζει τα βαθιά μυστικά που γνωρίζουν οι πολιτικές μεγαλοφυΐες, παρά το γεγονός ότι αυτές οι μεγαλοφυΐες ήταν που οδήγησαν την χώρα στη χρεοκοπία και την καταστροφή.

Οι σχέσεις κράτους – εκκλησίας

Ο τέταρτος άξονας αφορά τον εξορθολογισμό των σχέσεων εκκλησίας και κράτους με την ρητή κατοχύρωση στο άρθρο 3 της αρχής της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους αλλά και του υποχρεωτικού πολιτικού όρκου στις πολιτειακές και διοικητικές υποθέσεις.

Και εδώ νομίζω ότι γίνεται ένα σημαντικό βήμα -με απόλυτο σεβασμό βεβαίως στις θρησκευτικές πεποιθήσεις των πολιτών- ένα βήμα στην κατεύθυνση της κατοχύρωσης της κοσμικότητας του Κράτους που αποτελεί τον θεμέλιο λίθο ενός οποιουδήποτε φιλελεύθερου συντάγματος.

Και μου κάνει εντύπωση που ο κ. Μητσοτάκης που παριστάνει τον γκουρού του φιλελευθερισμού δεν συναινεί σε μια τέτοια αυτονόητη πρωτοβουλία.

Αλλά φαίνεται ότι η μετατόπιση του προς την άκρα δεξιά τον οδηγεί να ξεχνάει τις ιδεολογικές του καταβολές, ακόμη και τις ίδιες του τις αρχές. Διότι τελικά ο κ. Μητσοτάκης είναι φιλελεύθερος μόνο όταν αυτό συνεπάγεται τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και την υποστήριξη των ελίτ και όχι όταν καλείται να τοποθετηθεί σε στοιχειώδη ζητήματα για τη συγκρότηση μιας σύγχρονης φιλελεύθερης κοινωνίας, όπως η αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας και της ανεξιθρησκίας .

Η προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων

Και είναι με αυτό το σχόλιο που περνάω στον πέμπτο και τελευταίο άξονα της πρότασης μας.

Την ενίσχυση της προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων και των κοινών αγαθών που υπό τις σημερινές συνθήκες κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού απειλούνται διαρκώς.

Από την πρώτη στιγμή σε αυτή τη συζήτηση σεβαστήκαμε απόλυτα το κύρος και την κεντρική σημασία αυτής της κορυφαίας θεσμικής διαδικασίας.

Το λέω με λύπη. Δεν μπορώ να πω το ίδιο για στάση ΝΔ. Δεν θέλησε να ακολουθήσει αυτό το δρόμο.

Στην αρχή θέλησε να σαμποτάρει το διάλογο. Ακολούθως διάλεξε όχι το δρόμο σοβαρότητας και της υπευθυνότητας αλλά επέλεξε να παίξει παιχνίδια αντιθεσμικά, παιχνίδια συναλλαγής.

Να μετατρέψει την συνταγματική αναθεώρηση σε παρτίδα πόκερ.

Να μην σεβαστεί καν την συνταγματική επιταγή που επιβάλλει την επιδίωξη ευρείων συναινέσεων για την συνταγματική αναθεώρηση.

«Η ΝΔ επαιξε με απειλές»

Έπαιξε με απειλές και εκβιασμούς:

Στην αρχή μας έλεγε αν δεν δεχτείτε το σύνολο των προτάσεων μας αποχωρούμε. Πρωτοφανές στα πολιτικά χρονικά.

Κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή βεβαίως υποχώρησε από αυτή την στάση γιατί όλοι κατάλαβαν ότι αν επειμένατε στην μη αναθεώρηση τότε το επιχείρημα ότι αυτό θα το κάνατε μόνο και μόνο για να εμποδίσετε την διαδικασία που θα ανεθεωρούσε και το 86 και άρα θα δημιουργούσε μεγάλο πρόβλημα τότε αλλάξατε θέση. Συμμετείχατε όμως συνεχίζετε να παίζετε αποκρουστικό παιχνίδι σε σχέση με τον ΠτΔ.

Θυμάστε την χαριτωμένη συζήτηση με αρχηγό της ΝΔ που μου θυμίζει ένα συμπαθή ποδοσφαιρικό παράγοντα. Το είπα αυτό γιατί η στάση του Μητσοτάκη και της ΝΔ είναι αλλοπρόσαλλη.

Μια έλεγε ότι συμφωνεί. Μετά ότι διαφωνούσε. Μετά άλλαζε γνώμη και συμφωνούσε λίγο και μετά διαφωνούσε πολύ.

Και όταν τον ρώτησα τελικά ποια είναι η πρόταση του απάντησε ότι θα το σκεφτεί.

Και σήμερα μετά από πολύ σκέψη συνεχίζει τα παιχνίδια.

Λέτε θα ψηφίσει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία διαφωνείτε και προσθέτετε ότι η πρόταση αυτή με την οποία διαφωνείτε αλλά ψηφίζετε δεν θα σας δεσμεύει

Και άμα γίνετε -τρομάρα σας- Πρωθυπουργός, θα κάνετε ότι θέλετε, γράφοντας στα παλιά σας τα παπούτσια συναινέσεις, συνταγματικά έθιμα, αποφάσεις δικαστηρίων.

(Σημειώνεται ότι στο σημείο αυτό υπήρξαν αντιδράσεις από την πτέρυγα της ΝΔ)

Σας ενοχλεί όταν ο πολιτικός λόγος γίνεται διεισδυτικός. Μιλάτε για κυβέρνηση κουρελού αλλά είστε αντιπολίτευση χωρίς έρμα

Αν είστε τόσο σίγουρος ότι θα κερδίσετε τις εκλογές γιατί δεν ψηφίζει όλα τα άρθρα για να έχετε λυμένα τα χέρια σας;

Αν η θεσμική του προσέγγιση και όχι κάποια άλλη σκοπιμότητα είναι που τον καθοδηγεί στην άποψη και θέση ότι η πρώτη αναθεωρητική Βουλή δε δεσμεύει τίποτα και η δεύτερη τα καθορίζει όλα.

Και αν ταυτόχρονα έχει την απόλυτη σιγουριά της εκλογής του, γιατί εστιάζει να ψηφίσει μόνο ένα άρθρο εις το οποίο διαφωνεί ως προς τη κατεύθυνση και τα ψηφίζει όλα, ώστε να σίγουρος γαρ ότι θα εκλεγεί, να τα αλλάξει όλα καθ’ όπως επιθυμεί.

Άρα δεν είναι η σιγουριά του που τον οδηγεί. Ουτε η θεσμική προσήλωση σε μια θέση που όψιμα ανακάλυψε. Συνταγματικές αλλαγές είχαν γίνει πολλές αλλά ποτέ δεν είχε προταθεί η αλλαγή.

Το 1985 όταν έγινε η συνταγματική μεταρρύθμιση γι αυτό το ζήτημα – το άρ 32 και αρμοδιότητες ΠτΔ – υπήρξε η βουληση της τότε κυβέρνησης να μειώσει τις αρμοδιότητες. Ψηφίστηκε και διαφώνησε η ΝΔ με αρηχγό τότε τον Κ. Μητσοτάκη. Ουδέποτε βγήκε να πει να τον ψηφίσουν οι πολίτες για να αλλάξει την κατεύθυνση της ρύθμισης.

Αυτό που κρύβετε είναι η πολιτική σκοπιμότητα.

Και θα σας πω αμέσως ποια είναι.

Γιατί εδώ κάτι κρύβεται.

Θέλει να μας πείσει ότι το μόνο που κρύβεται είναι ο φόβος του μήπως εμείς παίζουμε παιχνίδια.

Είναι απολύτως έωλο το επιχείρημα.

Από την στιγμή που εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει ότι θέλουμε και εμείς είμαστε αυτοί που φέρνουμε στη Βουλή τη πρόταση για την αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από τη διάλυση της βουλής, τι ακριβώς τάχα τον απασχολεί ;

Γιατί επιμένει να λέει ότι θα ψηφίσει τη πρότασή μας που έχει ένα συγκεκριμένο σκεπτικό, με 7 συνεχείς ψηφοφορίες που απαιτούν τους 180 και μετά την άμεση εκλογή από το λαό, ενώ διαφωνεί με αυτή τη θέση και επιθυμεί την εκλογή ΠτΔ από τη Βουλή με 151;

Μας λέτε δήθεν ότι αυτό που σας απασχολεί δεν είναι το θεσμικό ζήτημα αλλά η υποκρύπτουσα πολιτική σκοπιμότητα.

Όμως έγω έχω δηλώσει και έχω δεσμευτεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίξει τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να είναι και στην επόμενη θητεία.

Εσείς τι λέτε γι αυτό το ζήτημα; Αποφεύγετε να τοποθετηθείτε.

Αυτό σημαίνει ότι η ΝΔ και ο κος Μητσοτάκης, δεν επιθυμεί τον Προκόπη Παυλόπουλο για ΠτΔ. Δεν θα ανανεώσει τη θητεία του ο σημερινός πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ϊσως γιατί δεν θεωρεί ότι είναι καλός Πρόεδρος είτε γιατί έχει τάξει κάπου αλλού τη στήριξή του.

Και τι κάνει για αυτό ;

Επιχειρεί να μετατρέψει τη διαδικασία της Συνταγματικής αναθεώρησης σε παρόδια.

Μαζεύει αξιόλογους κατά τα άλλα Συνταγματολόγους να του ενισχύσουν την άποψη ότι δε παίζει ρόλο τι ακριβώς ψηφίζει στη πρώτη Βουλή.

Ψηφίζει μόνο αυτό το άρθρο, ενώ λέει ρητά ότι διαφωνεί στη κατεύθυνση και στο περιεχόμενο.

Ώστε να έχει το άρθρο 180.

Ευελπιστώντας ότι στην επόμενη βουλή θα έχει μαζί με το ΚΙΝΑΛ 151 βουλευτές και θα το αλλάξει, για να καταφέρει να εκλέξει ΠτΔ, όχι τον Προκόπη Παυλόπουλο που εμείς προτείνουμε αλλά κάποιον άλλον, ενδεχομένως κάποιο στέλεχος νυν ή σε αποστρατεία του ΚΙΝΑΛ.

Αυτή είναι όλη η σκοπιμότητα και όλο το παιχνίδι που παίζετε.

Εμείς το λέμε λοιπόν καθαρά:

Πρώτον σε ό,τι μας αφορά :

Με τους θεσμούς δε θα παίξουμε.

Ο ελληνικός λαός να γνωρίζει ότι άλλοι ήταν αυτοί που σχεδίαζαν παρενθέσεις. Είναι αυτοί που παίζουν με τα θενικά μας θέματα και τα έδωσαν όλα και δεν διαπραγματεύτηκαν τίποτα

Εμείς τέτοια παιχνίδια δεν θα παίξουμε.

Οι κυβερνήσεις που παίρνουν τη ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής δεν είναι κουρελού, είναι κυβερνήσεις που παίρνουν την εμπιστοσύνη των εκλεγμένων του ελληνικοί λαού και πρέπει να έχουν ορίζοντα τετραετίας.

Θα μου πείτε βέβαια μα εσείς δε κάνατε χρήση αυτής ακριβώς της δυνατότητας.

Ναι γιατί το Σύνταγμα μας έδινε τη δυνατότητα.

Οποιος και αν ήταν στην θέση μας σε μια σκληρή πόλωση όταν του δίνει το Συνταγμα το δικάιωμα αλλά όταν έχουμε θεσμική ευθύνηκαι ενόραση για το μέλλον με ευθύνη για τις επόμενες γενιές φέρνουμε την ρύθξμιση για την αναθεώρηση/

Εμείς λοιπόν παιχνίδια δε παίζουμε.

Βλέπουμε τη Συνταγματική Αναθεώρηση με θεσμική ευθύνη και όχι με βάση τη τρέχουσα πολιτική συγκυρία.

Και λέμε στον ελληνικό λαό να γνωρίζει ότι στις επόμενες εκλογές το φθινόπωρο θα συγκρουστούμε με τον κο Μητσοτάκη και το σχέδιο του για την Ελλάδα, την οικονομία και την κοινωνία.

Kαι η επιλογή του λαού θα είναι επιλογή βαθιάς ευθύνης.

Είτε θα δώσει τη δυνατότητα σε εμάς που βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια και τη κρίση, που μειώσαμε την ανεργία, που αυξήσαμε το μισθό να συνεχίσουμε τη πορεία προς τα εμπρός

Ή θα δώσει την επιλογή στον κο Μητσοτάκη και στο ΚΙναλ, δηλαδή στα στελέχη που έβαλαν τη χώρα στη χρεοκοπία να παλινορθώσουν το σύστημα εξουσίας που γνωρίσαμε.

Και ο λαός θα αποφασίσει. Καθαρά και ξάστερα.

Εμείς παιχνίδια υπονόμευσης και παρενθέσεων δεν παίζουμε.

Τέλος όμως να ξέρει και ο κος Μητσοτάκης αλλά και το ΚΙΝΑΛ που τον ακολουθεί πιστά, πως ό,τι και να απεργάζονται σήμερα, όσα και να έχουν συμφωνήσει, όσες θέσεις να μοιράζονται μεταξύ τους προκαταβολικά, ακόμη και αυτή του ΠτΔ, να ξέρουν ότι δεν χρειάζεται να αγχώνονται.

Με 90 βουλευτές που θα αθροίζουν μαζί και στη επόμενη Βουλή, Πρόεδρο δεν πρόκειται να βγάλουν.

πηγή: protothema.gr