Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ) κέρδισε τη δικαστική μάχη στο Συμβούλιο της Επικρατείας, καθώς κρίθηκε αντισυνταγματική η παράτασης μέχρι 31-12-2022 του υποχρεωτικού εμβολιασμού εργαζομένων σε δομές υγείας λόγω ελλείψεως επαναξιολογήσεως του μέτρου.
Κατά συνέπεια, μετά τη δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ, παρέχεται η δυνατότητα στους αρνητές εμβολιασμού κατά της covid-19 που εργαζόντουσαν σε νοσοκομεία, μονάδες υγείας, κ.λπ. και τους απαγορεύθηκε η απασχόλησή τους καθώς δεν είχαν εμβολιαστεί, να επανέλθουν στην εργασία τους κατόπιν σχετικής αιτήσεώς τους.
Στο ΣτΕ είχε προσφύγει η ΠΟΕΔΗΝ και ζητούσε να ακυρωθεί η από 14.4.2022 απόφαση του υπουργού Υγείας.
Η επταμελής σύνθεσης του Γ΄ Τμήματος του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου με την υπ΄ αριθμ. 2332/2022 απόφασή της (πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος Γιώργος Τσιμέκας και εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Βασίλης Ανδρουλάκης), έκρινε ότι η διάταξη του ν. 4917/2022, με την οποία παρατάθηκε η ισχύς της επαναξιολογήσεως της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού των εργαζομένων στις δομές υγείας μέχρι τις 31-12-2022, είναι αντίθετη προς την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.
Παράλληλα, οι σύμβουλοι Επικρατείας ακύρωσαν την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση που καθόριζε τη διαδικασίας πρόσληψης προσωπικού ορισμένου χρόνου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 50 ν. 4825/2021.
Το Γ΄ Τμήμα του ΣτΕ πριν αποφανθεί έλαβε υπόψη του προγενέστερες αποφάσεις της Ολομέλειας που είχαν κρίνει ότι τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία της δημόσιας υγείας κατά του κορωνοϊού (covid-19), όπως είναι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός εργαζομένων, κ.λπ., πρέπει να επανεξετάζονται περιοδικώς από τα αρμόδια κρατικά όργανα ανάλογα με τα υφιστάμενα επιδημιολογικά δεδομένα και την εξέλιξη των έγκυρων επιστημονικών παραδοχών.
Έτσι, σημειώνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας κατά τον χρόνο που δημοσιεύθηκε ο ν. 4917/2022 (31-3-2022) και εκδόθηκε η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση (14-4-2022) είχε παρέλθει χρονικό διάστημα 8 και πλέον μηνών από τη λήψη του μέτρου του υποχρεωτικού εμβολιασμού των εργαζομένων σε δομές υγείας, δηλαδή «διάστημα που λόγω της φύσεως του μέτρου και των συνεπειών του, υπερβαίνει προδήλως το εύλογο, χωρίς, ωστόσο, να έχει διενεργηθεί επαναξιολόγησή του, βάσει επίκαιρων, κατά τον χρόνο εκείνο, επιστημονικών και επιδημιολογικών στοιχείων, για την αξία, την αποτελεσματικότητα και τις συνέπειες των εμβολίων κατά του κορωνοϊού και την πορεία και την εξέλιξη της πανδημίας».
Διαβάστε τη συνέχεια στο protopthema.gr