Η Ελισάβετ Καρανίκα, 18 χρόνια εθελόντρια στον Ερυθρό Σταυρό Λάρισας και πρόεδρος του περιφερειακού τμήματος Ερυθρού Σταυρού Λάρισας βρίσκεται στο Γενικό Νοσοκομείο της πόλης και μιλά στο marieclaire.gr για την τραγωδία του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη με τους 38 νεκρούς μέχρι στιγμής.
Οι απόκοσμες εικόνες
«Από τις 12:30 είμαστε στο σημείο. Μας κάλεσε ο Υπεύθυνος Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας και πήγαμε μαζί με 20 εθελοντές από το περιφερειακό τμήμα Λάρισας, Ελασσόνας και Κατερίνης. Απόκοσμες εικόνες, βγαλμένες από ταινία. Δεν ξέρω πώς να τις εκφράσω με λόγια.
Δεν έχω συναντήσει ξανά κάτι τέτοιο, ποτέ. Ακόμα και το δυστύχημα των Τεμπών ή του Μαλιακού, που εθελοντές του περιφερειακού τμήματος Λάρισας πήγαμε αμέσως εκεί τότε, τέτοιες εικόνες όχι. Σίγουρα, δεν έχουμε ξαναδεί. Καιγόταν το πρώτο βαγόνι. Η πυροσβεστική έκανε υπεράνθρωπες προσπάθειες, οι διασώστες επίσης, τα ασθενοφόρα, οι γιατροί του ΕΚΑΒ, όλοι. Όλοι είμαστε συγκλονισμένοι. Φανταστείτε μια τεράστια δύναμη από αστυνομικούς, ΕΚΑΒίτες και πυροσβέστες, που είναι συνηθισμένοι σε δύσκολες εικόνες, είναι όλοι συγκλονισμένοι».
Απόκοσμες εικόνες, βγαλμένες από ταινία. Δεν ξέρω πώς να τις εκφράσω με λόγια.
«Γιατί τα έστειλα να σπουδάσουν;»
Η ίδια με την ομάδα της βρίσκεται από νωρίς στα νοσοκομεία της Λάρισας, όπου μεταφέρθηκαν τα θύματα της τραγωδίας. Οι ιστορίες των οικογενειών συγκλονίζουν.
«Εμείς γύρω στις 4 ήρθαμε στα νοσοκομεία. Μισοί πήγαμε στο Πανεπιστημιακό και μισοί στο Γενικό. Στο Γενικό ο διοικητής μάς ζήτησε να μείνουμε μαζί με τις οικογένειες οι οποίες δεν έβλεπαν τα ονόματα των δικών τους ανθρώπων στους τραυματίες. Πράγμα που σημαίνει πως σιγά σιγά θα έπρεπε να δίνουν τα στοιχεία τους, πώς ήταν οι δικοί τους άνθρωποι και, γενικότερα, ίσως να πάνε για αναγνώριση έπειτα από ένα σημείο, στο νεκροτομείο.
Από τις 4:30 είμαστε με δύο οικογένειες, που δεν ξέρουμε ακριβώς αν είναι δύο αδερφές ή αδερφός με αδερφή. Η μία οικογένεια έχασε τα δίδυμα κορίτσια της 20 χρονών. Μαζί τους ήταν και η πρώτη τους συνομήλικη ξαδέρφη. Τι να σας πω; Ένα άλλο ευγενέστατο ζευγάρι έχασε τον γιο του 21 ετών. Δεν γνωρίζω καθόλου από πού ήταν οι οικογένειες.
Τα κορίτσια ήταν φοιτήτριες. Έλεγαν εδώ η μητέρα και ο πατέρας τους “και γιατί τα έστειλα να σπουδάσουν;”. Τι να σας πω δύσκολα πολύ τα πράγματα. Είναι μικρά σε ηλικία τα περισσότερα θύματα. Οι περισσότεροι που βλέπουμε εδώ είναι γονείς που ψάχνουν τα παιδιά τους. Δεν έχω εικόνα για τον αριθμό των θυμάτων. Τα νούμερα διαρκώς “παίζουν”».
Διαβάστε περισσότερα στο marieclaire.gr