Το τελευταίο τυφλό χιλιόμετρο της Αττικής οδού προτού το μαύρο Porsche Cayenne κόψει ταχύτητα και σταματήσει αριστερά του δρόμου, η ημιλιπόθυμη κατάσταση του Παναγιώτη Μαυρίκου που δεν του επέτρεψε να ανοίξει τη δεξιά πόρτα και να δραπετεύσει από το φλεγόμενο όχημα, αλλά και τα ακριβή αίτια της ανάφλεξης του αυτοκινήτου, συνθέτουν μόνο μερικά κομμάτια από το παζλ του μαρτυρικού θανάτου του εκδότη της «Ακρόπολης».
Γιατί τα ερωτήματα που προκύπτουν από το μυστηριώδες σκηνικό που στήθηκε μέρα μεσημέρι στο 24,4 χιλιόμετρο της Αττικής οδού όχι μόνο είναι πολλά και ζητούν εναγωνίως απαντήσεις, αλλά δίνουν το έρεισμα σε πολλούς να συνθέσουν σενάρια συνωμοσίας για το τι κρύβεται πίσω από τον θάνατο του υπόδικου για υποθέσεις εκβιασμού δημοσιογράφου. Είναι δυστύχημα ή κάποιοι του έκλεισαν το στόμα προτού προλάβει αυτός να το ανοίξει για να αποκαλύψει πρόσωπα και πράγματα, για υπόγειες διασυνδέσεις πολιτικών, επιχειρηματιών και δημοσιογράφων;
Για πρώτη φορά η ΕΛ.ΑΣ. αναθέτει ένα τροχαίο στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας, δείγμα ότι δεν είναι απολύτως πεπεισμένη για βλάβη του πολυτελούς οχήματος και αναζητά μέσα από εργαστηριακή ανάλυση της στάχτης, πορίσματα μηχανικών πραγματογνωμόνων αλλά και βοήθεια από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία για τη λεπτομέρεια που θα αποκαλύψει την αλήθεια. Τι ήταν τελικά; Δολιοφθορά ή μηχανική βλάβη;
«Μέσα σε 15 ημέρες θα είμαστε 100% βέβαιοι για το τι συνέβη 10 λεπτά πριν τις 3 το μεσημέρι της Πέμπτης. Μέχρι τότε βλέπουμε μηχανική βλάβη αναζητώντας τη λεπτομέρεια που ίσως οδηγήσει σε άλλα μονοπάτια τις έρευνες», λέει αξιωματικός της Αστυνομίας που έχει άμεση πρόσβαση στον φάκελο της υπόθεσης επισημαίνοντας με νόημα: «Ψάχνουμε να δούμε αν και ποιοι ήθελαν τον 42χρονο νεκρό. Ανασύρουμε δικογραφίες, παίρνουμε καταθέσεις, ψάχνουμε καταγγελίες».
Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι τι δείχνουν οι κάμερες υψηλής ανάλυσης που διαθέτει ο κλειστός αυτοκινητόδρομος. Απόλυτα έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι το μαύρο Porsche Cayenne εισήλθε στην Αττική οδό από τον κόμβο Κηφισίας και διακρίνεται να κινείται από κάμερα που βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση. Το αμάξι που κινείται με φυσιολογική ταχύτητα χάνεται σιγά-σιγά στον ορίζοντα και στη συνέχεια γίνεται αόρατο αφού υπάρχει ένα χιλιόμετρο που είναι «τυφλό». Και αυτό γιατί η επόμενη κάμερα βρίσκεται στο 24,35ο χιλιόμετρο της Αττικής οδού και πιάνει το πολυτελές SUV στην τελευταία φάση προτού σταθμεύσει αριστερά. Συγκεκριμένα έχουν καταγραφεί τα τελευταία 100 μέτρα, με το όχημα να εμφανίζεται στην αριστερή λωρίδα με ταχύτητα περίπου 110 χιλιομέτρων την ώρα σε έναν δρόμο μεγάλο και άνετο χωρίς να υπάρχουν άλλα οχήματα μπρος, πίσω και πλάι του. Ξαφνικά διακρίνεται με μεγάλη ευκρίνεια να κόβει ταχύτητα σαν να θέλει ομαλά να σταματήσει. «Το μαύρο Porsche δεν έκανε ζικ-ζακ ή οποιαδήποτε άλλη σπασμωδική κίνηση. Φαίνεται να σταματά προοδευτικά και απολύτως ομαλά στην αριστερή πλευρά χωρίς ο οδηγός να πλακώνεται στα φρένα ή να κοκκαλώνει το αυτοκίνητο», περιγράφει αστυνομικός που μετέχει στις έρευνες. Γιατί, όμως, ο Μαυρίκος αφού διαπίστωσε ότι υπάρχει πρόβλημα στο όχημα έκανε αριστερά και όχι δεξιά, που είναι η αυτοματοποιημένη κίνηση που κάνουν οι οδηγοί όταν αντιληφθούν ότι κάτι δεν πάει καλά, για να σταματήσει; Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν δεν υπήρχε κάτι που να κόβει την ομαλή μετάβασή του στη μεσαία και στη συνέχεια στη δεξιά λωρίδα; Σύμφωνα με την αστυνομική έρευνα, φαίνεται ο 42χρονος εκδότης της «Ακρόπολης» να διαπιστώνει μεν το πρόβλημα αλλά παράλληλα να δέχεται αναθυμιάσεις από το σύστημα εξαερισμού που πιθανότατα τον έκαναν να αισθάνεται ότι χάνει τις δυνάμεις και τα αντανακλαστικά του. Ολα δείχνουν ότι προέβη σε αυτή την κίνηση για να κερδίσει χρόνο και να προλάβει εγκαίρως να σταματήσει το αυτοκίνητο. Ετσι, κάνει το λάθος να παρκάρει μεν αριστερά και με ιδιαίτερα ομαλό τρόπο, πλην όμως κολλάει το αυτοκίνητο μόλις 10 cm από το στηθαίο με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί και να μην μπορεί να ανοίξει την πόρτα για να βγει. Και σε αυτό το σημείο προκύπτει άλλο ένα ερώτημα: Γιατί δεν χρησιμοποίησε τη δεξιά πόρτα για να πεταχτεί στο οδόστρωμα και να σωθεί; «Από όσα βλέπουμε στο βίντεο εκτιμούμε ότι μόλις ο Μαυρίκος σταμάτησε το αυτοκίνητο ήταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση και ότι είχε ελάχιστες δυνάμεις. Ετσι έκανε κάποιες ασθενικές προσπάθειες να απεγκλωβιστεί από τη δεξιά πόρτα, δεν τα κατάφερε και στη συνέχεια λιποθύμησε. Ετσι εξηγείται για εμάς το γεγονός ότι το αυτοκίνητο ενώ είχε αρπάξει φωτιά και καιγόταν, ο οδηγός δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να βγει από τη δεξιά πόρτα του συνοδηγού», λέει αστυνομικός της Τροχαίας για να προσθέσει ότι «αυτόπτες μάρτυρες δεν υπάρχουν. Την ώρα που ξεσπάει η φωτιά κανένα αυτοκίνητο δεν σταματάει να βοηθήσει και όταν οι πρώτοι οδηγοί προσεγγίζουν το φλεγόμενο όχημα για να σπάσουν τα τζάμια και να απελευθερώσουν τον οδηγό, ο 42χρονος δεν έχει τις αισθήσεις του».
Η ανάφλεξη, το «παφ» και οι αιτίες
Οπως φαίνεται από την κάμερα της Αττικής οδού, τη στιγμή που το μαύρο Porsche κόβει ταχύτητα, βγαίνει από το αυτοκίνητο καπνός, πιθανότατα από μια μικρή εστία φωτιάς κάτω από τον κινητήρα. Πού οφείλεται η ανάφλεξη κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα. Αν υπήρχε βόμβα, αυτή θα είχε τοποθετηθεί στο κάτω μέρος του αυτοκινήτου την τελευταία στιγμή. Δηλαδή το χρονικό διάστημα που το Cayenne ήταν παρκαρισμένο στο Μαρούσι όπου ο Παναγιώτης Μαυρίκος είχε μεταβεί για ένα επαγγελματικό ραντεβού. Ωστόσο, τα μέχρι στιγμής στοιχεία από την έρευνα των αστυνομικών της Ασφάλειας στο σημείο δεν δείχνουν ύποπτες κινήσεις γύρω από το όχημα. Παράλληλα, η περίπτωση έκρηξης θα δημιουργούσε στρεβλώσεις στο αμάξωμα και στον κινητήρα, κάτι που δεν υπάρχει, ενώ παράλληλα θα άφηνε τα ίχνη του στην άσφαλτο δημιουργώντας έναν μίνι κρατήρα. Συνεπώς το ενδεχόμενο να είχε τοποθετηθεί εκρηκτικός μηχανισμός έχει αποκλειστεί. Αλλωστε, πριν από περίπου δύο χρόνια υπάρχει καταγεγραμμένο συμβάν στην Αττική οδό με αυτοκίνητο που εξερράγη εν κινήσει μετά από τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού κάτω από το σημείο όπου καθόταν ο οδηγός. Στις κάμερες της Αττικής οδού είχε καταγραφεί καρέ-καρέ το σκηνικό. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο, μάρκας Smart, τινάχτηκε στον αέρα, έσπασαν όλα τα τζάμια από το ωστικό κύμα ενώ στην άσφαλτο δημιουργήθηκε μίνι κρατήρας.
Θα μπορούσε ενδεχομένως ο μηχανισμός να μην είναι εκρηκτικός αλλά εμπρηστικός. Δηλαδή να τοποθετήθηκε κάτω από τη μηχανή ένα αυτοσχέδιο σύστημα για να προκαλέσει ανάφλεξη στο όχημα. Ο μηχανισμός θα ήταν ρυθμισμένος και με τέτοιο τρόπο τοποθετημένος έτσι ώστε να προκαλέσει φωτιά που στη συνέχεια θα επεκτεινόταν σε όλο το αυτοκίνητο. Αλλωστε, αυτήκοοι μάρτυρες άκουσαν ένα υπόκωφο «παφ» προτού το όχημα τυλιχτεί στις φλόγες. Γι’ αυτό τον κρότο οι αστυνομικοί λένε ότι προήλθε από τις αναθυμιάσεις της βενζίνης που έπνιξαν τον χώρο του κινητήρα. Υπολείμματα μηχανισμού δεν βρέθηκαν. Ομως, για να είναι απολύτως βέβαιοι ότι δεν υπάρχει εμπρηστικός μηχανισμός έχουν στείλει για ανάλυση όλα τα καμένα σημεία του κινητήρα, όπως επίσης και τις στάχτες για να αποκαλυφθεί η χημική τους σύσταση. Ετσι, αν μετά την ολοκλήρωση των ερευνών διαπιστωθούν ίχνη πυρίτιδας ή άλλης ύποπτης ύλης όπως πλαστική εκρηκτική ύλη, τότε μιλάμε γι’ αυτό το ενδεχόμενο.
Αν όμως δεν αποδειχτεί και αυτό, τι έχει συμβεί; Οι αστυνομικοί του Ανθρωποκτονιών περιμένοντας την έκθεση των ΤΕΕΜ και των Εγκληματολογικών Εργαστηρίων εικάζουν ότι η ανάφλεξη προήλθε από διαρροή βενζίνης στο σωληνάκι που συνδέει το ρεζερβουάρ με τον κινητήρα. Αυτό βέβαια θα μπορούσε να γίνει είτε γιατί υπήρξε βλάβη στο σύστημα είτε γιατί υπήρξε δολιοφθορά. «Οποιο από τα δύο ενδεχόμενα και να έχει συμβεί, δεν είμαστε σε θέση να το διαπιστώσουμε εμείς. Δεν είμαστε μηχανικοί και έτσι το βάρος πέφτει σε πραγματογνώμονες και ειδικούς μηχανικούς που θα ψάξουν εξονυχιστικά το αυτοκίνητο. Εκτιμώ ότι και η οικογένεια Μαυρίκου, που θα διορίσει τεχνικό σύμβουλο, θα δώσει έμφαση σε αυτό το θέμα», επισημαίνει αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. προσθέτοντας ότι «αυτό που βλέπουμε από την κάμερα είναι μια μικρή διαρροή βενζίνης κάτω από τον κινητήρα την ώρα που σταματάει το αυτοκίνητο ενώ στη συνέχεια βλέπουμε μεγάλη εστία στο κάτω μέρος του οχήματος που δικαιολογείται από τη συγκέντρωση καυσίμων». Οι πληροφορίες λένε ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον 15 ημέρες για να έχουμε ασφαλή συμπεράσματα αναφορικά με τις μελέτες των ειδικών πραγματογνωμόνων, τρεις εκ των οποίων έχει προσλάβει, σύμφωνα με τον δικηγόρο της κ. Αλέξη Κούγια, η οικογένεια Μαυρίκου προκειμένου να έχει στα χέρια της ασφαλείς απαντήσεις για το τι πραγματικά συνέβη. Πληροφορίες λένε ότι η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία θα συνδράμει στις έρευνες προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχει βλάβη ή δολιοφθορά, καθώς είναι εξαιρετικά σπάνιο ένα αυτοκίνητο αυτής της κατηγορίας να λαμπαδιάσει από μια απλή διαρροή καυσίμων. Οι έρευνες του Ανθρωποκτονιών κινούνται και σε δύο άλλες κατευθύνσεις. Από τη μία οι μηχανικοί που συντηρούσαν το Cayenne θα κληθούν να δώσουν όλο το αρχείο του οχήματος αλλά και τις πιθανές βλάβες που είχε στο παρελθόν, ενώ παράλληλα θα ζητήσουν από τη οικογένεια του εκδότη τον πλήρη ιατρικό του φάκελο προκειμένου να δουν, εν αναμονή των τοξικολογικών εξετάσεων, αν υπέστη κάποιο έμφραγμα και έχασε τις αισθήσεις του προτού καεί ζωντανός από τις φλόγες που αγκάλιασαν ασφυκτικά το μπροστινό μέρος του οχήματος.
Τι ήταν τελικά; Δολιοφθορά ή μηχανική βλάβη; Η Αστυνομία ανέθεσε την υπόθεση στο Ανθρωποκτονιών, ένδειξη ότι δεν είναι πεπεισμένη για βλάβη της Porsche που προκάλεσε τη φωτιά
Η απανθράκωση
Ενα ακόμη ερώτημα που προσπαθούν να απαντήσουν όλοι όσοι μετέχουν στις έρευνες είναι αν δικαιολογείται η σε πολύ μεγάλο βαθμό η απανθράκωση του Παναγιώτη Μαυρίκου. Είναι άραγε φυσιολογικό να απανθρακωθεί σε τέτοιο σημείο που το πρόσωπό του να μην αναγνωρίζεται από τη σύζυγο και τη μητέρα του; Οι δύο γυναίκες τον αναγνώρισαν από κάποια προσωπικά αντικείμενα και στη συνέχεια χρειάστηκαν εξετάσεις DNA για να πιστοποιήσουν ότι πράγματι ήταν αυτός ο άνθρωπος που έχασε τη ζωή του μέσα στο φλεγόμενο Cayenne. Οι αστυνομικοί και οι ιατροδικαστές λένε ότι δεν υπάρχει κάτι το υπερβολικό και τα εγκαύματα που υπέστη ήταν σε τέτοιον βαθμό που δικαιολογούνται απολύτως από το μέγεθος της φωτιάς.
To αυτοκίνητο της συζύγου
Γιατί, όμως, ο εκδότης χρησιμοποιούσε τις τελευταίες ημέρες το αυτοκίνητο της γυναίκας του; Πληροφορίες λένε ότι το δικό του είχε πάει για σέρβις λόγω ενός περίεργου προβλήματος που αντιμετώπιζε. Ετσι, συνήθιζε να κυκλοφορεί με ταξί και μόνο τις τελευταίες 2-3 ημέρες πήρε το Porsche της συζύγου του. Ενα αυτοκίνητο που είχε κάνει σέρβις πριν από δύο μήνες, είχε λίγα χιλιόμετρα και το οδηγούσε μια γυναίκα για να πηγαίνει τα παιδιά της στο σχολείο.
Μια περίεργη σύμπτωση έχει να κάνει με τις πληροφορίες που λένε ότι ενώ ο Μαυρίκος διέθετε προσωπικό οδηγό-σωματοφύλακα την ημέρα του θανάτου του, δεν τον είχε μαζί του. Σύμφωνα με τον δικηγόρο της οικογένειας κ. Κούγια, ο Παναγιώτης Μαυρίκος δεν έπαιρνε μέτρα ασφαλείας και δεν είχε οδηγό-σωματοφύλακα παρά έναν νεαρό Αλβανό τον οποίο χρησιμοποιούσε μερικές φορές κυρίως για να παρκάρει το αυτοκίνητο και να μένει μέσα σε αυτό περιμένοντας τον εκδότη να γυρίσει από διάφορα ραντεβού του.
Από το Κερατσίνι μέχρι την Αττική οδό
Ο βίος και η πολιτεία και το τραγικό τέλος του «εκδότη» που την είδε Μέρντοχ της Ελλάδας
Η «Ακρόπολη» που εξέδιδε ο Τάκης Μαυρίκος έγραψε ότι το σύστημα σκότωσε τον «τελευταίο Δον Κιχώτη της δημοσιογραφίας», αποτυπώνοντας μακάβρια μέσα στον κλονισμό των συντετριμμένων συντακτών της εφημερίδας την πεποίθηση της εξόντωσης ενός ρομαντικού του Τύπου. Οχι ενός φαντασιόπληκτου μεγαλομανούς που κυνηγούσε χίμαιρες, όπως περιγράφει τον ομώνυμο ήρωά του ο Θερβάντες.
Ισως μέσα στη σπαρακτική οδύνη και την πίεση του χρόνου οι συνεργάτες του αδικοχαμένου εκδότη και πολιτικού αρχηγού του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος ΔΕΞΙΑ-Νέο Δεξιό Κόμμα να τον αναγόρευσαν σε τραγικό θύμα του υποτιθέμενου ανυπότακτου αντισυστημισμού του. Παραβλέποντας, πιθανόν, ότι εκ των ιδιοτήτων του αποτελούσε και ο ίδιος εκτεθειμένο κομμάτι του συστήματος.
Ενός παραγοντίστικου υποσυστήματος εντός του συστημικού κατεστημένου που περιλάμβανε δημόσιους οργανισμούς, γραφεία κομματαρχών, πολιτικών και υπουργών, προθαλάμους ιερωμένων, κερκίδες VIP ποδοσφαιροαρχόντων. Και ακόμη περιείχε απόσπαση με κάθε μέσο κρατικής διαφήμισης, πολιτικούς διορισμούς σε κρατικοδίαιτες θέσεις, εμφανίσεις στη δημόσια τηλεόραση, ντιλ με πιστωτικά ιδρύματα και ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Με ανοιχτούς και αδιαφανώς παρασκηνιακούς λογαριασμούς με μερίδα του συγκεκριμένου συστήματος, ο αυτοδημιούργητος, χάριν και του «γαλάζιου» κομματικού του διαβατηρίου, κατηγορήθηκε για εκβιασμούς, δωροδοκίες, παράνομο πλουτισμό. Εστω και αν δεν πρόλαβε, όπως δικαιούνταν, να αποδείξει την αθωότητά του έως ότου αποφανθεί διαφορετικά σε αμετάκλητο βαθμό το αρμόδιο δικαστήριο.
Πέρα όμως από το ποινικό μέρος της υπόθεσής του, που αποκαλύφθηκε από την καταγραφή συνομιλιών από τον λεγόμενο «σούπερ κοριό» της ΕΥΠ, μέσω αυτών ξεσκεπαζόταν μια διαρκής παθογένεια της δημόσιας ζωής. Αυτή της επωφελούς δραστηριότητας των λαθρόβιων παραδημοσιογραφικών τρωκτικών που κερδοσκοπούσαν κουρελιάζοντας την έννοια της ενημέρωσης και της ελευθεροτυπίας. Με καταδρομικές επιχειρήσεις προσωπικών εξαναγκασμών, εκφοβισμούς μέσω υποτιθέμενων αποκαλύψεων και απειλές, μεταξύ άλλων, δημόσιας διαπόμπευσης, καλυμμένες από τα βαριά πέπλα της συγκάλυψης και της ατιμωρησίας.
Ισως με τις αμελητέες κυκλοφορίες των εφημερίδων του και τη μηδενική σχεδόν επισκεψιμότητα των κατ’ επίφαση ενημερωτικών ιστοσελίδων του ο θανών εκδότης να μη διέθετε το εκτόπισμα, το κύρος και την επιρροή άλλων «θεσμικότερων» παραγόντων στα διαπλεκόμενα νταραβέρια του δημόσιου βίου. Πόσο μάλλον με τις παρόμοιες πρακτικές «εξυπηρετήσεων» σε ισχυρότερες ή ασθενέστερες δημοκρατίες διεθνώς από τις οποίες είναι γεμάτες κάθε τόσο τα έγγραφα των WikiLeaks.
Πρόσφερε, ωστόσο, προφανώς με το αζημίωτο, τα πρωτοσέλιδα των εντύπων του στις πιο ακραία καταγγελτικές αιτιάσεις των κομμάτων του πολιτικού τόξου. Δεξιά, αριστερά, κεντρώα ή ενδοκομματικά, αδιάφορο. Παρά τις πολιτικές του πεποιθήσεις του, γνώμονας προσανατολισμού, το άκοπο κέρδος. Αφθονο στην προμνημονιακή περίοδο της πλησμονής, για αξιοπρεπή συντήρηση στις εποχές του μνημονιακού χειμώνα. Κανένας δεν παραμένει μονίμως αλώβητος, όμως, όσο απολαμβάνει εμμέσως ή αμέσως τα προνόμια του πολιτικού χρήματος.
Αλλο το πρεστίζ του διαμετρήματος ενός Μέρντοχ και ενός Μπερλουσκόνι και άλλο ενός παιδιού από το Κερατσίνι που έψαχνε με θεμιτά και αθέμιτα μέσα να πιάσει την καλή ρισκάροντας σαλταδόρικα στον πυρήνα των πολιτικών και κρατικών δομών. Η δική του ναρκισσιστική -σχεδόν- έπαρση αναπόφευκτα κόντραρε στην ασύλληπτη αλαζονεία όσων αισθάνονταν ανέλεγκτοι, υπεράνω κανόνων και νόμων, και διά βίου νομείς της εξουσίας και όχι υπηρέτες του δημόσιου συμφέροντος. Χθεσινοί και σημερινοί.
Στο ίδιο μήκος κύματος με το πρωτοσέλιδο της «Ακρόπολης» και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, πάντως, με τιτίβισμά του σχολίασε ότι «η όζουσα υπόθεση Μαυρίκου δεν επιλύθηκε όπως πρέπει, μέσω της δικαστικής οδού, αλλά μέσω της Αττικής οδού. Τον έκαψαν για να μην τους κάψει».
Από το ύψος του αξιώματός του ως αντιπρόεδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενδέχεται να έχει μια πιο σφαιρική αντίληψη των απανταχού της Ευρώπης φλεγόμενων συμβάντων και να εκδίδει ιατροδικαστικά πορίσματα περί εμπρησμού από την οσμή του καπνού που φτάνει από την Αττική οδό ως τις Βρυξέλλες.
Ωστόσο, χωρίς να διευκρινίζει ποιους και με ποιον τρόπο θα έκαιγε ο άτυχος εκδότης, ο ευρωβουλευτής επιχειρεί να εκμεταλλευτεί αυτή τη θλιβερή υπόθεση εισάγοντας μια γενικόλογη, αόριστη και ρηχή πολιτική προσέγγιση με τους μπλαζέ όρους της πιασάρικης πλοκής αστυνομικού νουάρ. Η ευθύνη, όμως, κάθε πολιτικού συμβαδίζει με την απόδειξη των ισχυρισμών του.
Ισως, πάλι, ο φρικτός θάνατος του 42χρονου εκδότη να μη σκιάζεται από κανένα σκοτεινό μυστήριο, να μην περιβάλλεται από κανένα νοσηρό αίνιγμα, να μην καταπλακώνεται από γρίφους δόλιας μηχανορραφίας. Μπορεί να ήταν απλώς ένα επιβλαβές μηχανικό ατύχημα, μια κακιά στιγμή, ένα μοιραίο λάθος που τον παγίδεψε οδηγώντας τον σε ένα αποτρόπαια θανάσιμο συμβάν.
Χωρίς αυτό να συνοδεύεται από υπόνοιες, υποψίες, ψιθύρους και συνωμοτικές κρυψιβουλίες μαφιόζικης δολιοφθοράς, οι οποίες επιχειρούν να συνδέσουν την Αθήνα με τις βίαιες φτωχογειτονιές του Μεντεγίν και τα κακόφημα προάστια της Μόσχας. Πόσο μάλλον να την ταυτίσουν με τη δράση άγριων υπερκαυκάσιων και βαλκανικών συμμοριών ωμών εκτελεστών.
Για την ώρα υπάρχουν μόνο εικασίες. Τις βεβαιωμένες απαντήσεις για όσα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά και τις όποιες υπόνοιες αιωρούνται θα τις δώσουν, όπως οφείλουν, οι αστυνομικές αρχές. Το μόνο σίγουρο σε αυτή την ανατριχιαστικά δραματική ιστορία είναι ότι παραμένει μελαγχολικά περιθωριοποιημένος ο ανθρώπινος παράγοντας.
Ενας οικογενειάρχης, επιχειρηματίας και εργοδότης που ξύπνησε ένα πρωί χωρίς να περνά καν από το μυαλό του ότι δεν θα ξαναξυπνήσει ποτέ πια, καταλήγοντας απανθρακωμένο πτώμα σε ένα λαμπαδιασμένο πολυτελές τζιπ στη μέση μιας οδικής αρτηρίας. Σε κανέναν δεν αξίζει τέτοια μοίρα.
Ο Μαυρίκος τον περασμένο Φεβρουάριο όταν είχε προσαχθεί στον εισαγγελέα για την υπόθεση των εκβιασμών
Πηγή: protothema.gr