Επιχειρώντας μια αναλογία με την Ιατρική, οι σεισμοί συνιστούν «σύμπτωμα» και όχι «νόσο», είναι δηλαδή αποτέλεσμα μιας βαθύτερης διεργασίας η οποία εξελίσσεται ακατάπαυστα στα έγκατα του πλανήτη. Βάσει της ίδιας αναλογίας, είναι η τυχόν μετάσταση της σεισμικής έξαρσης από την Τουρκία και τη Συρία στη χώρα μας το ζήτημα που απασχολεί κατεξοχήν την καθ’ ημάς κοινή γνώμη τις τελευταίες ημέρες.
Στην τρέχουσα συγκυρία, πάντως, διακρίνονται δύο τάσεις, μια ανησυχαστική και μια καθησυχαστική. Η πρώτη έχει να κάνει με τη σύγκριση και τον συσχετισμό των μεγάλων σεισμών στην Τουρκία και την Ελλάδα. Ο σεισμός των 7,6 Ρίχτερ της 17ης Αυγούστου 1999 στο Ιζμίτ άφησε πίσω του, πέρα από τις υλικές καταστροφές, 17.000 νεκρούς. Μόλις τρεις εβδομάδες αργότερα, στις 7 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, υπήρξαν τα 5,9 Ρίχτερ της Πάρνηθας, με 143 νεκρούς.
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr