Της Ελένης Στεργίου
Για «ημιτελές χριστουγεννιάτικο παραμύθι της κυβέρνησης» έκανε λόγο Σταύρος Θεοδωράκης από το βήμα της Βουλής, ασκώντας κριτική στις ανακοινώσεις της κυβέρνησης για τον «μποναμά» στους συνταξιούχους
Για “ημιτελές χριστουγεννιάτικο παραμύθι της κυβέρνησης” έκανε λόγο Σταύρος Θεοδωράκης από το βήμα της Βουλής, ασκώντας κριτική στις ανακοινώσεις της κυβέρνησης για τον «μποναμά» στους συνταξιούχους.
“Η οικονομία πάει καλά, λεφτά περισσεύουν και τα μοιράζουμε, αλλά μετά τις γιορτές τα ξανά παίρνουν”, υπογράμμισε ο πρόεδρος του Ποταμιού και πρόσθεσε ότι είναι “σαν τον Αι Βασίλη”.Αναρωτήθηκε με ποιο κριτήριο μοιράστηκαν τα ποσά αυτά, τονίζοντας την αδικία κατά του ιδιωτικού τομέα.
Ο πρόεδρος του Ποταμιού δεν παρέλειψε να σχολιάσει το ταξίδι του Πάνου Καμμένου στο Καστελόριζο και την εικόνα βουλευτών της κυβέρνησης μαζί με βουλευτές της Χρυσής Αυγής, αναφέροντας πως ” ο κ. Καμμένος ( κατά την τοποθέτησή του στη Βουλή) περίμενα να λουφάξει και να μην αναφέρει τίποτα για το ταξίδι στο Καστελόριζο. Αντί να λουφάξει λοιπόν περηφανεύεται”. “Ακόμα και τα σχόλια των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον έκαναν να καταλάβει”, πρόσθεσε.
Υπογράμμισε ότι μετά τους κινδύνους, δεν υπάρχει περιθώριο να μην υπάρχει εθνική γραμμή, για μία πατριωτική, όπως είπε, και επανέλαβε την πρόταση του για σύσταση εθνικού συμβουλίου ασφαλείας. “Υπάρχει μέρος της αντιπολίτευσης που το δέχεται και θα πρέπει τώρα που έχουμε αυτούς κινδύνους η κυβέρνηση να φύγει από αυτή τη γραμμή και να πάει σε μία γραμμή πατριωτισμού”, τόνισε ο κ. Θεοδωράκης.
Αναφορικά με τον προϋπολογισμό, ανέφερε ότι είναι πρόκληση για την επιστήμη, καθώς έχει στόχο την αύξηση εσόδων κατά 2,6 δισ. ευρώ και ταυτόχρονα ανάπτυξη 2,7%. ” Δηλαδή με αύξηση της φορολογίας πιστεύετε ότι θα σημειωθεί ανάπτυξη; Άσκησε κριτική για τις προσλήψεις μετακλητών από το Μέγαρο Μαξίμου, τονίζοντας ότι πρέπει να μειωθεί το πελατειακό κράτος. “Φασουλι το φασουλι γεμίζουν οι δαπάνες”, είπε χαρακτηριστικά ο κ. Θεοδωράκης.
Παράλληλα, εκτίμησε ότι είναι σημαντικό να μπούμε σε ένα καθεστώς σταθερότητας αν θέλουμε επενδύσεις “Εμείς θα επιμείνουμε, γιατί πιστεύουμε ότι μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα, χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα”, υπογράμμισε τέλος ο κ. Θεοδωράκης.
Η ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη στη Βουλή για τον προϋπολογισμό
Η προκλητικότητα ορισμένων απαιτεί κάποιες απαντήσεις.
Περίμενα για να είμαι ειλικρινής, ο κ. Καμμένος σήμερα να λουφάξει. Και να μην αναφέρει τίποτα για το ταξίδι στο Καστελόριζο και στη Ρω και να μην αναφέρει για την εκδρομή των Χρυσαυγιτών, παρέα με τους ΑΝΕΛ και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – μια σελίδα που θα πρέπει να ξεχάσουμε. Αντί λοιπόν να λουφάξει, αντί με κάποιο τρόπο να καταλάβει το σώμα ότι έχει μετανιώσει γι’ αυτή την κίνηση, επιμένει να υπερηφανεύεται για την εκδρομή –επαναλαμβάνω- στο Καστελόριζο και για τις φωτογραφίες που βγήκαν στο Καστελόριζο με χρυσαυγίτες βουλευτές, με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Ακόμα και τα σχόλια των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον έκαναν να καταλάβει το μεγάλο του λάθος. Εμείς λοιπόν λέμε ότι υπάρχει περιθώριο για μια εθνική, πατριωτική γραμμή. Και η πρότασή μας είναι μία: να συσταθεί Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, όπως υπάρχει σε όλες, σχεδόν, τις κανονικές χώρες. Και εκεί -με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού βέβαια- οι αρχηγοί των κομμάτων, οι πρώην Πρωθυπουργοί, οι Υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας, η ηγεσία του στρατεύματος, η ηγεσία των υπηρεσιών ασφαλείας, να συζητά τα εθνικά θέματα. Το προτείναμε. Υπάρχει ένα μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης που το δέχεται και νομίζω ότι αυτή τη στιγμή -που αντιμετωπίζουμε αυτούς τους κινδύνους στα εθνικά θέματα- θα πρέπει η κυβερνητική πλειοψηφία να φύγει από τη γραμμή την οποία λαθεμένα χάραξε το προηγούμενο διάστημα και να πάει σε μια γραμμή πατριωτική όπως είναι το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας.
Να ξεκινήσω με το ημιτελές χριστουγεννιάτικο παραμύθι σας: «Η οικονομία πάει καλά. Λεφτά περισσεύουν. Και μπορούν να μπουν στην ουρά οι συνταξιούχοι να τα εισπράξουν». «Και μετά τις γιορτές τους τα ξαναπαίρνουμε».
Κύριοι της κυβέρνησης,
Θα πρέπει να ξεφύγετε από την αντίληψη ότι οι πολιτικοί είναι κάτι σαν τον Άι – Βασίλη. Ο τόπος χρειάζεται σχέδιο και προτεραιότητες.
Εσείς με ποια κριτήρια μοιράζεται αυτά τα χρήματα; Αν το κριτήριο σας είναι ο πόνος και η φτώχεια, λεφτά χρωστάτε και στους ανέργους του ιδιωτικού τομέα, στους κατεστραμμένους του ιδιωτικού τομέα, στους μακροχρόνια ανέργους που δεν έχουν καμία κοινωνική προστασία και θα κάνουν Χριστούγεννα χωρίς να μπει ούτε ένα ευρώ στο σπίτι. Αυτούς που δεν γυρνάτε να κοιτάξετε.
Που πάνε τα λεφτά από τους φόρους; Είναι το αιώνιο ερώτημα σε αυτή τη χώρα. Διαβάζουμε τον προϋπολογισμό σας και διαπιστώνουμε: Τα λεφτά δεν πάνε στους ανέργους. Τα λεφτά δεν πάνε στους φτωχούς.
Η Ελλάδα έχει με διαφορά την υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη αλλά δίνει τα λιγότερα για τους ανέργους της και την υποστήριξη της απασχόλησης. Έχουμε το υψηλότερο ποσοστό ανθρώπων, στην Ευρώπη, που ζουν ή κινούνται στα όρια της φτώχειας -36%! Αλλά θεσπίσαμε τελευταίοι το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, πιλοτικά, το 2014. Και η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα το κατάργησε.
Τελευταίοι και στις δαπάνες για την Υγεία. Η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι απελπιστική αλλά εμείς συνεχίζουμε να δαπανούμε για την Υγεία τα λιγότερα απ’ όλους στην Ευρωζώνη.
Τα λεφτά δεν πάνε στη στήριξη της οικογένειας, τη στήριξη των νέων ζευγαριών, των νέων μητέρων. Το 2008 είχαμε 118.000 γεννήσεις. Το 2014 μόνο 92.000. Είμαστε η πιο γερασμένη κοινωνία, προτελευταίοι σε γεννήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και παράλληλα είμαστε προτελευταίοι σε δαπάνες για τη στήριξη της οικογένειας!
Τα λεφτά δεν πάνε στη νέα γενιά. Τα λεφτά πάνε κυρίως στο πελατειακό κράτος!
Οι δαπάνες για «Γενικές Υπηρεσίες» στην Ελλάδα είναι υπερτριπλάσιες από το μέσο όρο της Ευρώπης. Διπλασιάσατε τις γραμματείες στα υπουργεία και τώρα έχουμε 151.Γενικές, ειδικές, τομεακές -γραμματείες κάθε είδους…
Η έκθεση του γενικού λογιστηρίου που συνόδευε το νομοσχέδιο, δεν έδινε κόστος. Κάνοντας όμως έναν απλό πολλαπλασιασμό του μισθού του Γραμματέα (3.950 ακαθάριστα) επί τον αριθμό των νέων γραμματέων προκύπτει ότι θα έχουμε ένα πρόσθετο κόστος 3, 5 εκατομμύρια το χρόνο.
Φτιάξατε γραφείο πρωθυπουργού και στη Θεσσαλονίκη. Γιατί όχι και στο Ηράκλειο; Και στην Καλαμάτα; Ο προϊστάμενος θα μισθοδοτείται με 2.560 ευρώ το μήνα. Συν άλλοι 4 μετακλητοί, συν 23 αστυνομικοί που θα φύγουν από τους δρόμους της Θεσσαλονίκης για να φυλάξουν ένα γραφείο. Συν ένα εκατομμύριο λοιπόν. Είναι αυτό που λέμε φασούλι το φασούλι φουσκώνουν οι σπατάλες.
Και το υπουργείο Μακεδονίας Θράκης τι θα κάνει; Παρεμπιπτόντως η τελευταία φορά που έχει καταχωρηθεί κάποια αναπτυξιακή πρωτοβουλία στη σελίδα του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης ήταν το 2007!
Οι προσλήψεις μετακλητών υπαλλήλων σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Δύο εκατομμύρια στοιχίζουν οι μετακλητοί στο Μαξίμου.
Κυρίες και κύριοι,
Αν μειωθεί η κρατική σπατάλη κατά 3%, δηλαδή τα έξοδα από 49,30% να υποχωρήσουν στο 46,30% του ΑΕΠ, δε θα χρειαζόταν καμία αύξηση της φορολογίας. Από το 2009, οι φόροι συνεχώς αυξάνονται, παρότι η οικονομία είναι σε ύφεση και οι πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν
Πρωταθλητές και στους εταιρικούς φόρους. Η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα του ΟΟΣΑ που αύξησε τους συντελεστές φορολόγησης στις επιχειρήσεις και το 2015.
Υψηλό κόστος ασφαλιστικών εισφορών, γραφειοκρατία και ακριβό και σπάνιο τραπεζικό χρήμα. Στα χρόνια της κρίσης, οι συντελεστές ΦΠΑ αυξήθηκαν από 18% σε 24% και φτάσαμε να έχουμε τους υψηλότερους συντελεστές ΦΠΑ στην Ευρωζώνη
Βάζουμε φόρους σε ότι κινείται με αποτέλεσμα να είμαστε πρώτοι στην Ευρωζώνη και στους έμμεσους φόρους: 3,6 δις ευρώ αύξηση φόρων και εισφορών και μόλις 400 εκατ. μείωση δαπανών. Αυτός είναι ο λογαριασμός της πρώτης αξιολόγησης. Μόνο το 2016 ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε τις δαπάνες του κράτους κατά 1,7 δις ευρώ και τώρα στέλνει το λογαριασμό στον ιδιωτικό τομέα.
Σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό σας το κράτος θα εισπράξει συν 2,6 δις ευρώ περισσότερους φόρους το 2017.
Συστήσατε 121 νέες δομές με διατάξεις των τελευταίων 24 νόμων! Σε 86 από αυτές τις 121 νέες δομές δεν προβλέπεται ούτε καν ακριβή αριθμό προσωπικού – για να μπορείτε να προσλαμβάνετε όσους θέλετε. Δημιουργείται προϋποθέσεις για νέα ελλείμματα, γιγαντώνοντας το πελατειακό κράτος.
Άλλο παράδειγμα: Η εταιρεία Κτιριακές Υποδομές Α.Ε. -ΚΤΥΠ όπως την ξέρουν οι περισσότεροι- προσλαμβάνει 220 υπαλλήλους εν μέσω κρίσης, για να τους προσθέσει στους 330 υπάρχοντες. Αύξηση προσωπικού σε ένα δημόσιο οργανισμό κατά 66% δηλαδή.
Το 2016 η ΚΤΥΠ προκήρυξε μόνο δύο διαγωνισμούς. Ίσως για αυτό χρειάζεται σχεδόν διπλάσιο προσωπικό. Είμαστε τυχεροί που δεν έκανε 3 διαγωνισμούς γιατί τότε θα έπαιρνε το τριπλάσιο προσωπικό.
Προσέξτε τώρα: μόνο 55 από τους 118 νόμους που έχετε ψηφίσει συνοδεύονται από εκτίμηση του κόστους τους από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους λέει: «υπάρχει κόστος το οποίο δεν μπορεί να προσδιοριστεί».
Αποτελεί μια πρόκληση για την επιστήμη ο προϋπολογισμός σας.
Προσδοκάτε αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 2,6 δις ευρώ και ταυτοχρόνως προβλέπετε ότι η οικονομία θα αναπτυχθεί 2,7%. Αυξάνετε την φορολογία και θεωρείτε ότι η ανάπτυξη θα συνεχίσει ανενόχλητη! Όντως άξιο επιστημονικής μελέτης.
Τι θα έπρεπε να κάνουμε:
Να μειώσουμε τους φόρους έστω και συμβολικά, έτσι ώστε να σηματοδοτήσουμε τη στροφή της πολιτείας υπέρ της επιχειρηματικότητας, υπέρ τω επενδύσεων. Να ενισχύσουμε τους πολίτες που είναι θύματα της κρίσης, τους ήρωες κυρίως του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Και η τρίτη προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι η ενίσχυση των επενδυτικών δαπανών. Ο αναπτυξιακός νόμος προβλέπει μόνο 430 εκατομμύρια για όλη την πενταετία- χρήματα που φτάνουν – δεν φτάνουν για μία σοβαρή μεγάλη επένδυση.
Με τον νόμο 4412– ένα νόμο που καθόρισε εκ νέου την ανάθεση έργων και τις προμήθειες αγαθών και υπηρεσιών από το δημόσιο. Προετοιμαζόσασταν ένα χρόνο, ψηφίστηκε τον Αύγουστο και σήμερα 4 μήνες μετά τα πάντα έχουν παγώσει καθώς δε γίνεται καμία προκήρυξη έργου ή προμήθειας. Το αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε πλέον να χάσουμε χρήματα από το τρέχον ΕΣΠΑ.
Κυρίες και κύριοι,
Πρέπει να μειώσουμε το κομματικό πελατειακό κράτος και να δυσκολέψουμε τη ζωή των φοροφυγάδων και φοροφαγάδων. Να βάλουμε εμπόδια στην απάτη.
Σήμερα στην ελληνική κοινωνία υπάρχει ένας πόλεμος ανάμεσα σε αυτούς που πληρώνουν και αυτούς που δεν πληρώνουν. Κάποιοι που πληρώνουν φόρους, δάνεια, εισφορές… αλλά ταυτόχρονα κάποιοι φοροδιαφεύγουν, δεν πληρώνουν τα δάνεια τους ή απαιτούν όλο και περισσότερο ευνοϊκές διατάξεις -και αυτά ασχέτως της οικογενειακής τους περιουσίας.
Εάν δεν υπάρξουν καθαροί κανόνες, ταυτόχρονα με ένα πατριωτισμό, τελειώσαμε!
Και αυτό αφορά και κάποιες επιχειρήσεις. Αυτές κυρίως που έχουν βασιστεί στις παροχές από το κομματικό κράτος και την διαφθορά. Και κάποιες άλλες επιχειρήσεις που έχουν ασπαστεί το δόγμα «τα κέρδη έξω και δικά μας» και «τα χρέη μέσα και δικά σας». Εάν δεν αλλάξει αυτή η αντίληψη, πολύ φοβάμαι ότι η Ελλάδα σύντομα θα καταντήσει μια αποεπενδυμένη χώρα, διότι κανείς ξένος δεν πάει να επενδύσει σε μια χώρα όταν οι ντόπιοι φεύγουν.
Κυρίες και κύριοι
Θα πρέπει να θεσπιστεί ένας μοναδικός ατομικός κωδικός δικαιούχου από το δημόσιο. Ακόμη και σήμερα πολλές απολαβές του δημοσίου, μισθοί, επιδόματα, αποζημιώσεις κλπ, έρχονται από διαφορετικά κανάλια με αποτέλεσμα να εμποδίζεται ο έλεγχος τους. Ταυτόχρονα να γίνεται οικογενειακή διασταύρωση απολαβών για να μην έχουμε ατομικά φτωχούς που εισπράττουν επιδόματα ή έχουν ελαφρύνσεις ενώ έχουν μια πλούσια οικογένεια.
Αναφέρω χαρακτηριστικά τα κόκκινα δάνεια: η τεχνολογία απάτης έχει επεκταθεί τόσο πολύ, που εμφανίζονται μέλη πλουσίων οικογενειών ως ατομικοί δανειολήπτες προκειμένου να τύχουν ευεργετικών διατάξεων. Να θεσπισθεί λοιπόν οικογενειακός κωδικός που θα επιτρέπει εκτός όλων των άλλων, όταν κάποιος πιάνεται να καταστρέφει δημόσια περιουσία, ο λογαριασμός τότε να πηγαίνει στην οικογένεια του.
Είναι νομοθέτημα του Κάμερον το 2012. Γιατί ο χουλιγκανισμός κάπου εδώ πρέπει να τελειώσει και στα γήπεδα και στις γειτονιές και στα πανεπιστήμια. Αυτοί που καταστρέφουν -παιδιά των βορείων και των νοτίων προαστίων στις περισσότερες περιπτώσεις- τους τρώει η ανία στο σπίτι και βγαίνουν και τα καίνε. Να ξέρουν ότι θα κληθούν να πληρώσουν τον λογαριασμό. Δεν καταλαβαίνω γιατί να πληρώνουν το καμένο τρόλεϊ τα γκαρσόνια και οι πωλήτριες και όχι οι οικογένειες αυτού που το έκαψε.
Μιλάγαμε όμως για τον προϋπολογισμό.
Πρέπει να καταργηθούν τα μυστικά κονδύλια του Υπουργείου Εξωτερικών, τα μυστικά κονδύλια του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης και βέβαια ο προϋπολογισμός της Βουλής να περάσει στον έλεγχο του Υπουργού Οικονομικών, όπως γίνεται και για τα υπουργεία.
Η Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να γίνει δημοσιονομικά αυτοτελής. Να έχει τους φόρους της, να έχει και τις δαπάνες της.
Το πρόβλημα της χώρας σήμερα είναι η μεγάλη αποεπένδυση. Έχει ρημάξει η χώρα. Περίπου από +10% του ΑΕΠ που είχαμε κάθε χρόνο πραγματικές νέες επενδύσεις, σήμερα είναι -7% του ΑΕΠ. Εάν δεν επανέλθουμε σε μια εποχή επενδυτικής πρωτοβουλίας, όλα τα υπόλοιπα τα οποία συζητάμε δεν θα έχουν αποτέλεσμα.
Για τους επενδυτές το πρόβλημα της χώρας είναι προφανώς η φορολογία, προφανώς οι ασφαλιστικές εισφορές αλλά αυτό το οποίο αποτρέπει τις επενδύσεις είναι η μεγάλη ευκολία με την οποία αλλάζουν τα δεδομένα. Στην Ελλάδα τα πάντα μπορούν να αλλάξουν με μια βραδινή τροπολογία την οποία δεν την κατάλαβε κανείς ή με μια υπουργική απόφαση που κανείς δεν πρόσεξε. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να μπούμε σε ένα καθεστώς σταθερότητας.
Η «μαύρη εργασία» συνεχώς αυξάνεται ενώ για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2016 οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης ξεπέρασαν σε αριθμό τους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης.
Ο προϋπολογισμός σας προβλέπει φορολογικά έσοδα από τις επιχειρήσεις μειωμένα κατά 7%, παρότι αυξήθηκαν οι φορολογικοί συντελεστές από 26% σε 29%. Τι σημαίνει αυτό; Είναι μια παραδοχή ότι οι επιχειρήσεις είτε κλείνουν, είτε μειώνουν τα κέρδη τους, είτε είναι ζημιογόνες.
Η ελληνική οικονομία είναι στον αναπνευστήρα και με τις επικοινωνιακές σας καθυστερήσεις δεν έχετε εξασφαλίσει ούτε την σταθερή τροφοδοσία της με οξυγόνο.
Κυρίες και κύριοι,
το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής λέει για τις δαπάνες: «Οι δαπάνες ως ποσοστό % ΑΕΠ κατατάσσονται στις υψηλότερες στην Ευρωζώνη. Μόνο σε Φινλανδία και Γαλλία το ποσοστό είναι υψηλότερο.
Ας θέσω λοιπόν ξανά το ερώτημα: Θα συνεχίζουμε να συντηρούμε οργανισμούς-φαντάσματα, αντιπαραγωγικές ΔΕΚΟ, στρατιές μετακλητών και συμβούλων, ενοίκια για γραφεία -όταν η περιουσία του δημοσίου ρημάζει- ή θα μειώσουμε τους φόρους;
Τρίτος δρόμος, εδώ, δεν υπάρχει!
Ο προϋπολογισμός μιας χώρας όμως πρέπει να είναι ισορροπημένος ανάμεσα στα χρέη του χθες, στις ανάγκες του σήμερα και στην προοπτική του αύριο.
Πρέπει να αλλάξουμε προτεραιότητες. Πρέπει να μειώσουμε την κρατική σπατάλη. Να χτυπήσουμε τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή και να δώσουμε λεφτά και για το αύριο και όχι τους κομματικούς στρατούς και τις συντεχνίες.
Και δυστυχώς δεν βλέπω πολλούς πρόθυμους – αποδεικνύεται από τα έργα και τις ημέρες αυτής της κυβέρνησης – γι’ αυτή τη μεγάλη στροφή. Εμείς πάντως θα επιμείνουμε, γιατί νομίζω ότι μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα.