Του Δημήτρη Μαρκόπουλου
Τελικά είναι αυτό που λέει ο λαός: “δύσκολα μπορείς να αλλάξεις την πρώτη εντύπωση που κάνεις ή σου κάνουν”. Με το που βλέπει κανείς το στήσιμο και ντύσιμο της υπουργού Πολιτισμού και τέως ηθοποιού – τραγωδού Λυδίας Κονιόρδου, καταλαβαίνει πως έχει να κάνει με ένα άτομο …αρχαϊκών προδιαγραφών. Με κάποια ξεχασμένη σε αυτό που ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέφερε ως “χρονοντούλαπο της ιστορίας”.
Εκκεντρική στο στυλ, η κυρία Κονιόρδου μοιάζει να επιβεβαιώνει τη λεγόμενη slang (αγοραία ή argo γλώσσα στην καθομιλουμένη) χρήση του επωνύμου της. “Κονιόρδος” βλέπετε σημαίνει ως έκφραση argo ο άνθρωπος που παριστάνει τον σπουδαίο και φέρεται με σνομπισμό. Κονιόρδου λοιπόν η ίδια, σνομπάρει την ανάπτυξη, την πρόοδο, την εύρεση θέσεων εργασίας που θα φέρουν οι επενδύσεις. Όπως σε ρόλο νεο-Ζουράρι σνομπάρει το κανονικό ντύσιμο και ντύνεται καθημερινά ως Καρυάτιδα προκαλώντας τα γέλια με το ενδυματολογικό “κόλλημα” της.
Ζώντας προφανώς στον 5ο αιώνα π.Χ κι όχι στον 21ο μ.Χ. όπου οι τεχνολογίες τρέχουν με εξωφρενικό ρυθμό και η παγκοσμιοποίηση σαρώνει τα πάντα, η υπουργός Πολιτισμού επιλέγει με μια λογική “όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, οι κουτόφραγκοι τρώγανε βελανίδια” να φρενάρει την αξιοποίηση στο Ελληνικό ανακαλύπτοντας την έξη της στην αρχαιολογία ή ενθυμούμενοι τα αρχαία του ΟΛΠ επιδιώκοντας εκτός από κορυφαία του χορού της τραγωδίας ή νέα Εκάβη να εξελιχθεί και σε Ανδρόνικο.
Όλα αυτά βέβαια σε βάρος της πραγματικής ανάπτυξης, κατά της προσπάθειας να παταχθεί η ήδη υψηλή ανεργία και με κόστος για τη χώρα και τις διμερείς επενδυτικές της σχέσεις. Η δε γκάφα της με τον ΟΛΠ έρχεται λίγες ώρες πριν το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στην Κίνα. Όπως και να έχει, το να υπονομεύει η υπουργός την Cosco ενώ ο πρωθυπουργός παρακαλάει για επενδδύσεις δεν είναι ό,τι πιο έξυπνο. Ας είναι όμως. Η κα. Κονιόρδου ζει στο δικό της κόσμο. Είναι σαν το Αρχιμήδειο”μη μου τους κύκλους τάραττε”.