search icon

Ελλάδα

Το μανιφέστο «Η Ελλάδα Μετά» κι οι επιδιώξεις του

Η νέα πολιτική πλατφόρμα του Ευάγγελου Βενιζέλου, όπως αυτή παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, έχει τριπλή στόχευση: – να μετατοπίσει το χώρο της κεντροαριστεράς περισσότερο προς το κέντρο και λιγότερο προς την αριστερά, – να θέσει τις προϋποθέσεις συμμετοχής της κεντροαριστεράς σε μια μελλοντική συμμαχική κυβέρνηση του λεγόμενου “αστικού” χώρου και – να αναδείξει […]

Η νέα πολιτική πλατφόρμα του Ευάγγελου Βενιζέλου, όπως αυτή παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, έχει τριπλή στόχευση:

– να μετατοπίσει το χώρο της κεντροαριστεράς περισσότερο προς το κέντρο και λιγότερο προς την αριστερά,

– να θέσει τις προϋποθέσεις συμμετοχής της κεντροαριστεράς σε μια μελλοντική συμμαχική κυβέρνηση του λεγόμενου “αστικού” χώρου και

– να αναδείξει το πρόσωπο του κ. Βενιζέλου ως τον εκφραστή αυτής της ενοποιητικής στρατηγικής, με το βλέμμα, ίσως, στις προεδρικές εκλογές του 2019.

Στο πλαίσιο αυτό, καλεί την παράταξή του και κυρίως την ηγεσία της να εγκαταλείψει την τακτική των ίσων αποστάσεων, «συμβολικού χαρακτήρα», απέναντι σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και να αναλάβει πολιτική και προγραμματική πρωτοβουλία που θα οδηγήσει σε αυτό που ο ίδιος σχηματικά προς το παρόν ονομάζει η «Ελλάδα Μετά», με σκοπό την μεθοδική υπέρβαση της κρίσης και την ανάκτηση του χαμένου εδάφους.

Από το βήμα του Προγραμματικού Συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, εκφώνησε μια πυκνού πολιτικού περιεχομένου ομιλία έδειξε να έχει ανταπόκριση στο σώμα των συνέδρων και έδωσε νέο περιεχόμενο στον προβληματισμό για το μέλλον του χώρου, σε ένα συνέδριο με ομιλίες κατά κανόνα περιορισμένου πολιτικού ενδιαφέροντος.

Ο κ. Βενιζέλος πρότεινε στην κοινωνία ένα μεταρρυθμιστικό πρόταγμα, βασισμένο σε αυτό που ο ίδιος χαρακτήρισε συνθηματικά «Νέα Αλλαγή» και το συνόψισε ως εξής: «η δική μας θέση πρέπει να είναι ότι είμαστε έτοιμοι να συμπράξουμε σε μια αξιόπιστη κυβερνητική λύση που αποδέχεται τη δική μας στρατηγική αντίληψη».

Η αντίληψη αυτή, περιγράφεται σε πέντε προϋποθέσεις:

1. Πολιτική προσέγγιση όχι μόνο των δημιουργικών δυνάμεων που θέλουν την Ελλάδα μια ισότιμη και ανταγωνιστική χώρα, αλλά και εκείνων που απελπισμένοι, νοσταλγούν τα στερεότυπα και το παρακμιακό παραγωγικό πρότυπο του παρελθόντος, τους οποίους δεν “χαρίζει” στους λαϊκιστές

2. Μια άλλη δημοσιονομική στόχευση, αφού «η ανεπαρκής και αόριστη συμφωνία της 15.6.2017 επιτρέπει σε μια επόμενη ελληνική κυβέρνηση που έχει αίσθηση των οικονομικών δεδομένων και των ευρωπαϊκών συσχετισμών, να συμφωνήσει με τους εταίρους σε ένα εφαρμόσιμο δημοσιονομικό σχήμα, επωφελές για τη χωρά, αποδεκτό από τις άλλες χώρες -μέλη της ευρωζώνης και τους θεσμούς που επιπλέον βγάζει νόημα για την αγορά».

3. Την πραγματική επαναλειτουργία του τραπεζικού συστήματος, την δημιουργία ξανά εθνικής αποταμίευσης, την ύπαρξη καταθέσεων, τη χορήγηση νέων δανείων και την χρηματοδότηση επενδύσεων και άρα θέσεων εργασίας

4. Την αλλαγή των εκλογικών και κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Τη συντριπτική εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και την απομάκρυνση αυτής της κυβέρνησης το ταχύτερο δυνατό

5. Τέλος, τη θεσμική ανανέωση του πολιτικού συστήματος που να ενισχύει την αξιοπιστία του και να προσελκύει το ενδιαφέρον των πολιτών. Και αυτό περιλαμβάνει την αναθεώρηση διατάξεων σχετικών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τη λειτουργία της Βουλής, την ποιότητα της νομοθεσίας, την ποινική ευθύνη των υπουργών, την γρήγορη και αξιόπιστη λειτουργία της δικαιοσύνης με διαφάνεια και ανεξαρτησία.

Exit mobile version