Στο εδώλιο του Γ’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας βρέθηκε η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου αντιμετωπίζοντας την κατηγορία της καταβολής μέρους αποζημίωσης απόλυσης.
Όπως σημειώνεται σε ρεπορτάζ του “Ελεύθερου Τύπου”, η υπόθεση τοποθετείται στο 2011, όταν η δημοφιλής ηθοποιός βρισκόταν στο “τιμόνι” της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας “Δεσμοί”.
Εκείνη την εποχή απολύθηκε υπάλληλος στην οποία μέχρι σήμερα οφείλονται περίπου 9.000 ευρώ, ποσό που συνομολογεί η αντίδικος πλευρά, υποστηρίζοντας, όμως, ότι δεν υπάρχουν χρήματα.
Στο δικαστήριο εκτυλίχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους, με τον εισαγγελέα να διερωτάται αν πρέπει “για να πάρουν τα χρήματά τους οι εργαζόμενοι να παρακαλάνε να αλλάξει η υπουργός Πολιτισμού”!
“Ημουν γραμματέας με σύμβαση αορίστου χρόνου. Η αμοιβή μου ήταν 1.300 ευρώ μεικτά μέχρι που απολύθηκα. Από τον Απρίλιο του 2010 δεν πληρωνόμουν. Πήγαινα στην εργασία μου χωρίς να πληρώνομαι. Είχαν κοπεί κάποιες επιχορηγήσεις. Αναγκάστηκα να κάνω επίσχεση εργασίας. Τον Σεπτέμβριο απολύθηκα. Μου καταβλήθηκε ένα τμήμα της αποζημίωσης με την αιτιολογία ότι δεν υπήρχαν τα χρήματα. Ηταν 20.000 περίπου και καταβλήθηκαν περίπου τα μισά. Οταν εγώ έφυγα διαπίστωσα ότι έχει πάρει επιχορήγηση. Δεν υπάρχει δυσχέρεια. Πήρε 210.000 ευρώ σαν επιχορήγηση. Στο μεταξύ εγώ επικοινώνησα πολλές φορές μαζί τους, αλλά δεν εξοφλήθηκα. Υπάρχει και απόφαση ασφαλιστικών για τα δεδουλευμένα κατά της εταιρείας”, ανέφερε η πρώην εργαζόμενη στην οποία οφείλονται τα χρήματα.
Μάλιστα, προσκόμισε στο δικαστήριο έγγραφα στα οποία η εταιρεία εμφανίζεται να έχει πάρει επιχορηγήσεις, με την πρόεδρο να σχολιάζει ότι “οι επιχορηγήσεις είναι για συγκεκριμένα πράγματα”.
Η μάρτυρας επεσήμανε ότι μέσω αυτών των χρημάτων πληρώνονταν οι υπάλληλοι, ενώ λίγο αργότερα ξέσπασε: “Υπάρχει αδιαφορία. Εκείνη ήταν διευθύνουσα σύμβουλος. Είχα προϊστάμενο και τον Κώστα Γεωργουσόπουλο. Εκείνη μου έλεγε “καλά, μην ανησυχείς, θα τα πάρεις τα λεφτά σου”. Με εκείνη ερχόμουν σε επαφή γιατί ήταν διευθύνουσα σύμβουλος. Εκείνη πληρωνόταν όταν έκανε σεμινάρια και μαθήματα, αλλά δεν ήταν έμμισθη”.
Οταν ερωτήθηκε από τον δικηγόρο της υπουργού για το αν γνωρίζει ότι για ενοίκια της εταιρείας αυτής έχουν κατασχεθεί χρήματα από λογαριασμούς της Λυδίας Κονιόρδου, η μάρτυρας απάντησε πως η ηθοποιός αρνείται πλέον να της μιλήσει.
Σε ρόλο μάρτυρα υπεράσπισης εμφανίστηκε ο πρόεδρος του Κέντρου Αρχαίου Δράματος “Δεσμοί” και καλλιτεχνικός διευθυντής του Ελληνικού Φεστιβάλ, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος.
“Ημουν στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας. Από το 2005 είχε σχέση και χρηματοδότηση από το υπουργείο Πολιτισμού. Επαιρνε από εκεί επιχορηγήσεις. Ηταν για το σύνολο των αναγκών της εταιρείας. Τα χρήματα εξυπηρετούσαν συγκεκριμένο σκοπό κάθε φορά, αλλά και ανάγκες της εταιρείας. Το 2010 μείναμε από πόρους. Απασχολούσαμε 2-3 εργαζόμενους. Επειδή τα πράγματα ήταν δύσκολα προτιμήθηκε η λύση της απόλυσης της εργαζομένης για να μη χάσει τα χρήματά της. Το υπόλοιπο νομίζω είναι 6.600 ευρώ αλλά δεν υπάρχουν χρήματα. Η κ. Κονιόρδου πήρε δάνειο και μπήκε εγγυήτρια για την υπόθεση αυτή”, ανέφερε ο Βαγγέλης Θεωδορόπουλος.
Στη συνέχεια ο μάρτυρας δέχθηκε ερωτήσεις από τον εισαγγελέα, καταλήγοντας στο ότι η Λυδία Κονιόρδου δεν μπορεί πλέον από τη θέση της υπουργού να εγκρίνει επιχορήγηση για να καλυφθούν τα χρέη του Κέντρου Αρχαίου Δράματος και τον εισαγγελέα να διαφωνεί.
“Η υπόθεση κρατάει από το 2014 και υπάρχουν τελεσίδικες αποφάσεις υπέρ της εργαζόμενης ότι οφείλεται το ποσό. Δεν υπάρχει αμφισβήτηση της οφειλής. Από τη στιγμή που η πλευρά σας επικαλείται οικονομική αδυναμία θα έπρεπε να έχετε τους επισήμους ισολογισμούς για να το κρίνουμε, αλλά επιπλέον θα έπρεπε να υπάρχει και έγγραφο σχετικά με τον αν τελικά κόπηκαν οι επιχορηγήσεις. Η οφειλή ξεκινάει από το 2011 και φρονώ πως δεν υπάρχει περιθώριο αναβολής”, πρότεινε ο εισαγγελέας της έδρας, απορρίπτοντας το αίτημα αναβολής.
Τελικά το δικαστήριο αποφάσισε να δώσει μια αναβολή δύο μηνών προκειμένου να προσκομισθεί σχετική βεβαίωση από το ΥΠΠΟ για το εάν χορηγήθηκαν οι χρηματοδοτήσεις προς την εταιρεία κατά τα έτη 2010 έως σήμερα, αλλά και αν δόθηκαν για συγκεκριμένους σκοπούς.