Του Σπύρου Γκουτζάνη
Η σπουδή που έδειξε η ελληνική κυβέρνηση να δώσει υποσχέσεις στην τουρκική ηγεσία ότι θα εκδώσει τους οκτώ στρατιωτικούς που ζήτησαν άσυλο στη χώρα μας, δείχνει συμπεριφορά κράτους δορυφόρου.
Σήμερα στις 12:00 το μεσημέρι οι οκτώ Τούρκοι στρατιωτικοί οδηγούνται ενώπιον του μονομελούς πλημμελειοδικείου Αλεξανδρούπολης μετά τη λήξη της τριήμερης αναβολής που ζήτησαν. Οι στρατιωτικοί βαρύνονται με τις τις κατηγορίες της παράνομης εισόδου στη χώρα, της ηθικής αυτουργίας σε παράνομη πτήση και της εκτέλεσης παράνομης πτήσης στον ελληνικό χώρο.
Οι κατηγορίες είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα, και οι οκτώ περισσότερο φοβούνται ότι ενδεχόμενη αθώωσή τους και αποφυλάκιση μπορεί ενέχει κίνδυνο για την ζωή τους. Ήδη λένε ότι δέχονται απειλές ενώ από την επομένη της άφιξής τους παράγοντες της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης που πρόσκεινται στο καθεστώς Ερντογάν έκαναν εκδήλωση διαμαρτυρίας στο αεροδρόμιο Αλεξανδρούπολης.
Το σημαντικό για τους οκτώ στρατιωτικούς βέβαια, είναι το αίτημα ασύλου που έχουν υποβάλλει και έχει δημιουργήσει πολιτική και διπλωματική εμπλοκή. Την έκδοση των στρατιωτών ζήτησε από τον Αλέξη Τσίπρα στις τηλεφωνικές του συνομιλίες, τόσο ο πρόεδρος Ερντογάν, όσο και ο Τούρκος πρωθυπουργός Γιλντιρίμ.
Ο Ερντογάν μάλιστα μιλώντας σε πλήθος Τούρκων πολιτών, ανέφερε ότι ο Αλέξης Τσίπρας τον διαβεβαίωσε ότι οι στρατιώτες θα εκδοθούν στην Τουρκία εντός δεκαπέντε ημερών. Παρόμοιες ήταν οι δηλώσεις του Τσαβούσογλου μετά τη δική του επικοινωνία με τον Νίκο Κοτζιά. Ενώ αυτές είναι οι δηλώσεις των Τούρκων, από την ελληνική κυβέρνηση δεν υπήρξε καμία αντίδραση ή διάψευση, κάτι που συνιστά έμμεση επιβεβαίωση.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών μάλιστα χαρακτήρισε τους οκτώ στρατιώτες, «πραξικοπηματίες», ωσάν να τους έχει ήδη δικάσει ο ίδιος ή να έχει δεχθεί τις αιτιάσεις του τουρκικού καθεστώτος. Σε συνέχεια αυτών ο Τούρκος πρέσβης με δηλώσεις του, ουσιαστικά απείλησε την ελληνική κυβέρνηση με επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και ζήτησε παρέμβαση στην δικαιοσύνη και στις αρχές ασύλου.
Προκύπτει ότι η ελληνική κυβέρνηση βιάστηκε να προσφέρει υπηρεσίες στο καθεστώς Ερντογάν την ώρα που στο εσωτερικό της Τουρκίας βρίσκεται σε εξέλιξη πογκρόμ κατά των πολιτικών του αντιπάλων και δεν υπάρχει καμία εγγύηση ούτε για δίκαιη δίκη, ούτε καν για την ζωή των στρατιωτικών, εδικά στην περίπτωση που ο Ερντογάν προχωρήσει στην απειλή του για επαναφορά της θανατικής ποινής.
Ωστόσο προκαλεί εντύπωση ότι η ελληνική κυβέρνηση παρέβλεψε ότι η διαδικασία παροχής ασύλου ή έκδοσης των αιτούντων, προβλέπεται από διατάξεις του διεθνούς δικαίου και έχει μία διαδικασία που απαιτεί χρόνο. Το αίτημα των οκτώ θα κριθεί σε δύο βαθμίδες, η δεύτερη μάλιστα τελεί υπό την εποπτεία του ΟΗΕ. Νομικοί που παρακολουθούν τα γεγονότα εκτιμούν ότι δύσκολα θα συμπτυχθεί σε διάστημα μικρότερο των δύο μηνών. Επιπλέον οι αρχές ασύλου, δεν δικάζουν την ευθύνη των αιτούντων αλλά εάν η χώρα που θα γίνει η έκδοση είναι ασφαλής για την ζωή και τα δικαιώματά τους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα ήταν πολύ εύκολο για την ελληνική κυβέρνηση να επικαλεστεί τις νόμιμες διαδικασίες που προβλέπει το ελληνικό και διεθνές δίκαιο, αντί να δίνει υποσχέσεις στον Ερντογάν.
Είναι σαφές ότι ο Ταγίπ Ερντογάν από την πρώτη στιγμή ανέβασε την πίεση προς την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να στείλει μήνυμα στο εσωτερικό του και να αποτρέψει άλλους στρατιωτικούς που τελούν υπό δίωξη να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο και να ζητήσουν άσυλο.